Aν εξαιρέσω τα χθεσινά με την απαράδεκτη προσέλευση του κόσμου ,θα ήθελα να επισημάνω την ωραία ατμόσφαιρα (με βάση και το πόσοι ήμασταν) που φτιάξαμε στην γωνία χθες με την αρμάνι. Είναι πολύ καλή και πρακτική ιδέα να μαζευόμαστε όλοι πίσω απο το κεντρικό ,ώστε να έχουμε μεγαλύτερη συνοχή στα συνθήματα. Επίσης φάνηκε πόσο απαραίτητα συστατικά για μια καλή κερκίδα είναι ένα -τουλάχιστον- τύμπανο και η παρουσία του οργανωτή.
Καταφέραμε και κρατήσαμε συνθήματα για ώρα ,το οποίο είναι και σωστό ,και τα τραγουδάγαμε με ένταση και με τον σωστό ρυθμό ,χωρίς να τα τρέχουμε. Το μόνο που με στεναχώρησε πραγματικά ήταν ,ότι πιτσιρίκια δεν έχουν την σωστή συμπεριφορά στην κερκίδα. Απο την μια είναι πάρα πολύ ωραίο να βλέπεις στο πέταλο μικρούς να γουστάρουν την όλη φάση και απο την άλλη λυπηρό να μην βγάζουν ελάχιστη φωνή. Πράγματα χιλιοειπωμένα αλλά οπαδό δεν σε κάνει ένα μοδάτο γηπεδικό ρούχο ,ούτε το να το παίζεις σκληρός. Είναι υποχρέωση του καθένα να συμμετέχει στα συνθήματα αλλιώς μπορεί θέτει τον εαυτό του εκτός κερκίδας και να κάθεται σε άλλες θύρες. Πόσο μάλλον τα πιτσιρίκια που τώρα πρέπει να γαλουχηθούν σωστά και να αντιληφθούν ότι να τραγουδάς δεν είναι φλωριά αλλά το αντίθετο.
Και ο ύμνος ρε παιδία ,ο ύμνος μας;; Γιατί να τραγουδιέται σαν αγγαρεία;; Είναι ό,τι πιο ωραίο υπάρχει και το τραγουδάμε απο υποχρέωση;; Εκεί πρέπει να τρελενόμαστε ,να ξεσηκώνουμε όλο το γηπεδο ,να το κάνουμε να παίρνει φωτιά και αντί για αυτό απλά το ψιθιρίζουμε...
Ο ΥΜΝΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΕΤΑΙ ΠΕΡΗΦΑΝΑ ,ΕΙΝΑΙ Ό,ΤΙ ΠΙΟ ΩΡΑΙΟ ΕΧΟΥΜΕ!
Γενικά το θέμα κερκίδα δεν είναι άσκηση μαθηματικών .Είναι κάτι πολύ απλό και το μόνο που χρειάζεται είναι φωνή!
Και η...προσθήκη σε ένα γνωστό συνθημα για τις φετινές μας εξορμήσεις με τον αυτοκράτορα του Ευρωπαϊκού μπάσκετ..
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου