ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΙ ΠΟΥ ΕΙΣΤΕ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΙ
.jpg) |
| To τριφύλι ήδη έχει αρχίσει να ανθίζει.. |
Ο διαιτητής σφυρίζει την λήξη και η ομάδα μας χάνει το ματς με 0-1 από τον γαύρο στην Λεωφόρο, ύστερα από δεκαετία και βάλε. Χάνει ένα ματς που δικαιούταν τουλάχιστον την ισοπαλία και που έδειξε πως ακόμη και σε αυτήν την τραγική φάση που βρίσκεται, μπορεί να φοβίζει ακόμη ολόκληρους κρατικούς μηχανισμούς.
Το ματς λοιπόν τελειώνει και ο κόσμος ξεσπάει σε χειροκροτήματα. Όχι αυτά που γίνονται για να γίνουν. Αυθόρμητο δυνατό χειροκρότημα από όλο το γήπεδο. Τέτοιο χειροκρότημα είχα να το ακούσω καιρό και όσοι ήταν μέσα καταλαβαίνουν πολύ καλά τι εννοώ. Χειροκρότημα που αναγνωρίζει την προσπάθεια της ομάδας, την δύσκολη κατάσταση που βρίσκεται ο Σύλλογος και αποτελεί το πιο ηχηρό μήνυμα πως όχι μόνο δεν είμαστε διαλυμένοι, αλλά πλέον έχουμε συσπειρωθεί, είμαστε μια γροθιά με την ομάδα και αφού μετρηθήκαμε και είδαμε ποιοι και πόσοι είμαστε, μαζεύουμε δυνάμεις για να ξανακάνουμε τον Σύλλογο μεγάλο και τρανό.
Και θα τον κάνουμε! Πως είναι δυνατόν να μην το πετύχουμε όταν υπάρχει συναίσθημα και ρομαντισμός που σκάει κόκκαλα; Γιατί για ρομαντισμό μιλάμε όταν η ομάδα χάνει άδικα από τον γαύρο στο 90' και έχουμε την δυνατότητα εκείνη την στιγμή να ακολουθήσουμε και τον δρόμο που...επιτάσσουν οι σημερινές συνήθειες και να γαμήσουμε τα πάντα ως αντίδραση για αυτά που συμβαίνουν χρόνια τώρα. Όμως εκείνη την στιγμή μίλησε το συναίσθημα και η αγάπη μας για τον Παναθηναϊκό κέρδισε τα πάντα.
"Eγω θα σ'αγαπώ και μην σε νοιάζει" από όλο το γήπεδο και μετά η ιαχή που ράγισαν και τα τσιμέντα "μαζί σου και στα δύσκολα Παναθηναϊκέ". Και δεν έλεγε ο κόσμος να σταματήσει. Συνέχιζε κανά πεντάλεπτο να χειροκροτάει και να δείχνει αφοσίωση στο έμβλημα που έχει λατρέψει από μικρή ηλικία.
Είχα χρόνια να με πιάσει συγκίνηση τόσο έντονη με τον Σύλλογο και ομολογώ πως δεν το περίμενα να συμβεί σε τέτοιο ματς. Είναι στάση ζωής μου -όσον αφορά τον Παναθηναϊκό- να δηλώνω με τα συνθήματα μου την λατρεία που έχω στο τριφύλι ύστερα από ήττες που πονάνε γιατί έτσι φαίνεται αν κάτι είναι αληθινό. Και ευτυχως σήμερα αποδείχθηκε πως όλοι όσοι ήμασταν Λεωφόρο έτσι νιώθαμε.
Ο Παναθηναϊκός λοιπόν μάγκες θα αναγεννηθεί, όπως είχα γράψει στην πρώτη αγωνιστική. Μόνο που θα αναγεννηθεί πολύ πιο σύντομα από όσο θα περιμέναν εχθροί και φίλοι. Γυρίσαμε στην Λεωφόρο, μαζευτήκαμε, μετρηθήκαμε και η λάβα θα αρχίσει να ξανακαίει.
Όπως συνηθίζω να λέω, ο Παναθηναϊκός είναι ιδέα και τρόπος ζωής. Ή το χεις μέσα σου και το κουβαλάς ή όχι. Απλά πράγματα. Αν το χεις, και με 0-10 να χάσεις από τον γαύρο στην Λεωφόρο δεν θα σταματήσεις να φοράς την επομένη την μπλούζα με το τριφύλλι. Είναι μέρος της ζωής σου και μη διαπραγματεύσιμο. Για αυτό και η σημερινή τόσο έντονη αντίδραση του κόσμου, για αυτό και η αναγέννηση που έρχεται!
Το ταξίδι τώρα ξεκινάει. Η ομάδα ανεβαίνει παιχνίδι με παιχνίδι, οι παίκτες μας δείχνουν πως τιμάνε το τριφύλι και ο κόσμος ο πολύς πως συμπεριφέρεται με βάση το καλό του Συλλόγου. Στο επόμενο εντός γιατί να μην γεμίσουμε πάλι την Λεωφόρο; Οι ίδιοι Παναθηναϊκοί να είμαστε. Οι ίδιοι που θα πάμε χέρι-χέρι με την ομάδα προς το όνειρο...
ΥΣ: Προ πολυμετοχικοί και πολυμετοχικοί βάλτε τα δεκάδες εκατομμύρια ευρώ στον πάτο σας.
ΥΣ2: Η ιστορία έγραψε πως ακόμη και στην χειρότερη μας φάση ο Παναθηναϊκός αποτελεί φόβητρο και το δείχνει και μέσα στο γήπεδο.