Πολυμετοχικότητα που έδωσε
χρώμα στο όνειρο, αλλά και πολλά χρήματα μέσα σε 2 χρόνια για ένα νταμπλ απέναντι σε σκοτωμένο αντιπαλο. Και μετά έφυγαν ένας-ένας.
Διοικήσεις που πάνε κι έρχονται, αυλοκόλακες, πρόεδροι+αντιπρόεδροι= προεδρεύοντες αντιπρόεδροι, πρόεδροι γλάστρες, εσωτερικές διαμάχες, ΔΣ για γέλια και για κλάμματα, αυτοδιαφήμιση/αυτοπροβολή. Ποιός ακριβώς κάνει κουμάντο αυτή τη στιγμή στον Παναθηναϊκό; Είστε σίγουροι, ο Αλαφούζος;
Φιλοσοφία που υποδήλωνε πάντα ότι τα "πράσινα" παιδιά πρέπει να φαγωθούν, οι μεγάλοι παίκτες να φύγουν, να μην αναγνωρίζεται ο καλός και να προστατεύεται ο μέτριος.
Προπονητές που αλλάζουν σχεδόν κάθε χρόνο, που χάνουν τα αποδυτήρια, που τρώγονται από κλίκες. Λίγη μπάλα, πολλή ίντριγκα.
Παίκτες αδιάφοροι, συμβιβασμένοι χρόνια τώρα με τη 2η θέση.
Δημοσιογράφοι, διοικουντες και οπαδοί που εντάσσονται σε στρατόπεδα και πολεμούν αδέλφια μέχρι τέλους, αντί να προτιμήσουν το καλό του Παναθηναϊκού.
Χρέος 30.000.000 ευρώ.
Γήπεδο 1 στη Λ. Αλεξάνδρας με πολλές αναμνήσεις αλλά και πολλές ζημιές, 2 στο ΟΑΚΑ που νομίζεις ότι κρυώνεις κι ας είναι καλοκαίρι, 3 στο Βοτανικό ένα στολίδι-μακέτα που για να το τσιμεντώσεις πρέπει πρώτα να λύσεις το γόρδιο δεσμό και να βγεις από το Λαβύρινθο του Μινώταυρου ή να τετραγωνίσεις τον κύκλο. Μετά ίσως πάρεις άδεια για την ανέγερση.
Αντίπαλοι που κατεβαίνουν Καραϊσκάκη με φόβο και ΟΑΚΑ με το χαμόγελο στα χείλη.
Κόσμος και κοσμάκης να ασελγεί πάνω στο όνομα του Παναθηναϊκού, προστασία ανύπαρκτη
Ομάδα αδύναμη με πολύ κόσμο πίσω της, να παίζει μπάλα για πολλά χρόνια σε ένα σάπιο σύστημα, όπου για να πάρεις πρωτάθλημα πρέπει να το αγοράσεις το καλοκαίρι.
Αυτή είναι η υποθήκη της ομάδας