Οξύμωρο ή απλά βολευόντουσαν όλοι;

Χρήστος Κοντός, Leoforos.gr

Τον Χρήστο Κοντό ,όσοι διαβάζουν το blog, γνωρίζουν πως δεν τον έχω σε ιδιαίτερη εκτίμηση ως αθλητικογράφο μιας και οι απόψεις του πάντα είχαν ως στόχο να μην κατακρίνουν την οικογένεια Βαρδινογιάννη για την σταδιακή απαξίωση που είχε επιφέρει στην ομάδα. Όμως το σημερινό του κείμενο μπορώ να πω πως με βρίσκει σύμφωνο, μιας και εξετάζει τις αυξημένες πιθανότητες απαξίωσης και αγωνιστικής-οικονομικής αποδυνάμωσης του Ολυμπιακού μέσω αυτής του Παναθηναϊκού.


Είναι μια άλλη λογική που με βρίσκει σύμφωνο, αφού έχουμε το πρόσφατο παράδειγμα του Ολυμπιακού, που έκανε δύο χρονιές να μπει στους ομίλους του Champions League και απειλήθηκε με οικονομικό κραχ. Το οποίο και γλίτωσε με το πρωτάθλημα (=σχεδόν είσοδος στους ομίλους του ch.l.) του 2011 που συνδυάστηκε άψογα και με τον Ευρωπαϊκό αποκλεισμό της ομάδας μας απο champions league και europa league. Μια λογική που άμα συνεχιστεί έτσι η κατάσταση, σύντομα θα την δούμε και σε απόλυτη εφαρμογή.

Όμως μέσα απο αυτό το κείμενο ο Χρήστος Κοντός αναφέρει και άλλη μια αλήθεια. Με έμμεσο τρόπο, αλλά δεν περνάει απαρατήρητη. Και βρίσκεται στο παρακάτω απόσπασμα (το ίδιο με την πάνω φώτο):

"Το οξύμωρο της ιστορίας είναι στα ουκ ολίγα χρόνια που ο Παναθηναϊκός έχανε έτσι όπως έχανε το πρωτάθλημα στην Ελλάδα αλλά έκανε σπουδαίες επιτυχίες στην Ευρώπη, πριμοδοτούσε έμμεσα τον βασικό ανταγωνιστή του. Αν περίμενε εκείνα τα χρόνια ο Ολυμπιακός να μπει απ' ευθείας στους χρυσοφόρους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, φέξε μου και γλίστρησα. Μόνο με τους δικούς του βαθμούς, θα ξεκινούσε Ιούλιο μήνα τα προκριματικά και δε νομίζω ότι θα είχε καμία τύχη να τσεπώνει κάθε χρόνο τα εκατομμύρια. Με το μπόνους που έδιναν στην Ελλάδα οι μεγάλες ευρωπαϊκές νίκες του Παναθηναϊκού έμπαινε απ' ευθείας στους ομίλους, πατώντας ουσιαστικά πάνω σε «πράσινες» πλάτες."

Όπως καταλαβαίνετε αυτό το απόσπασμα παρουσιάζει συνοπτικά το τι γινόταν τόσα χρόνια. Ο Ολυμπιακός του Κόκκαλη έκλεβε τα πρωταθλήματα -κυρίως- απο τον Παναθηναϊκό των Βαρδινογιάννηδων, ο οποίος έκανε ευρωπαϊκές πορείες και τα λεφτά απο το champions league είτε μοιραζόντουσαν είτε κατέληγαν όλα στην ομάδα του κράτους. Οξύμωρο δεν είναι που οι ιδιοκτήτες του Παναθηναϊκού δεν έκαναν κάτι για αυτό; Που τους άφηναν να τους κλέβει ο "ανταγωνιστής" τους; Ή απλά βολευόντουσαν όλοι;

Τροφή για σκέψη λοιπόν...

ΥΣ: Αναλυτικά το κείμενο του Χρ.Κοντού:

Εν αναμονή του μπαράζ με τη Σκόντα Ξάνθη που μόνο υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις (να νικήσει, να πάρει αδειοδότηση και να μην αδειοδοτηθεί ο ΠΑΣ Γιάννενα) δίνει ένα ευρωπαϊκό εισιτήριο, ο Παναθηναϊκός βλέπει τη βαθμολογική του θέση στη σχετική κατάταξη της UEFA να κατρακυλά με σπασμένα φρένα. Βρίσκεται ήδη σε ιστορικό χαμηλό (54ος) της σύγχρονης ιστορίας του και θα πέσει σίγουρα κι άλλο παρακάτω αν μείνει εφέτος εκτός Ευρώπης και προσθέσει ένα ολοστρόγγυλο κουλουράκι στη συγκομιδή των βαθμών.

Πέρα από την όποια ζημιά στο προφίλ που έχει χτίσει στην Ευρώπη με τις τόσες επιτυχίες του, ένας ενδεχόμενος αποκλεισμός θα κάνει το βάρος (οικονομικό και αγωνιστικό) ασήκωτο όχι μόνο για εφέτος αλλά και για τα επόμενα χρόνια. Για το οικονομικό σκέλος της ιστορίας, δε χρειάζονται πολλές διευκρινήσεις. Τα πράγματα μιλούν από μόνα τους. Είναι που είναι δυσμενές το γενικότερο περιβάλλον, θα γίνει ακόμα πιο δύσκολο αν δεν μπουν στα ταμεία τα 6-7-8 εκατ. ευρώ που πάνω κάτω σημαίνει η συμμετοχή στους ομίλους Γιουρόπα Λιγκ.

Το κακό έχει και συνέχεια. Με την κατρακύλα στο βαθμολογικό πίνακα της UEFA, τα επόμενα χρόνια θα σπανίζουν οι κληρώσεις «λουκούμι». Ο Παναθηναϊκός θα κληρώνεται με ολοένα και καλύτερες ομάδες, όπερ σημαίνει ότι θα δυσκολεύει η πρόκρισή του ακόμα και στη φάση των ομίλων του Γιουρόπα Λιγκ, πόσο μάλλον του Τσάμπιονς Λιγκ αν υποθέσουμε ότι κάποια στιγμή θα καταφέρει να ξαναβρεθεί σε θέση διεκδικητή μιας τέτοιας θέσης. Ενός κακού μύρια έπονται, όπως γίνεται αντιληπτό. Από την άλλη και επειδή πάντα ένα νόμισμα έχει δύο όψεις, ουδέν κακόν αμιγές καλού. Με μια στρεβλή και παράλογη λογική, αυτή η δυσάρεστη για τον Παναθηναϊκό εξέλιξη ίσως τον βοηθήσει να γίνει πιο ανταγωνιστικός στο ελληνικό πρωτάθλημα. Σε χαμηλότερο επίπεδο από πλευράς ποιότητας, αλλά σαφώς με καλύτερες προϋποθέσεις από τις σημερινές.

Το οξύμωρο της ιστορίας είναι στα ουκ ολίγα χρόνια που ο Παναθηναϊκός έχανε έτσι όπως έχανε το πρωτάθλημα στην Ελλάδα αλλά έκανε σπουδαίες επιτυχίες στην Ευρώπη, πριμοδοτούσε έμμεσα τον βασικό ανταγωνιστή του. Αν περίμενε εκείνα τα χρόνια ο Ολυμπιακός να μπει απ' ευθείας στους χρυσοφόρους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, φέξε μου και γλίστρησα. Μόνο με τους δικούς του βαθμούς, θα ξεκινούσε Ιούλιο μήνα τα προκριματικά και δε νομίζω ότι θα είχε καμία τύχη να τσεπώνει κάθε χρόνο τα εκατομμύρια. Με το μπόνους που έδιναν στην Ελλάδα οι μεγάλες ευρωπαϊκές νίκες του Παναθηναϊκού έμπαινε απ' ευθείας στους ομίλους, πατώντας ουσιαστικά πάνω σε «πράσινες» πλάτες.

Αν τότε ο Παναθηναϊκός είχε εμφανίσει τα τωρινά συμπτώματα, το πιθανότερο σενάριο ήταν να είχε διαλυθεί και ο Ολυμπιακός, μια ομάδα που είχε μάθει μόνο να ψωνίζει με τα έτοιμα λεφτά και δεν ήξερε να παράγει. Δυο σερί χρονιές να έμενε έξω από τους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε πόσο βαθιά θα έβαζε το χέρι στην τσέπη ο Κόκκαλης για να καλύψει με δικά του λεφτά τη μεγάλη χασούρα. Το ίδιο ενδιαφέρον θα έχει να δούμε αν σε μια τέτοια κατάσταση, θα βάλει και ο Μαρινάκης το χέρι του στη δική του τσέπη. Με τον Παναθηναϊκό νοκ άουτ και την ΑΕΚ Β' Εθνική, ποιος θα τσιμπάει τα ποντάκια που χρειάζεται ο Ολυμπιακός για να μπαίνει ως πρωταθλητής Ελλάδας απ' ευθείας στους ομίλους; Ο ΠΑΣ Γιάννενα με τον Αστέρα Τρίπολης και τον Ατρόμητο;

Ήδη ο Ολυμπιακός έχασε σημαντικό έδαφος στην κατάταξη της UEFA. Από 32ος έπεσε στην 38η θέση και εκεί που το περασμένο καλοκαίρι για λίγο δεν μπήκε στο δεύτερο γκρουπ δυναμικότητας, εφέτος για λίγο γλιτώνει το τέταρτο. Με τα μέχρι στιγμής δεδομένα, είναι 23ος ανάμεσα στις ομάδες που φαίνεται να κερδίζουν μια θέση στους ομίλους και προτελευταίος στο τρίτο γκρουπ δυναμικότητας. Αν, μάλιστα, η Ελλάδα πέσει κάτω από τη 13η θέση στη γενική βαθμολογία, κάτι εξαιρετικά πιθανό από την επόμενη περίοδο και μετά, ο Ολυμπιακός δεν θα δίνει απλώς προκριματικά - θα τα δίνει έχοντας λίγες πιθανότητες να πετύχει στην κλήρωση «εύκολο» αντίπαλο. Κι αν μείνει μια - δυο σερί χρονιές χωρίς τα έσοδα του Τσάμπιονς Λιγκ, θα έχει πλάκα να δούμε τις «επενδύσεις» που θα κάνει ο ιδιοκτήτης του.

Εδώ ακριβώς έρχεται η παράλογη λογική που λέγαμε παραπάνω. Βουλιάζοντας ο Παναθηναϊκός, μπορεί να τραβήξει και τον Ολυμπιακό μαζί του, σε σημείο που να μπορεί να τον ανταγωνιστεί για τον τίτλο, κάτι που μοιάζει εντελώς απίθανο τώρα με τον ένα να ξεκινά από το +25 εκατ. ευρώ και τον άλλο με ένα χρέος γύρω στα τριάντα. Πριν δέκα χρόνια, γινόταν το ακριβώς αντίθετο. Οι επιτυχίες του Παναθηναϊκού στην Ευρώπη έθρεφαν τον Ολυμπιακό και συντηρούσαν ένα φαύλο κύκλο που στο τέλος έπνιγε τον ίδιο.

Δεν είναι ωραίο, βέβαια, να σκέφτεται κανείς τέτοια σενάρια ποιοτικής υποβάθμισης, αλλά διόλου απίθανο να κυλήσουν κάπως έτσι τα πράγματα τα επόμενα χρόνια: με ένα πιο ενδιαφέρον πρωτάθλημα σε επίπεδο ανταγωνισμού, αλλά με υποβαθμισμένες ομάδες ποιοτικά και ελάχιστες επιτυχίες στην Ευρώπη, όπως συνέβαινε μέχρι πριν 15 χρόνια, με εξαίρεση τις συχνές πορείες του Παναθηναϊκό και κάποιες λιγοστές φωτοβολίδες όλων των υπολοίπων. Θα χρειαστούν κάποια (πολλά ενδεχομένως) χρόνια ζυμώσεων μέχρι να επιστρέψουμε ως ποδόσφαιρο σε πιο υψηλό επίπεδο, αν γίνει όμως αυτό με καλύτερη οργάνωση και χωρίς τις τωρινές παθογένειες, το αποτέλεσμα θα είναι πιο μόνιμο, χτισμένο σε πιο υγιείς και πιο σταθερές βάσεις.

ΥΓ: Χριστός Ανέστη, Χρόνια πολλά, πάντα με υγεία και αγάπη. Και καλά μυαλά θα έλεγα, γιατί με τα μυαλά που κουβαλάνε ορισμένοι, δεν είναι να απορείς για την ταλαιπωρία που τραβάει ο Παναθηναϊκός και η Ελλάδα γενικότερα.