Δημήτρης Κριτής
Αρχίζουμε από κει που τελειώσαμε στην περιγραφή της αναμέτρησης. Οι εποχές του άλλοτε στείρου και άλλοτε “επαγγελματικού” 1-0, ανήκουν οριστικά στο παρελθόν. Τόσο ως προς το 1, όσο και ως προς το 0...
Ο Παναθηναϊκός δημιουργεί και δέχεται φάσεις για γκολ, σχεδόν με την ίδια ευκολία και πλέον έγκειται στο προσωπικό ταλέντο, την αποτελεσματικότητα και την ποιότητα των μονάδων στο χορτάρι, το να πετύχει περισσότερα από όσα θα δεχθεί.
Μέχρι σήμερα συμβαίνει ακριβώς αυτό. Οι πράσινοι
αξιοποιούν σε μεγαλύτερο ποσοστό τις ευκαιρίες που τους παρουσιάζονται, έστω κι αν αυτό οφείλεται στα εκπληκτικά (πολύ καλύτερα του Σισέ!) ποσοστά του Λέτο στον εκτελεστικό τομέα.
Ο Αργεντινός άνοιξε κι άλλο την ψαλίδα φθάνοντας στα 14 τέρματα, με τον Μπουμσόνγκ να πιάνει τον Κατσουράνη στη δεύτερη θέση των πράσινων σκόρερς με το τρίτο του φετινό γκολ.
Στον αντίποδα, με εξαιρετικό (σε σχέση με τον Καντέ) τον Μπουμσόνγκ και MVP τον Στέφανο Καπίνο, ο Παναθηναϊκός δεν κατάφερε ούτε αυτή τη φορά να διατηρήσει ανέπαφη την εστία του. Και δεν είναι μόνο αυτό, αλλά στον απολογισμό: υπολείπεται του Αστέρα στις τελικές προσπάθειες (10 έναντι 12), έχει περισσότερα λάθη (52 έναντι 47) και έχει τα μισά κλεψίματα από τον αντίπαλό του (9 έναντι 19).
Μπορεί να πλησιάζουμε τα Χριστούγεννα, αλλά οι πράσινοι τζογάρουν υπέρ το δέον. Φαντάζομαι ότι όσο προχωράει το πρωτάθλημα, αυτή η εικόνα ρουλέτας στα παιχνίδια του θα πρέπει να περιοριστεί. Το πώς το γνωρίζει καλύτερα ο Ζεσουάλδο Φερέιρα. Το να αλλάξει η μίζερη νοοτροπία χρόνων και χρόνων ως προς την παραγωγικότητα, σίγουρα απαιτεί θυσίες και ο Πορτογάλος δείχνει πρόθυμος να τις υποστεί, αλλά όχι και να ρισκάρει κορώνα-γράμματα το αποτέλεσμα.
Εξυπηρετεί να λέμε ότι η μεγάλη ομάδα ξεχωρίζει για τις επικρατήσεις στις μέτριες ημέρες της, αλλά στην περίπτωση του Τριφυλλιού το παραπάνω αποτελεί μισή αλήθεια. Η άλλη μισή είναι ότι η παρατεταμένη μετριότητα αριθμεί ήδη πέντε παιχνίδια, από την επίσκεψη στο Φάληρο μέχρι σήμερα και για την ώρα έχει κοστίσει 5 βαθμούς.
Η υπεροπλία του Λέτο στο “ένας εναντίον ενός” και η ταχύτητα του Κουίνσι δεν υποστηρίζονται πλέον από το ασφυκτικό πρέσινγκ των πρώτων αγωνιστικών στα 2/3 του γηπέδου, δεν διανθίζονται από καινούργια στοιχεία στην κυκλοφορία της μπάλας και ο... υποψιασμένος πλέον αντίπαλος προσαρμόζεται ανάλογα στις απαιτήσεις των αγώνων.
Έχω την εντύπωση, ότι ενώ δεν μπορούμε να μιλήσουμε περί σωματικής κούρασης με δεδομένο ότι ο Παναθηναϊκός δίνει ένα παιχνίδι την εβδομάδα, εγκεφαλική κόπωση παρατηρείται σε κάποιους από τη βασική ενδεκάδα του τελευταίου διμήνου.
Με δεδομένο ότι μέσα στον Γενάρη υπάρχουν και οι δύο μεσοβδόμαδες υποχρεώσεις με Δόξα και Λεβαδειακό, θα δοκιμαστεί εκ των πραγμάτων η ετοιμότητα των εναλλακτικών λύσεων. Και θα πρέπει να δηλώσουν “παρών”.
http://prasinanea.gr/editorial/article1541424.ece
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου