Kώστας Χολίδης
Τον τελευταίο καιρό όλα όσα γίνονται στο βόλεϊ του Τριφυλλιού έχουν ξεφύγει από την λογική και πραγματικά όσο και να προσπαθώ δεν μπορώ να βγάλω κάποια άκρη.
Η φυγή του Στοΐκοβιτς ήρθε να προστεθεί σαν το κερασάκι σε μια τούρτα που φτιάχνεται εδώ και αρκετό καιρό.
Ας τα πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή γιατί θα χάσουμε την μπάλα. Το καλοκαίρι φτιάχτηκε μια ομάδα που
όπως αποδείχτηκε είχε εντελώς λάθος στήσιμο και με πολλές λάθος επιλογές με βασικότερη αυτή του Σαρατσένι. Οι αλλαγές που έγιναν στο ρόστερ μέσα στη χρονιά ήταν πολλές αφού φέτος έχουν φορέσει την πράσινη φανέλα συνολικά 18 παίκτες.
Πάντα βασική δικαιολογία ήταν η δημιουργία ενός καλύτερου συνόλου με στόχο την παραμονή του τμήματος στην Α1, αλλά με τα όσα συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα έχω αρχίσει να αμφιβάλω. Δεν γίνεται ο Στοΐκοβιτς να έχει προειδοποιήσει εδώ και πολύ καιρό και κανένας να μην έχει κάνει απολύτως τίποτα. Δεν γίνεται το θέμα του Ντονά να τραβάει εδώ και σχεδόν τρεις εβδομάδες και ο Καλαματιανός διαγώνιος να περιμένει ακόμα στο ακουστικό του.
Στο θέμα ειδικά του Ντονά υπάρχει και ο ηθικός παράγοντας καθώς ανεξάρτητα από την αγωνιστική του αξία δεν γίνεται να συμπεριφέρεσαι με τον συγκεκριμένο τρόπο σε έναν αθλητή με δεκαετή παρουσία στον Παναθηναϊκό. Ακόμα και αν δεν τον θες στην ομάδα, σεβόμενος τα όσα έχει προσφέρει σε αυτή την ομάδα (είτε αυτά κρίνεις πως είναι πολλά είτε λίγα), ΠΡΕΠΕΙ να του το πεις ξεκάθαρα .
Περίεργο είναι και το θέμα των Κοτσιλιάνου και Ζουπάνη. Ωραία οι δύο παίκτες θα είχαν ως προτεραιότητα το μπιτς βόλεϊ, όμως είναι προτιμότερο η ομάδα να κατεβαίνει χωρία να συμπληρώνει δωδεκάδα στους αγώνες από το να έχει τουλάχιστον τον Έλληνα ακραίο ως λύση στον πάγκο;
Μετά και την αποχώρηση του Σέρβου ακραίου, αλλά και τον παροπλισμό του Ντονά πολύ δύσκολα θα γλιτώσει τον υποβιβασμό. Μακάρι να κάνω λάθος, η ομάδα να σωθεί και να μη γράψει το τρίτο μεγαλύτερο τμήμα του Παναθηναϊκού την πιο μαύρη σελίδα της ιστορίας του.
Βέβαια, όλα τα παραπάνω δεν αφορούν τον Αχιλλέα Μακρόπουλο η αντίδραση του οποίου ήταν άμεση, αλλά τους ανθρώπους του πράσινου ΤΑΑ. Ελπίζω να έχω πέσει λάθος στην εντύπωση μου και τελικά το Τριφύλλι να παραμείνει στην Α1.
Υ.Γ. Την άποψή μου για τα μέλη της διοίκησης του πράσινου ΤΑΑ την έχω γράψει αρκετές φορές ωστόσο νομίζω ότι φέτος έχουν κάνει μεγαλύτερα λάθη από ποτέ. Σίγουρα οι διοικητικές εξελίξεις του περασμένου καλοκαιριού είναι ένα σημαντικό ελαφρυντικό ως προς τον σχεδιασμό της ομάδας, όμως δεν αρκούν.
Υ.Γ.2 Αλίμονο σε όσους καταφερθούν εναντίον των κοριτσιών της ομάδας βόλεϊ των γυναικών. Μπορεί από τα φίνα κορίτσια που τα περασμένα χρόνια μας γέμισαν τίτλους να έχουν απομείνει ελάχιστα στην ομάδα, όμως το φετινό ρόστερ είχε συγκεκριμένες δυνατότητες όπως και ο προπονητής του. Φέτος περισσότερο από την ποιότητα ορισμένων παικτριών, έλειψε η ηγετική φυσιογνωμία κάποιων.
Με εξαίρεση τις Μυλωνά και Χατζηνικολάου καμία άλλη δεν έχει την ηγετική φυσιογνωμία που είχαν οι αθλήτριες που έπαιζαν τα προηγούμενα χρόνια στην ομάδα. Δεν υπήρχαν φέτος παίκτριες με το ειδικό βάρος της Ντουμιτρέσκου, της Χατζηνικού και της Σαπαρέφσκα. Αυτό έπαιξε καθοριστικό ρόλο και φάνηκε στους αγώνες με την ΑΕΚ.
http://prasinanea.gr/editorial/article1641548.ece
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου