Διαβάζοντας τις κινήσεις που είναι έτοιμες να γίνουν για το στήσιμο της νέας χρονιάς στο τμήμα μπάσκετ, ελπίζω και είμαι σχεδόν πεπεισμένος πως λαμβάνεται υπόψιν ο μοναδικός στόχος που πρέπει να υπάρχει. Δηλαδή η προσπέραση στα Ευρωπαϊκά και ο Παναθηναϊκός να γίνει ο πολυνίκης της Euroleague. Στο δικό μου μυαλό δεν υπάρχει άλλος στόχος που να ξεπερνάει σε σημασία αυτόν.
Τα 8 Ευρωπαϊκά της Ρεάλ (έστω κι αν τα μισά είναι σχεδόν προπολεμικά και δεν συγκρίνονται σε βαθμό δυσκολίας με των τελευταίων δύο δεκαετίων) πρέπει να αποτελούν πηγή έμπνευσης και συνεχές κίνητρο για τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο και την Κατερίνα Γιαννακοπούλου (πρέπει σιγά-σιγά να την αναφέρουμε όπως καλά καταλάβαμε στην φιέστα), ώστε να δημιουργούνται ομάδες φτιαγμένες μόνο για να κατακτούν τα ευρωπαϊκά. Και είμαι σίγουρος ότι κάτι τέτοιο πάει να γίνει.
Οι επικείμενες μεταγραφές των Φώτση, Γιάνκοβιτς και Παπά δεν μπορούν να μην μας κάνουν να αισιοδοξούμε και να προσδοκούμε πως η νέα χρονιά θα είναι καλύτερη από την φετινή. Η ομάδα δεν θα ξεκινήσει από το απόλυτο μηδέν όπως πέρυσι, θα υπάρχει ένας κορμός παικτών και θα γίνουν οι επιλεγμένες προσθήκες που είχαμε συνηθίσει όλα αυτά τα χρόνια.
Εδώ θα είμαστε και θα συζητάμε τις όποιες κινήσεις θα γίνουν. Χαίρομαι τουλάχιστον που υπάρχει ένα τμήμα στον Σύλλογο να περιμένουμε να μας φτιάξει στην μεταγραφική περίοδο.
ΥΣ: Αν με ρωτάγατε θα ήθελα την επιστροφή Batiste. Μακάρι..
ΥΣ2: Για τον Ζοτς ούτε συζήτηση...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου