ΚΑΙ ΞΑΝΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΔΟΞΑ ΤΡΑΒΑ!

Για ακόμη ένα καλοκαίρι ,νοσταλγούμε την φερεγγυότητα και το όραμα που έδινε στο συγκεκριμένο τμήμα ο Βλάσσης και βιώνουμε την αβεβαιότητα και την απαισιοδόξια που προσφέρει απλόχερα η ελλιπής διοίκηση του ερασιτέχνη. Βγαίνουν και δηλώνουν πως δεν υπάρχουν φράγκα ,κανείς δεν ενδιαφέρεται να πάρει το τμήμα και ο κατήφορος μοιάζει σαν να έχει μόλις αρχίσει.

Ο Σαμίκα την έκανε για Ρωσία ,ο Ζαγκούμνι οδεύει προς τις ίδιες πολιτείες ,ο Αγκάμεζ καταδιώκεται απο όλη την Ευρώπη και ο Σμαραγδής μόνο σίγουρος δεν μπορεί να θεωρείται.

Ευτυχώς όμως ανανεώσαμε τον Καζάζη... Εντάξει ,κι αν δεν έχει ομάδα να προπονεί τι έγινε; Τουλάχιστον τον κρατήσαμε...

Πραγματικά τα πράγματα μοιάζουν πολύ δύσκολα και μπορεί πέρυσι να την γλιτώσαμε στο παρατσάκ με γρήγορες και πετυχημένες κινήσεις αλλά δεν θα έχουμε πάντα την ίδια τύχη. Προγραμματισμός δεν υπάρχει ,ανθρώποι να ασχοληθούν επίσης και εμείς απλά κοιτάμε τις εξελίξεις (εξελίξει; λέμε τώρα...)