Το τριφύλλι κέρδισε ένα κομβικό παιχνίδι, τόσο από βαθμολογικής όσο και από ψυχολογικής άποψης. Συνέδεσε, μάλιστα, το τρίποντο με την καλύτερη φετινή του εμφάνιση γεγονός που γεμίζει αισιοδοξία τους φιλάθλους. Αντίθετα, ο νωχελικός ΠΑΟΚ παρουσιάστηκε κατώτερος των περιστάσεων και δεν κατάφερε να «γυρίσει σελίδα» ρίχνοντας τον Παναθηναϊκό στο καναβάτσο.
Επιθετικογενές 4-3-3 vs Ισορροπημένο 4-4-2
Οι ‘παλιοί γνώριμοι’ παρέταξαν τις ομάδες τους με διαφορετική αγωνιστική φιλοσοφία, επιδιώκοντας να εκμεταλλευτούν τις αδυναμίες του αντιπάλου. Ο δικέφαλος επέλεξε 4-4-2, προσπαθώντας να παίξει ποδόσφαιρο κατοχής και να ελέγξει τον ρυθμό του παιχνιδιού.
- Στόχος του ήταν να μεταφέρει με αργό tempo το παιχνίδι προς την εστία του Καρνέζη και να τον «χτυπήσει» στο κέντρο της άμυνας. Η εκτελεστική ικανότητα του Αθανασιάδη και η εμπειρία του Σαλπιγγίδη έδιναν ελπίδες για να «τελειώσουν» οι λιγοστές ευκαιρίες.
- Στην αντίπερα όχθη, το τριφύλλι προτίμησε να «γεμίσει» το κέντρο με ευέλικτους και γρήγορους ποδοσφαιριστές που έχουν ικανότητα στο «ένας εναντίον ενός» στον κενό χώρο.
- Σκοπός του ήταν να εμβολίσει την ασπρόμαυρη άμυνα «με τη μπάλα κάτω», δεδομένου ότι το αμυντικό του δίδυμο είναι βαρύ και ο άξονάς του δυσκίνητος.
Σχόλιο: Η τακτική των προπονητών κρίνεται αναμενόμενη και ορθολογική, βάσει του roster που διαθέτουν. Η εξέλιξη της αναμέτρησης δεν κρίθηκε από τις επιλογές των προπονητών αλλά από την αγωνιστική συμπεριφορά των παικτών.
Η «αγωνιστική κατάσταση» που έκρινε το παιχνίδι
Ο Δώνης γνώριζε εκ των προτέρων ότι οι γηπεδούχοι διαθέτουν μεγαλύτερη ατομική ποιότητα στη μεσοεπιθετική γραμμή, ενώ παράλληλα επιδεικνύουν αυξημένη ταχυδύναμη σε σχέση με τους αντίστοιχους παίκτες του ΠΑΟΚ. Έδωσε, επομένως, εντολή για συντηρητική ανάπτυξη με το «πίσω μέρος στο μυαλό των παικτών» τη συνοχή της μεσοαμυντικής γραμμής. Αυτό, όμως, δεν έγινε πράξη εντός του αγωνιστικού χώρου λόγω των πολλών λαθών των παικτών του ΠΑΟΚ όταν είχαν την κατοχή της μπάλας.
Από την πλευρά του, ο Ρότσα προτίμησε να παραχωρήσει ανούσια κατοχή στον δικέφαλο και να περιμένει τη στιγμή που θα ανέβουν οι παίκτες του για να επιτεθούν οργανωμένα. Όταν, λοιπόν, οι ασπρόμαυροι προωθούνταν τότε ο Παναθηναϊκός έπαιζε επιθετική άμυνα στο τεταρτημόριο του κατόχου της μπάλας με αποτέλεσμα να τον οδηγήσουν στο λάθος.
Η πλειάδα λανθασμένων μεταβιβάσεων προσέφερε την ευκαιρία για γρήγορες επιθέσεις απέναντι σε ανοργάνωτη άμυνα. Ως αποτέλεσμα, οι Κουίνσι – Ζέκα – Σισοκό – Μαυρίας εκμεταλλεύτηκαν την τεχνική τους κατάρτιση και την ικανότητα να συνδυάζονται σε κλειστό χώρο και «σκότωσαν» τον δικέφαλο.
Συμπέρασμα
Θα ήταν παράλογο να επικαλεστεί κάποιος ότι ο Ρότσα πρόλαβε να αλλάξει την ομάδα μέσα σε ελάχιστες μέρες. Αυτό που έκανε, όμως, ήταν να παρατάξει μία ορθολογική 11άδα και να προσφέρει ελευθερία κινήσεων στους ποδοσφαιριστές του. Ας μην ξεχνάμε ότι με αυτή την απλή συνταγή οδήγησε τον Παναθηναϊκό στους 4 του Champions League. Ο Αργεντίνος δεν είναι «προπονητική διάνοια» αλλά «μιλάει στην καρδιά των παικτών» και τους περιβάλλει εμπιστοσύνη. Ως αποτέλεσμα, του το ανταποδίδουν ξεδιπλώνοντας χωρίς άγχος το ταλέντο τους στο γήπεδο.
Είναι πασιφανές ότι οι πράσινοι «δεν έπαιζαν για τον Φερέιρα» και βρήκαν μίας πρώτης τάξεως ευκαιρία για να το αποδείξουν απέναντι στον ΠΑΟΚ. Το κλίμα στα αποδυτήρια ήταν κάκιστο και η συμπεριφορά του Φερέιρα απόμακρη. Αποδείχτηκε, δηλαδή, ότι η αλλαγή προπονητή ήταν αναγκαία όχι λόγω ανικανότητας του προπονητή αλλά λόγω απροθυμίας των ποδοσφαιριστών.
Αντίθετα, ο ΠΑΟΚ παρουσιάστηκε soft στο ΟΑΚΑ με τον άξονά του να υπολειτουργεί. Η κακή αγωνιστική ημέρα της πλειοψηφίας των ποδοσφαιριστών του «σκόνταψε» στην ανεβασμένη ψυχολογία του Παναθηναϊκού λόγω αλλαγής προπονητή, με το αποτέλεσμα να φαντάζει αναμενόμενο.
http://www.overlap.gr/panathinaikos-paok-2-0-tachitita-diathesi-ke-lathi/
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου