Χωρίς να δυσκολευτεί καθόλου ο Παναθηναϊκός επέστρεψε στις καλές εμφανίσεις, με την μπροστά γραμμή να καίει και τον Μπεργκ να μοιράζει και να βάζει. Ούτε σήμερα η ομάδα έπαιξε μόνη της αφού ο κόσμος έκανε το γήπεδο της Βέροιας, Λεωφόρο με συνεχές τραγούδι.
Αν και το 2014 δεν μας μπήκε καλά τόσο σε αποτελέσματα, όσο -κυρίως- και σε εμφανίσεις σήμερα η ομάδα μας θύμισε τα επιθετικά και επιβλητικά παιχνίδια τα οποία έκανε τον Δεκέμβρη. Αν εξαιρέσουμε μια φάση που έκανε η Βέροια αμέσως μετά το πρώτο μας γκολ και το πέναλτι, οι παίκτες του Γ.Αναστασίου έκλεισαν στα καρέ τους αντιπάλους τους και δεν τους άφηναν να περάσουν την σέντρα. Και αυτό δεν συνέβη, όπως του άρεσε να λέει του σχολιαστή της Nova, επειδή η Βέροια επέλεξε να αμύνεται αλλά επειδή ο Παναθηναϊκός πίεζε ψηλά και είχε επιθετικό -και πετυχημένο- passing game.
Έχουμε ξαναπεί πως η ομάδα τόσο ορθολογικό -και μερικές φορές όμορφο- ποδόσφαιρο, όσο δεν έχουμε παίξει τα τελευταία αρκετά χρόνια. Αυτό φάνηκε και σήμερα και πήραμε το αποτέλεσμα. Καταλυτικός παίκτης προφανώς ο Μπεργκ ο οποίος μοίρασε τα 2 πρώτα τέρματα και πέτυχε το τρίτο, φτάνοντας έτσι τις 5 ασίστ και τα 9 γκολ. Ένας παίκτης που δείχνει την κλάση του και βοηθάει πάρα πολύ με τις ενέργεις του την ομάδα.
Πολύ καλά λειτούργησε γενικότερα η επιθετική τριπλέτα Μπεργκ-Κλωναρίδης-Ατζαγκούν με τους 3 να είναι ιδιαίτερα κινητικοί και να αλλάζουν αρκετές φορές θέσεις με αποτέλεσμα να σπάνε κάθε τρις και λίγο την άμυνα της Βέροιας.
Πολύ όμορφη η πάσα του Κουτρουμπή από το κέντρο της μεσαίας γραμμής στον Μπεργκ στην φάση του πρώτου γκολ όμως πέραν τούτου στην άμυνα σε 2-3 φάσεις έδειξε πως θέλει αρκετή δουλειά ακόμη (όταν έχεις στην πλάτη τον αντίπαλο, είσαι τελευταίος αμυντικός και η μπάλα αναπηδάει δεν πας και κάνεις τακουνάκι!).
Σήμερα μου άρεσε και ο Νάνο, ο οποίος αν και όλοι μας τον κράζαμε στην αρχή, δείχνει πως αργά αλλά σταθερά βελτιώνεται και αυτός αλλά και οι μπαλιές που βγάζει. Δεν θα γίνει προφανώς Ντάνι Άλβες ποτέ του αλλά δεν χαλάει και το παιχνίδι της ομάδας μας πλέον. Αντιθέτως το βοηθάει αρκετά με τα κατεβάσματα του.
Σχετικά με το πέναλτι που σφύριξε ο διαιτητής δεν θα κρίνω το αν ήταν ή όχι, καθώς από την φάση του replay νομίζω πως δεν ήταν γιατί μου φαίνεται πως ο αντίπαλος παίκτης αρχίζει να πέφτει πριν πέσει για την μπάλα ο Κάπινο και πέφτει παράλληλα από τα χέρια του. Αλλά δεν είμαι σίγουρος. Θα κρίνω όμως την αντίδραση του Καπίνο στην φάση αυτή. Δεν νομίζω πως ήταν απαραίτητο να βγει να την διώξει εκεί ,αν ένιωθε πως δεν την προλαβαίνει. Γιατί λογικό είναι εκεί και ο αντίπαλος να εκβιάσει το πέναλτι αλλά και ο διαιτητής να το δώσει με σχετική ευκολία. Γενικά ένα σχόλιο για τον Κάπινο που θα ήθελα να κάνω είναι πως είναι επιτακτική η ανάγκη να ωριμάσει αγωνιστικά. Ότι έχει μεγάλες ικανότητες και πλούσιο ταλέντο το καταλαβαίνει και ο πλέον άσχετος. Αλλά κάποιες επιλογές του, να παίζει την μπάλα με τα πόδια ή να κάνει γενικά κάποια ριψοκίνδυνα πράγματα, δεν μπορώ να τις κατανοήσω.
Όσον αφορά τον διαιτητή σήμερα με βοήθησε να μάθω καινούργια πράγματα. Όπως ότι τράβηγμα φανέλας δεν είναι κάρτα, όπως ότι σου παίρνω τα πόδια επίσης δεν είναι, όπως χέρι μπροστά του στα 5 μέτρα δεν είναι πέναλτι. Δεν γκελάραμε, αλλά αν δεν γκελάραμε -ειδικά το τελευταίο- θα ήταν πρώτο θέμα. Έχω ξαναγράψει πως είναι πολύ πιο επικίνδυνο να παίζουμε με ανίκανους και όχι στημένους διαιτητές.
Μπράβο στα παιδιά στην κερκίδα σήμερα που τραγούδησαν για τον Σύλλογο στην Βέροια και είχαν άψογη παρουσία. Μπράβο και στα 20 παόκια που μας υπενθύμισαν γιατί είναι τόσο κομπλεξικοί με τον Παναθηναϊκό. Θύρα 13 ενωμένη σε όλη την Ελλάδα, σε όλο τον κόσμο...
Επόμενο ματς το άλλο Σάββατο με τον Πλατανιά στο σπίτι μας.