Έφτασε στο τέλος της και η φετινή σαιζόν και μπαίνουμε στην διαδικασία να κάνουμε έναν απολογισμό ,να δούμε τι γεύση μας άφησε η φετινή χρονιά και να βγάλουμε ότι συμπεράσματα μπορούμε τέλος πάντων να βγάλουμε.
Δυστυχώς στα ομαδικά αθλήματα κατακτήσαμε μόλις 5 κούπες και όλες τους από 2 τμήματα μόνο.
Αγωνιστήκαμε σε 10 τελικούς (μπάσκετ και βόλεϊ αντρών,βόλλευ γυναικών) και συμμετείχαμε σε 3 ευρωπαϊκά final 4. Σίγουρα σαν διακρίσεις πήγαμε αρκετά καλά αλλά όπως όλοι ξέρουμε αυτό που στο τέλος μετράει είναι οι κούπες και εκεί υστερήσαμε αρκετά. Στον ερασιτέχνη είχαμε μια πετυχημένη χρονιά σε σχέση με τις προηγούμενες αλλά για τα στάνταρ του Συλλόγου μια ακόμη μετριότητα. Ας δούμε τα πράγματα όμως πιο αναλυτικά σε κάθε τμήμα συνολικά.
Θα ξεκινήσουμε με το πιο πετυχημένο τμήμα που έχει αναδείξει ποτέ ο ελληνικός αθλητισμός –τουλάχιστον-. Στο μπάσκετ αντρών λοιπόν ,η ομάδα μας τα κατέκτησε όλα με εκκωφαντικό τρόπο και υπενθύμισε για ακόμη μια φορά ποιος είναι το αφεντικό σε Ευρώπη και Ελλάδα. Αν και στα μέσα της χρονιάς η ομάδα δεν έπειθε με τις εμφανίσεις της βρήκε την δύναμη και απέδωσε τα μέγιστα για 2 μήνες κατακτώντας ότι τρόπαιο βρέθηκε μπροστά της και πάντα με νίκες επί του γαύρου σε τελικούς. Από αυτήν την σαιζόν θα θυμόμαστε τις ήττες από τον Πανελλήνιο και το Μαρούσι που μας στέρησαν την πρώτη θέση στην κανονική περίοδο και μας γέννησαν πολλές αμφιβολίες για το μέλλον της ομάδας.
Σίγουρα κομβικά σημεία της χρονιάς το ξέσπασμα του Ζοτς μετά το ματς με την πρόκομ στο οακα ,που είδαμε έναν Ομπράντοβιτς σε μια έκρυθμη κατάσταση και τολμούμε να πούμε πως φοβηθήκαμε ακόμη και με κατάρρευση αυτού του οικοδομήματος που χτιζόταν τόσα χρόνια ,αφού τίποτα δεν έδειχνε να πηγαίνει καλά. Επίσης καταλυτικά ματς ήταν η εκτός έδρας νίκης στο κύπελλο με το Μαρούσι ,που μας έδωσε και το εισιτήριο στον τελικό και η απόλυτη εμφάνιση στον 3ο προημιτελικό με την Σιένα στην Ιταλία. Το ματς με το Μαρούσι ήταν ιδιαίτερα σημαντικό διότι μας κράτησε μέσα στον πρώτο μας στόχο και επιβεβαίωσε την αγάπη που έχει ο κόσμος για την ομάδα. Ένα ματς που στην κυριολεξία γύρισε από την κερκίδα και με τον Σπανούλη να κάνει το πρώτο του καλό ματς στην χρονιά. Όσο για το ματς στην Ιταλία ήμασταν στο 1-1 ύστερα από το break της Σιένα στο οακα και όλοι μας είχαν ξεγραμμένους. Εκείνο το βράδυ λοιπόν είδαμε τον καλύτερο και πιο αποτελεσματικό Παναθηναϊκό που έχουμε δει ποτέ μας σε εκτός έδρας ευρωπαϊκό αγώνα. Αυτό το ματς ήταν ουσιαστικά και η απαρχή για το 5ο ευρωπαϊκό μας.
Αγωνιστικά δεν μπορούμε να πούμε πως είδαμε τον πιο πλήρη Παναθηναϊκό που έχουμε δει ποτέ μας αλλά στο ρόστερ μας διαθέταμε παίκτες με πολύ μεγάλη αξία και μεγάλο πάθος για κούπες. Ποια άλλη ομάδα είχε ποτέ στην ιστορία της άσσους σαν τους Διαμαντίδη ,Σάρας και Σπανούλη ;; Μιλάμε για παίκτες που σε όποια ομάδα και να ήταν θα παίζανε 35 λεπτά ανά ματς και θα είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο. Και εμείς είχαμε την τύχη να τους θαυμάζουμε και τους τρεις! Οι φετινές μεταγραφές ,μας βγήκαν και είναι από τις λίγες χρονιές που όλοι οι νεόφερτοι παίκτες είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο στην ομάδα.
Οι μεγάλοι κερδισμένοι της χρονιάς ήταν οι Πέκοβιτς ,Νίκολας ,Σάρας ,Περπέρογλου και Μπατίστ. Ο Νίκολας αν και αργήσαμε να τον θαυμάσουμε για τον λόγο που τον αποκτήσαμε ,μετά είχαμε την τύχη να δούμε τις απίστευτες εκτελεστικές του ικανότητες από τα 6.25. Όσο και αν προσπαθούμε ,δεν μπορούμε να σκεφτούμε παρόμοιο παίκτη που
-->
να έχει περάσει από την ομάδα μας. Ειδικά στο final 4 και τα play off έκανε πολύ καλά παιχνίδια και όπως φάνηκε πρόσθεσε στοιχεία στο παιχνίδι του που δεν είχε. Αυτός ο δεινός σουτέρ ,κατάφερε να παίξει άμυνα και όπως όλοι διαπιστώσαμε είναι ιδιαίτερα καλός. Μην ξεχνάμε πως χάρη της τρομερής του άμυνας πάνω στον Σίσκα ,πήραμε την ευρωκούπα .
Νίκολα Πέκοβιτς ,το μεγάλο απωθημένο της ομάδας το βρήκαμε στο πρόσωπο του. Από την πρώτη στιγμή έπεισε με τις εμφανίσεις του και πλέον δεν είναι υπερβολή να πούμε πως έχει όλα τα φόντα να γίνει ο νέος Ρέμπρατσα .Ήταν μέσα στα στοιχεία που φέτος μας δώσανε την δυνατότητα να διεκδικήσουμε όλους τους στόχους μας. Επιτέλους μπορέσαμε να βάζουμε την μπάλα στην ρακέτα και να μην αναγκαζόμαστε να στηριζόμαστε μόνο από τα περιφερειακά σουτ. Μεγάλο του συν ,ότι όλη την χρονιά προσπάθησε πολύ και δούλεψε αρκετά το σουτ του ,με τα αποτελέσματα να είναι εμφανέστατα στο τέλος της χρονιάς.
Σάρας …τι να πούμε για αυτόν τον παίκτη. Όσο αμφισβητήθηκε πέρυσι ,τόσο πολύ βούλωσε φέτος στόματα με τις αρχηγικές του εμφανίσεις. Έκανε μια πολύ καλή σαιζόν και μας ανάγκασε να τον γουστάρουμε όσο δεν πάει! Φέτος ,συνδύασε την έφεση του στο σκοράρισμα με μεγάλη βελτίωση στα αμυντικά του καθήκοντα ,αναγκάζοντας έτσι τον Ζοτς να τον χρησιμοποιεί περισσότερο απότι πέρυσι .
Η τρομακτική ωρίμανση στο παιχνίδι του Περπέρογλου μας έκανε τρομερή εντύπωση φέτος. Είδαμε έναν Στράτο να έχει δυναμώσει πάρα πολύ και να έχει βελτιώσει όλα τα σημεία του παιχνιδιού του. Ακόμη και σε γερά ματς που η μπάλα έκαιγε ,έπαιρνε πρωτοβουλίες και τελείωνε τις φάσεις μόνος του. Αν μη τι άλλο πολύ θετική εξέλιξη αυτή μιας και είναι νέος και Έλληνας και μπορούμε να βασιστούμε πάνω του για τα επόμενα χρόνια.
Τον Μπατίστ τον βάλαμε μέσα στους κερδισμένους της χρονιάς διότι όσο θυμόμαστε την πρώτη του σαιζόν δεν μπορούμε να μην δηλώσουμε έκπληκτοι με αυτόν τον παίκτη. Τον είδαμε όταν παίζαμε στο Σπόρτιγκ ως ένα αδιάφορο αμερικάνικο τριάρι και πλέον είναι ανάμεσα στα 3 πρώτα πεντάρια της Ευρώπης. Εξελίσσεται χρόνο με τον χρόνο και οι εμφανίσεις που κάνει σε σημαντικά ματς είναι όλο και καλύτερες. Στην ρακέτα δείχνει ανίκητος ,διαθέτει αν χρειαστεί περιφερειακό σουτ και παίρνει όποτε χρειάζεται επιθέσεις μόνος του όταν τα πράγματα δυσκολεύουν. Τα έχει κατακτήσει όλα με την ομάδα και όμως δείχνει όλο και πιο πωρωμένος κάθε χρόνο.
Οι παραπάνω παίκτες όπως είπαμε ανήκουν στους κερδισμένους της χρονιάς ,χωρίς αυτό να σημαίνει πως οι υπόλοιποι κάνανε χειρότερη δουλειά. Ο μόνος που θα μπορούσαμε να δηλώσουμε απογοητευμένοι με τις εμφανίσεις του είναι ο Τσαρτσαρής που δεν θύμιζε σε τίποτα το μεγάλο τεσσάρι που όλοι θαυμάζαμε. Οι εμφανίσεις του ήταν κάτω του μετρίου ,όμως για όλα υπάρχει εξήγηση. Αυτό συνέβη για τον ίδιο λόγο που ο Διαμαντίδης φέτος δεν τράβαγε με τίποτα και ο Σπανούλης ξεκίνησε με τραυματισμό την χρονιά. Οι συγκεκριμένοι παίκτες κάνουν πρωταθλητισμό 12 μήνες τον χρόνο και δεν ξεκουράζονται καθόλου. Η Εθνική λειτουργεί εις βάρος της ομάδας μας και στο τέλος είναι σίγουρο πως θα υπάρξει κάποιος μεγάλος τραυματισμός που θα ζημιώσει τους πάντες και πάνω απόλα εμάς και τον παίκτη. Καλό θα είναι λοιπόν τα παιδιά να ακολουθήσουν το παράδειγμα του -->
Τσαρτσαρή και να μην αγωνιστούν φέτος με τις εθνικές γιατί του χρόνου τα πράγματα θα είναι ακόμη πιο δύσκολα.
Για τον Ζοτς τα λόγια περισσεύουν και χάνουν και την αξία τους ,αν λέμε συνέχεια τα ίδια και τα ίδια. Είναι ο μεγαλύτερος προπονητής της Ευρώπης –τουλάχιστον- ,όλοι θέλουν να παίζουνε για πάρτη του ,έχει κερδίσει τα πάντα και απλά ελπίζουμε να μην φύγει ΠΟΤΕ από τον Σύλλογο. Τα ίδια ισχύουν και για τον Δημήτρη Ιττούδη που είναι διπλά μάγκας ,μιας και δεν φεύγει για άλλες πολιτείες ώστε να είναι πρώτος προπονητής αλλά παραμένει στο πλάι του Ομπράντοβιτς.
Συμπεράσματα …τι να πούμε; Έχουμε την καλύτερη ομάδα στην Ευρώπη ,τα πάντα κυλάνε ρολόι και όλα δείχνουνε πως και του χρόνου θα έχουμε ανάλογες επιτυχίες μιας και τίποτα δεν φαίνεται να πηγαίνει στραβά ,αφού όλα είναι προμελετημένα .Έχουμε κλείσει ήδη τους Τέπιτς και Καλάθη ,δυναμώνοντας απίστευτα την περιφέρεια μας ,ενώ λογικά παρελθόν θα αποτελέσουν οι Κέτσμαν και Χατζηβρέττας.
Εμείς αυτό που ευχόμαστε είναι και τα υπόλοιπα τμήματα του Συλλόγου να ακολουθήσουν το παράδειγμα του μπάσκετ ,μιας και η επιτυχία είναι guarantee αν δουλεύεις κάτω από τέτοιες συνθήκες.
Και για αυτήν την ιδανική κατάσταση… απόλυτα υπεύθυνοι οι αδελφοί Γιαννακόπουλοι .
ΥΣ: Καλό θα είναι του χρόνου ,ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος να βγει ακόμη πιο μπροστά!
ΥΣ2:Θα ακολουθήσουν απολογισμοί και για τα υπόλοιπα τμήματα του Συλλόγου και δυστυχώς δεν θα κυμαίνονται σε τόσο ευχάριστα επίπεδα..
ΥΣ3: Η φετινή χρονιά σηματοδοτεί και το τέλος της μεγάλης καριέρας του αρχηγού μας Φραγκίσκου Αλβέρτη. Ό,τι και να πούμε για αυτό τον θρύλο του Ευρωπαικού μπάσκετ είναι λίγο ,απλά το μόνο που θέλουμε ,να είναι πάντα στον Σύλλογο να εμπνέει!!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου