Το περσινό πάθημα δεν τους έγινε μάθημα

ΑΠΟΨΗ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ

Κατά τη διάρκεια του χθεσινού αγώνα του Παναθηναϊκού πίστευα ότι μετά τη λήξη του και ανεξαρτήτου αποτελέσματος δεν υπήρχε περίπτωση να βγει κάποιος φίλος της ομάδας και να ασκήσει κακοπροαίρετη κριτική (κοινώς να τα ισοπεδώσει όλα) σε παίκτες ή προπονητή. Δέκα μόλις λεπτά μετά το τέλος του ματς, διαψεύσθηκα.


Φαίνεται πως το περσινό πάθημα, δυστυχώς, δεν έχει μάθημα σε κάποιους. Η περσινή συνεχής κριτική σε Πεδουλάκη και κάποιους παίκτες (π.χ. Ματσιούλις, Ούκιτς) που μας ανάγκασε (βάζω και τον εαυτό μου μέσα) στο τέλος της χρονιάς να κάνουμε... «κωλοτούμπα» κλείνοντας μας τα στόματα, δεν έγινε δίδαγμα για ορισμένους. Χαρακτηριστικό είναι ένα σχόλιο που διάβασα κάπου, το οποίο έγραφε χαρακτηριστικά ότι οι Λάσμε και Γκιστ τυχαία (!) έκαναν καλή χρονιά πέρυσι και πως κακώς ο Παναθηναϊκός κράτησε δύο ρολίστες και δεν πήρε κάποιους καλύτερους. Δυστυχώς, στον φίλο που το έγραψε διαφεύγει ότι ο... Λεμπρόν έχει συμβόλαιο.

Κάπου αλλού διάβασα για τον Πεδουλάκη ότι είναι «λίγος». Μόνο στην Ελλάδα θα μπορούσαμε να... «διαγράψουμε» μια ολόκληρη χρονιά από το μυαλό μας και να κρίνουμε παίκτες και προπονητή από δύο παιχνίδια του Οκτώβρη. Χωρίς λοιπόν να θέλω να δικαιολογήσω την ομάδα, θα παραθέσω απλώς κάποιες αλήθειες που αποτελούν ελαφρυντικά για τη χθεσινή ήττα...

Πρώτα απ' όλα, όπως όλοι όσοι ασχολούμαστε με τον μπασκετικό Παναθηναϊκό ξέρουμε, ο Ούκιτς έπαιξε κόντρα στον Ολυμπιακό με μισή προπόνηση και μετά από τρεις μέρες αγωνίστηκε σε ματς της Ευρωλίγκας. Ένας παίκτης που απείχε απ' τις προπονήσεις τέσσερις εβδομάδες, μέσα σε τέσσερις μέρες κλήθηκε να παίξει δύο παιχνίδια χωρίς ουσιαστική προπόνηση. Αυτό τα λέει όλα.

Στην ίδια μοίρα βρίσκεται και ο Λουκάς Μαυροκεφαλίδης, ο οποίος μπορεί να είχε κάνει δυο-τρεις προπονήσεις παραπάνω από τον Ούκιτς, αλλά μιλάμε για έναν νέο παίκτη στο ρόστερ που δεν ξέρει τους συμπαίκτες του, άρα ούτε και αυτοί τον ίδιο.

Το Ευρωμπάσκετ αποτέλεσε «αγκάθι» για όλες τις ευρωπαϊκές ομάδες που είχαν διεθνείς. Μέσα σε αυτές είναι και ο Παναθηναϊκός. Όλες οι παραδοσιακά μεγάλες ομάδες της Ευρωλίγκας αλλά και οι ανερχόμενες, χθες δυσκολεύτηκαν και είτε ηττήθηκαν, είτε νίκησαν με τα χίλια ζόρια. Δείτε την ΤΣΣΚΑ, που απέναντι σε κάποια Ναντέρ έβαλε μόλις 62 πόντους και νίκησε με 59-62. Τη Μακάμπι -που θεωρητικά θα παλέψει με τον Εξάστερο για την 1η θέση του ομίλου- που έχασε από την Λαμποράλ, δείτε ακόμα τις Μπαρτσελόνα και Φενέρ που νίκησαν πολύ δύσκολα παρά το τελικό σκορ (67-60, 84-102 αντίστοιχα).

Όλες οι μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες, λοιπόν, είναι ανέτοιμες. Κάτι που γνωρίζουν πολύ καλά οι... «μικρότερες» και θεωρούν ότι αυτή η περίοδος είναι... ό,τι πρέπει για να κάνουν το «μπαμ». Το είχε δηλώσει και ο προπονητής της Λιέτουβος Ρίτας (ομάδα που χθες έπαιζε το 8ο επίσημο ματς) μια μέρα πριν την αναμέτρηση άλλωστε. Έτσι λοιπόν το οποιοδήποτε... «κράξιμο» είναι άτοπο, δεν έχει καμία λογική, καμία βάση και δείχνει απλώς ότι όποιος το κάνει είναι άσχετος από μπάσκετ! Ειδικά όταν «κράζει» μια ομάδα σαν τον Παναθηναϊκό, που πέρυσι, στην πιο... περίεργη ίσως χρονιά της σύγχρονης ιστορίας του, με τον Πεδουλάκη προπονητή πήρε το νταμπλ... «σκουπίζοντας» τον αιώνιο πελάτη!

Νικόλας Φλωράτος