Γυρίζω σε κάποια φάση στο δεύτερο ημίχρονο το κεφάλι μου στο ταμπλό και βλέπω την διαφορά να έχει εκτοξευθεί στο +33 και δεν πίστευα στα μάτια μου. Μην σκαμπάζοντας πολλά απο μπάσκετ ,δεν περίμενα σε καμία περίπτωση πως οι Ισραηλινοί θα ήταν (ή θα φαινόντουσαν) τόσο υποδιέστεροι. Και ας το άκουγα τις υπόλοιπες μέρες. Και εδώ κάπου έρχεται το ερώτημα: Είναι όντως τόσο μεγάλη η αγωνιστική μας διαφορά με την Μακάμπι ή ο Ζοτς έφερε το ματς στα μέτρα του και έκανε με τους παίκτες του ό,τι ήθελε μέσα στο παρκέ; Το καλό είναι πως όποια και απο τις δύο να είναι η απάντηση ,ο Παναθηναϊκός θα μπορέσει να φτάσει και στην δεύτερη νίκη την Πέμπτη. Σίγουρα ,δε νομίζω να είναι τόσο εύκολο ,μιας και οι Ισραηλινοί μετά απο κάποια φάση σήμερα δεν το κυνήγησαν το ματς ,αφού το είχαν ήδη χαμένο. Άρα την Πέμπτη ,πρέπει να περιμένουμε πιο δυνατούς τους Ισραηλινούς. Εκτός κι αν ο Ζοτς έχει βρει το κλειδί και η σειρά πρέπει να θεωρείται τελειωμένη. Αλλά για να μην το γκαντεμιάσουμε ,υπομονή άλλες λίγες μέρες..
Κάτι άλλο που μου έκανε τρομερή εντύπωση είναι το ποσοστό μας στα τρίποντα ,που σίγουρα βοήθησε πολύ στην διαμόρφωση του σκορ. 10/18 τρίποντα κύριοι!! Όχι αστεία.. Και με έναν Διαμαντίδη να κάνει ό,τι θέλει μέσα στο παρκέ. Ε πως να μην κερδίσουμε μετά εύκολα;
ΥΣ: Να κάνω πρόβλεψη; Το στοίχημα του Ζοτς δεν θεωρώ πως είναι ο Σμιθ ,αλλά ο Μάριτς. Και κάτι μου λέει πως θα δούμε εντελώς διαφορετικό ,τον αδιάφορο μέχρι τώρα, Αυστραλό στα επόμενα ματς.
ΥΣ2: Να γίνω και λίγο γκρινιάρης; Καλοί οι 17.000 που μαζεύτηκαν στο ΟΑΚΑ ,αλλά το κλειστό για μένα έπρεπε να ήταν τίγκα και να μην έπεφτε καρφίτσα. Σαν πέρυσι με την Μπαρτσελόνα. Ελπίζω κάτι τέτοιο να γίνει την Πέμπτη. Το αξίζει αυτό το τμήμα και με το παραπάνω..
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου