Θανάσης Ασπρούλιας
Πριν ακόμα το ανεμιστηράκι του υπολογιστή παύσει να φέρνει στροφές κλείνοντας το κείμενο της προηγούμενης αναφοράς στον Παναθηναϊκό, ήρθε η εμφάνιση κόντρα στην Μπάμπεργκ, αλλά το κυριότερο, οι δηλώσεις του Ζέλικο Ομπράντοβιτς για να αποδείξουν ότι υπάρχει ένα θέμα, που παραμένει άλυτο στον Παναθηναϊκό…
Αυτή τη φορά δεν ήταν
αμυντικό το πρόβλημα, εξάλλου μετά τους 22 πόντους της πρώτης περιόδου, οι Γερμανοί σημείωσαν 16, 15 και 13 αντίστοιχα. Το πρόβλημα είναι ότι για ακόμα μία φορά ο Παναθηναϊκός δεν έπεισε… Ηταν πολύ άστοχος σε ξεμαρκάριστα σουτ, αυτοματισμοί δεν υπήρχαν, τα ξεσπάσματα (αν εξαιρέσει κανείς το τρίτο δεκάλεπτο) έλειψαν και ο Ομπράντοβιτς ένιωσε την ανάγκη να ..μιλήσει ελληνικά στη συνέντευξη Τύπου. Και να φέρει τους πάντες προ των ευθυνών τους.
Δεν είναι αίνιγμα αυτό που ανέφερε ο Ζοτς… Προφανέστατα και αναφέρεται στον Λόγκαν και τον Μάριτς κυρίως, και λιγότερο στον Πατ…
Ο Σμιθ έχει πολλά σκαμπανεβάσματα, αλλά ουδείς μπορεί να τον κατηγορήσει για αδιαφορία, για έλλειψη διάθεσης και συγκέντρωσης. Το παλικάρι κάνει ό,τι μπορεί και δείχνει διάθεση μεγάλη να προσαρμοστεί στις απαιτήσεις.
Ο Λόγκαν και ο Μάριτς, όπως είπε ο Ομπράντοβιτς, απλά βρίσκονται πολύ μακριά από τη χημεία της ομάδας και την ομάδα αυτή καθαυτή. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι την Τετάρτη ο ψηλός έπαιξε μόλις 13 δευτερόλεπτα και ο πρώην παίκτης της Ταού ούτε καν πάτησε στο παρκέ. Οσο για τον Πατ… Τα 50’’ δεν είναι ανοίκειος αριθμός σε σχέση με αυτά που έχουμε συζητήσει από την αρχή της σεζόν.
Μετά από όλα αυτά τα πράγματα είναι ξεκάθαρα… Περιθώρια υπάρχουν… Περιθώρια για βελτίωση, όχι για θαύματα, καθώς ο περσινός άθλος είναι εξαιρετικά απίθανο να επαναληφθεί. Το ζητούμενο είναι όλοι να ξέρουν ότι κάνουν αυτό που πρέπει, να είναι ικανοποιημένοι με την προσπάθειά τους και ο Ζοτς να μην έχει παράπονο. Το πιο σημαντικό όμως, είναι ο Παναθηναϊκός να συσπειρώσει τις δυνάμεις του. Δεν αναφέρομαι στον κόσμο, αλλά στο ρόστερ του. Δεν υπάρχει πολυτέλεια φέτος να υπάρχουν παίκτες που θεωρητικά θα αποτελούσαν κινητήριος μοχλούς και να μην υπολογίζονται καν. Και για αυτό το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν ευθύνεται ο προπονητής.
Περιθώρια υπάρχουν, αλλά ο δρόμος είναι δύσβατος, διότι η «ασθένεια» των πράσινων δε σχετίζεται με το ταλέντο ή την ποιότητα… Σχετίζεται με τη νοοτροπία και το «μυαλό» κάποιων παικτών. Που είτε δεν είναι συγκεντρωμένο, είτε δεν είναι ρυθμισμένο στις απαιτήσεις των πρωταθλητών Ευρώπης.
Ο καθένας μπορεί να αποδεχτεί, ότι ο Σμιθ δεν είναι Φώτσης βρε αδελφέ… Είναι ξεκάθαρο αυτό και δεν αμφιβάλει κανείς, όπως ουδείς αμφιβάλει επίσης ότι ο Αμερικάνος κάνει το παν για να τιμήσει την ευκαιρία που του δόθηκε. Οι άλλοι δύο όμως, έχουν θέμα. Και ο ίδιος ο Ομπράντοβιτς (όπως είπε την Τετάρτη σε άπταιστα ελληνικά… «Δεν ξέρω τι θέμα υπάρχει») προσπαθεί να το ανακαλύψει…
http://www.leoforos.gr/blog/34711/uparhei-perithorio-uparhei-thelese
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου