Χάσαμε γιατί είναι η ...πάγια τακτική της Euroleague

Η Ευρωλίγκα -ειδικά- τα τελευταία χρόνια προσπαθεί να αναβαθμίσει με όλους τους τρόπους το προϊόν της. Αυτός είναι πασιφανές και ...ούτε Ρώσος δεν μπορεί να το αμφισβιτήσει. Και όπως είναι λογικό ,ανάμεσα στα μέλη της λίγκας και τους διαιτητές ,έχουν βγει και κάποιοι σχετικοί κανόνες που δεν πρέπει για κανένα λόγο να καταπατηθούν.

Και δυστυχώς ή ευτυχώς αυτός ο μεγάλος Παναθηναϊκός είναι πρόβλημα...

1. Τα ματς όλα πρέπει να είναι derby. Οι διαιτητές -ειδικά στα ματς με τις παραδοσιακές δυνάμεις του ευρωπαϊκού μπάσκετ- πρέπει να φέρνουν το ματς στα ίσια (είτε με γρήγορα 5 φάουλ ,είτε με ανοχή στο σκληρό παιχνίδι) και μέχρι το τέλος η διαφορά να μην ξεφεύγει των 5 πόντων ,ώστε να κρατάει το ενδιαφέρον των τηλε-θεατών. Χαρακτηριστικότατο παράδειγμα ο τελικός του
Βερολίνου ,όπου αν οι διαιτητές δεν κόβανε τον ρυθμό της ομάδας στο δεύτερο ημίχρονο ,ο τελικός θα καταντούσε παρωδία και ο Παναθηναϊκός θα έπαιρνε ίσως την πιο εύκολη ευρωκούπα του. Θυμηθείτε πως η διαφορά στο ημίχρονο ξεπερνούσε τους 20 πόντους..

2. Πρέπει να υπάρχει εναλλαγή στους Πρωταθλητές κάθε χρόνο; Όπως και στο champions league. Άρα ,το να πάρει ο Παναθηναϊκός για δεύτερη σερί χρονιά (κι αφού έχει πάρει απο το 2007 ,3 τρόπαια) την Euroleague ,θα ήταν πλήγμα για την διοργάνωση. Υποτίθεται πως η ποικιλία ,δημιουργεί και μεγαλύτερο ενδιαφέρον.

3. Προστασία των πρωτοκλασάτων ονομάτων της διοργάνωσης. Ασυζητητί φέτος η έλευση του NBAer Κιριλένκο ,ανέβασε το επίπεδο της Λίγκας (ασχέτως αν υπάρχουν παίκτες στην Ευρώπη που μπορούν να τον παίξουν στα ίσια) και ο Μπερτομέου σωστό θα ήταν ,να υπερασπιστεί το προϊόν του. Άρα ,γιατί να μην το σηκώσει κιόλας να γίνει και θέμα στο ΝΒΑ; Κακό σίγουρα δεν θα του κάνει...

Αυτοί είναι 3 γρήγοροι λόγοι (και πιστεύω ρεαλιστικοί) όπου χθες δεν συνέφερε την Euroleague να πάμε στον τελικό.