Τα νέα που φτάνουν από τη μεριά των ανθρώπων της ΠΑΕ μιλούν για οριστικό τέλος στις επικοινωνίες τους με τη μεριά του "παρ' ολίγον" επενδυτή, και ποιος να τους αδικήσει; Μπορεί ο καθείς να έχει τις απόψεις του για τα άτομα που απαρτίζουν τη σημερινή διοίκηση του ποδοσφαιρικού Παναθηναϊκού, αλλά οφείλουμε να τους αναγνωρίσουμε ότι τις τελευταίες εβδομάδες κινούνταν επικίνδυνα σε τεντωμένο σχοινί. Οι ισορροπίες είναι αρκετά λεπτές όταν τα ενδεχόμενα παίζουν ανάμεσα στη γελοιοποίηση ενός Συλλόγου που τελευταία τραβά πολλά, και σε ξεσηκωμό των οπαδών της ενάντια στον αρνητισμό. Γιατί πολύ απλά στην πρώτη περίπτωση ρίσκαραν στο να αποδειχθεί αναξιόπιστη για άλλη μια φορά η πλευρά του Β. Τσάκα, και στη δεύτερη περίπτωση ρίσκαραν επίσης στο να χάσουν μεγάλη μερίδα του κόσμου.
Η Παναθηναϊκή Συμμαχία στον πρώτο κι όλας χρόνο λειτουργία της αν δεν απέτυχε όπως πιστεύεται, έπεσε αρκετά έξω από τις αρχικές εκτιμήσεις και αρχίσει να γίνεται αντιληπτό ότι δύσκολα θα βρεθεί λύση μέσω του συγκεκριμένου εγχειρήματος. Με μια παρομοίωση, στα μάτια μου είναι ένας φορέας που κρατά ζωντανό τον Παναθηναϊκό (το οποίο μόνο λίγο δεν είναι), αλλά φαντάζει δύσκολο ως απίθανο να καταφέρει να τον βγάλει από το νοσοκομείο και να τον κάνει να τρέχει έξω ξανά. Φανταστείτε λοιπόν πόσο ισχυρό πλήγμα θα δεχόταν το εγχείρημα και πολύ περισσότερο ο μπροστάρης του αν χρεωνόταν σε εκείνο η απόρριψη ενός διαθέσιμου επενδυτή. Παράλληλα, υπάρχει επίσης ο σπόρος της αμφιβολίας, το "μήπως αυτή τη φορά..". Σε κάθε περίπτωση οι πραγματικές επιλογές της ΠΑΕ ήταν αρκετά περιορισμένες έτσι όπως έχουν έρθει τα πράγματα.
Στην αντίπερα όχθη, είχαμε να κάνουμε με ανθρώπους που στην πλειονότητά τους αποδείχθηκαν τουλάχιστον ασυνεπείς για τουλάχιστον μια φορά. Για πολύ καιρό ο κόσμος του Παναθηναϊκού αποφεύγει να τοποθετηθεί για οποιαδήποτε λεπτομέρεια της υπόθεσης, καθότι μπερδεμένος φοβάται πως ό,τι πει μπορεί την επόμενη κι όλας ημέρα να μην έχει καμία ισχύ. Αλλά νομίζω ότι σε πολλά πράγματα πρέπει να επικρατήσει λογική. Χωρίς να χρειαστεί να σπουδάσουμε (και) λογιστικά, όταν γίνονται τον τελευταίο καιρό συζητήσεις που αφορούν εκατομμύρια ευρώ και παρακολουθούν εκατομμύρια κόσμου, είναι τραγικά αστείο να αφήνει κάποιος από την πλευρά του "τεχνικά προβλήματα" να χαλάσουν μια συμφωνία, τη στιγμή μάλιστα που για ένα εικοσαήμερο πριν γίνονται προετοιμασίες και διαπραγματεύσεις για να φτάσουμε σε αίσιο τέλος σήμερα. Ακόμα και υπαρκτό να είναι το τεχνικό πρόβλημα, και μόνο το γεγονός ότι δεν προβλέφθηκε ή δεν υπήρξε έγκαιρη ενημέρωση γι αυτό, δείχνει τη σοβαρότητα που αντιμετωπίστηκε η κατάσταση. Δε χρειάζεται δηλαδή να αμφισβητηθεί η υπόσταση του εν λόγω πρίγκηπα ή η οικονομική επιφάνειά του ή ακόμα το αν υπάρχει επιταγή. Μόνο η προχειρότητα που χαρακτηρίζει τα συγκεκριμένα άτομα, με κάνουν να μη νιώθω ιδιαίτερα δυσαρεστημένος που δε θα διοικούν τον Παναθηναϊκό από αύριο.
Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές κυκλοφορούν στα μέσα δηλώσεις του Γιάννη Μαρακάκη, στις οποίες αναφέρει:
"Εγώ τον κ.Τσάκα και τον πρίγκιπα δεν τους γνωρίζω και δεν επικοινώνησαν μαζί μου. Η πρόταση μου έγινε από άλλο άτομο. Στο παρελθόν έχει βάλει χρήματα στην ΠΑΕ. Δεν είναι μόνο αυτά τα 16 άτομα που φάνηκαν χθες. Η πρόταση μου έγινε από αποδεδειγμένους φίλους του Παναθηναϊκού. Παράγοντες…"
Νομίζω ότι εκεί είναι όλο το ζουμί της υπόθεσης και θα πρέπει αν μη τι άλλο να αντιετωπιστεί με τη δέουσα σοβαρότητα. Είναι ό,τι πιο σοβαρό ακούστηκε ανάμεσα στα σημερινά κωμικοτραγικά..
Δε θέλω να το παίξω μετά Χριστον προφήτης. Θεωρώ ότι ο Παναθηναϊκός κόσμος ήταν πολύ ανεκτικός απέναντι στον Β. Τσάκα συγκεκριμένα, και με το δίκαιο του. Η Ομάδα περνά δύσκολα και έγινε υπόσχεση προς το μέρος της για καλύτερες μέρες. Όμως όσα χρήματα και να ακούγονταν όλον αυτόν τον καιρό, όση υπομονή κι αν ζήτησε και πήρε ένας άνθρωπος με περίεργο παρελθόν, αβέβαιο παρόν (εκρεμμούν δικαστικές υποθέσεις εις βάρος του) και ασόβαρη αντιμετώπιση απέναντι στην Ομάδα μου, στην τελική ακόμα και τα χρήματα να έμπαιναν σήμερα, για ένα πράγμα ποτέ δε θα πειστώ: ότι πιστέψαμε πως στο πρόσωπο του Τσάκα θα βρίσκαμε τον λεγόμενο "σωτήρα". Όλον αυτόν τον καιρό τον μάθαμε αρκετά για να συμπεράνουμε ότι δεν πληροί τις προϋποθέσεις. Έστω κι αν ήταν απλός εκπρόσωπος, εκείνος συντόνιζε όλες τις διαδικασίες.
Φυσικά από όλα αυτά δε βγάζω τον εαυτό μου έξω, ίσως αυτές τις σκέψεις να έπρεπε να τις γράφω από χθες, μιας και δε λέω κάτι νέο. Πάντως αν υπάρχει κάποιο ηθικό δίδαγμα, όπως το αντιλαμβάνομαι εγώ είναι το εξής:
Εκπτώσεις στα όνειρα και στις προσδοκίες μας καλό είναι να μην κάνουμε για κανέναν γιατί τα λεφτά όσα και να είναι μόνα τους δε φτάνουν.
Υ.Γ. Λυπάμαι πραγματικά για εκείνους που δέχτηκαν να συμμετάσχουν σε αυτή την προσπάθεια κι αυτή τη στιγμή πέρα από την απογοήτευσή τους έχουν να αντιμετωπίσουν και τα "σκάγια" από τις βολές ενάντια στον Τσάκα. Πολύ περισσότερο για τον Μίμη Δομάζο...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου