Άνδρες σε ...κρίση!

Φώτης Καρακούσης

Δυστυχώς η εβδομάδα που πέρασε δεν ήταν και η καλύτερη δυνατή για τον Ερασιτέχνη Παναθηναϊκό, καθώς οι ήττες σε πόλο (πρωτάθλημα και Εuro Cup), βόλεϊ ανδρών, αλλά και μπάσκετ γυναικών ήταν ότι χειρότερο. Αν μάλιστα βάλουμε μέσα και την αποτυχία και ειδικά το πως αυτή ήρθε, στο μπάσκετ ανδρών κόντρα στην ΤΣΣΚΑ, τότε δεν απέχουμε και πολύ να λέμε πως να φύγει αυτή η εβδομάδα και να μην ξανάρθει...

Βέβαια στο μπάσκετ ανδρών, κανείς δεν μπορεί να πει κουβέντα, γιατί πολύ απλά η ομάδα του Ζέλικο Ομπράντοβιτς έδειξε με την εμφάνισή της και παρά τα προβλήματα με τον τραυματισμό του Τσαρτσαρή και τα 20 λεπτά που πρόλαβε να παίξει ο Διαμαντίδης λόγω των 5 φάουλ, είναι και φέτος μέσα στα φαβορί για την έβδομη κούπα.

Και στο μπάσκετ γυναικών όμως επίσης δεν
μπορεί κάποιος να μιλήσει για αποτυχία σε ένα ματς με τις Εσπερίδες. Εντάξει η αλήθεια είναι πως τα κορίτσια της Γιασεμής Σαμαντούρα έκαναν τραγικά λάθη και πως θα μπορούσαν να παλέψουν περισσότερο για τη νίκη, ωστόσο δεν γίνεται να ξεχάσουμε πως αυτή η ομάδα φτιάχτηκε την τελευταία στιγμή και όλοι έλεγαν για στόχο την σωτηρία. Όμως μετά από πολύ προσπάθεια και σκληρή δουλειά, έχει καταφέρει να ανεβάσει η ίδια το ταβάνι της και γι' αυτό αξίζουν πολλά μπράβο. Έχει καταφέρει να φέρνει 2.000 κόσμο στον... Τάφο και να φτιάχνει τα απογευματινά Σάββατα στους οπαδούς της ομάδας. Με υπομονή θα έρθουν και οι διακρίσεις!

Το θέμα μας είναι τα δύο ανδρικά τμήματα που φαίνεται να είναι σε κρίση. Κρίση και αγωνιστική, αλλά κυρίως ψυχολογική. Αναφέρομαι φυσικά στο πόλο και στο βόλεϊ, που η αλήθεια είναι πως τα πράγματα δεν πηγαίνουν όπως τα περίμενα και τα περιμέναμε οι περισσότεροι.

Θα ξεκινήσω με το βόλεϊ που δείχνει να αντιμετωπίζει το μεγαλύτερο πρόβλημα. Από την αρχή της χρονιάς προσωπικά είχα ξεκαθαρίσει πως αυτή η ομάδα δεν μπορεί να παλέψει για τίτλο. Μπορεί ο κόσμος να είχε συνηθίσει αλλιώς το τμήμα, αλλά φέτος και με δεδομένο πως το ρόστερ φτιάχθηκε την τελευταία στιγμή, μια θέση στην εξάδα θα ήταν τεράστια επιτυχία.

Αντί όμως της εξάδας, βλέπουμε το πέντε στα πέντε, αλλά σε ήττες. Έχει ξεπεραστεί το αρνητικό ρεκόρ στην ιστορία και αν δεν αλλάξει κάτι στον ψυχολογικό τομέα, τότε ναι ο κίνδυνος θα κάνει την εμφάνισή του. Μιλάω πως θα κάνει την εμφάνισή του, γιατί πιστεύω ακόμα και τώρα πως η ομάδα θα σωθεί και μάλιστα με άνεση.

Δεν λέω πως το υλικό που υπάρχει είναι το καλύτερο δυνατό, αλλά σίγουρα είναι καλύτερο από πολλές ομάδες που συμμετέχουν στο πρωτάθλημα. Αν τα προβλήματα των Στοΐκοβιτς και Σαρατσένι δεν είναι μεγάλα θα έρθουν και οι επιτυχίες. Για να γίνει αυτό όμως θα πρέπει να δοθεί μεγάλο βάρος στο ψυχολογικό κομμάτι. Το πρόβλημα στο συγκεκριμένο τομέα, φάνηκε ξεκάθαρα όχι στο ματς με τον Ηρακλή, που η αλήθεια είναι πως παρά τις ελλείψεις η ομάδα στάθηκε αξιοπρεπέστατα, αλλά σε αυτό με την Λαμία και κυρίως σε αυτό με τον Άρη στο Μετς.

Το εύκολο είναι να αρχίσουμε τα ανάθεμα, αλλά ειδικά αυτή την στιγμή το βόλεϊ θέλει όσο τίποτα άλλο την στήριξη. Η διακοπή λόγω Εθνικής φυσικά και θα βοηθήσει, αλλά μετά ο Νίκος Μπουτσουρής και οι παίκτες του θα βρεθούν στο μεγαλύτερο φετινό στοίχημα. Φιλοξενούν την ΕΑΠ (6η), φιλοξενούνται από την Κηφισιά (7η), υποδέχονται τον Ολυμπιακό (8η), πάνε στην Καλαμαριά (9η), φιλοξενούν τον Εθνικό Αλεξανδρούπολης (10η) και παίζουν στην Πυλαία με τον ΠΑΟΚ την 11η και τελευταία αγωνιστική του πρώτου γύρου.

Με μια πρώτη ματιά φαίνεται πως ο Παναθηναϊκός μπορεί να πάρει τη νίκη με τους Πατρινούς και τον Εθνικό Αλεξανδρύπολης στο Μετς, με την Καλαμαριά στην Θεσσαλονίκη, ενώ μπορεί και να τα καταφέρει με Κηφισιά και ΠΑΟΚ εκτός. Αν γίνει αυτό, τότε αλλάζουν άρδην οι στόχοι και από την σωτηρία, ξαναγυρνάμε στην εξάδα. Για να γίνει αυτό όμως θα πρέπει να το πιστέψουν οι ίδιοι οι παίκτες. Η πίεση είναι μεγάλη, αλλά μεγάλη είναι και η ομάδα στην οποία αγωνίζονται. Είναι στο χέρι τους να αλλάξουν τα δεδομένα και να μην ασχολείται κανείς με το παρελθόν, αλλά με το μέλλον. Ντροπή οι πέντε συνεχόμενες ήττες, αλλά πραγματικά τίποτα δεν έχει τελειώσει...

Πάμε στο πόλο τώρα, όπου και εκεί φαίνεται πως το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι το ψυχολογικό. Και φέτος έπεσαν λεφτά στην ομάδα και αποκτήθηκαν σπουδαίοι παίκτες με περγαμηνές και διακρίσεις και δεν ήταν λίγοι αυτοί που έκαναν λόγο για τίτλο. Δυστυχώς όμως στην πισίνα τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Ήδη έχει υπάρξει ο αποκλεισμός από την Ευρώπη, ενώ όλα τα ντέρμπι που έχουν δοθεί, έχουν χαθεί.

Ειδικός στο πόλο δεν υπήρξα, αλλά δεν χρειάζεται να είσαι ειδικός για να καταλάβεις δύο πράγματα. Αρχικά το άγχος που υπάρχει. Άγχος που έχει να κάνει και με την περιρρέουσα ατμόσφαιρα που θέλει το... κακό πόλο να έχει διαλύσει τον Ερασιτέχνη για να φτιαχτεί αυτό. Προσωπικά και το έχω γράψει, θεωρώ πως δεν ισχύει σε καμία περίπτωση, αλλά σίγουρα λέγε, λέγε κάτι μένει και αυτό έχει επίπτωση στους πολίστες. Άγχος υπάρχει και από την αγάπη που δείχνει ο κόσμος, μια αγάπη που αντί να την κάνουν... όπλο οι παίκτες του Φάνη Κουντουδιού, τους έχει στοιχίσει σε πολλά ματς.

Το δεύτερο είναι δύο θέσεις που φαίνεται πως πονάει η ομάδα. Αρχικά αυτή του τερματοφύλακα, με τον Καραμπέτσο να είναι η μεγάλη απώλεια, καθώς ακόμα ο Ρέππας δεν έχει δείξει πως μπορεί να τον αντικαταστήσει επάξια και στην συνέχεια αυτή του περιφερειακού. Η έλλειψη περιφερειακού φαίνεται και στα τραγικά ποσοστά στον παίκτη παραπάνω, όπου οι αντίπαλοι πέφτουν όλοι πάνω στον Αφρουδάκη και δεν υπάρχει ο παίκτης που θα σκοράρει από μακριά και θα ανοίξει την αντίπαλη άμυνα.

Όμως όπως ανέφερα παραπάνω, αυτή η ομάδα αποτελείται από παίκτες παγκόσμιας κλάσης, όπως ο Αφρουδάκης, ο Κομάντινα, ο Κοκκινάκης, αλλά και ιδιαίτερα αξιόλογους πολίστες, όπως οι Τσόκας, Κόχειλας και Αλιχανίδης. Αν ξεπεράσει το ψυχολογικό κομμάτι θα βρει σίγουρα το δρόμο της. Τον κόσμο θα τον έχει δίπλα της έτσι και αλλιώς, επειδή είναι ένα τμήμα που έχει αγαπηθεί και με το παραπάνω τα τελευταία χρόνια. Αυτό που χρειάζεται είναι μια νίκη σε ντέρμπι. Αν έρθει και με τον Ολυμπιακό, ακόμα καλύτερα. Το άγχος θα φύγει και ο Παναθηναϊκός θα δείξει και στις πράξεις πως είναι έτοιμος για μεγάλα πράγματα.

Γενικά ο αθλητισμός είναι ύπουλο πράγμα. Την μία αρχίζεις τα ανάθεμα και την άλλη μιλάς για παικταράδες και υπερομάδες. Δεν έχει περάσει άλλωστε πολύς καιρός από τους Ευρωπαϊκούς αποκλεισμούς στο ποδόσφαιρο και πλέον όλοι μιλάνε για την εντυπωσιακή ομάδα του Φερέιρα που παίζει το καλύτερο ποδόσφαιρο στην Ελλάδα. Δεν μπορώ να γνωρίζω βέβαια αν αυτό θα γίνει με το βόλεϊ και πόλο ανδρών, αλλά σίγουρα πιστεύω πως και οι δύο ομάδες μπορούν να παίξουν ακόμα καλύτερα. Το θέμα είναι να το πιστέψουν και αυτές και να δείξουν πως μπορούν να πετύχουν πράγματα. Με την στήριξη του κόσμου, όλα μπορούν να συμβούν...

ΥΓ: Για τα τραγελαφικά της ΚΟΕ που δεν έχουν να κάνουν μόνο με τιμωρίες, αλλά και διαιτησίες τα έχουμε αναφέρει εδώ και καιρό. Αυτό όμως θα πρέπει να πεισμώσει ακόμα περισσότερο τα παιδιά του Κουντουδιού και να παλέψουν ακόμα περισσότερο για να ανατρέψουν μια παγιωμένη κατάσταση.

ΥΓ1: Με αφορμή την εντυπωσιακή παρουσία περισσοτέρων από 200 φιλάθλων στο Ρέθυμνο για φιλικό παιχνίδι της γυναικείας ομάδας, θα έλεγα πως καλό θα ήταν οι άνθρωποι του Παναθηναϊκού για το βόλεϊ ανδρών να κοιτάξουν και την περίπτωση του να δίνουν τα παιχνίδια εκτός λεκανοπεδίου. Το ξέρω μπορεί να φαίνεται κάπως, αλλά πραγματικά δεν υπάρχει περίπτωση να παίζει η ομάδα εκτός Αθήνας και να μην έχει πάνω από 200 με 300 φίλους δίπλα της. Δεν ξέρω πως μπορεί να γίνει και αν μπορεί φέτος, αλλά καλό θα είναι να κοιταχτεί αυτό και για το μέλλον, από την στιγμή που δεν μπορεί να υπάρξει επιστροφή στην Λεωφόρο ή η μετακόμιση σε μια πιο Παναθηναϊκή περιοχή.