Μυρίζει υγεία....

      Βλέποντας εχθές το απόγευμα ,από τις εξέδρες του γηπέδου της Λεωφόρου Αλεξάνδρας,με καμάρι και συγκίνηση τα παιδιά της ομάδας μας να περπατάνε στον αγωνιστικό χώρο κατά μήκος όλων των κερκίδων χειροκροτόντας και απολαμβάνοντας την αποθέωση από τον κόσμο τους,θέλοντας και μη έκανα κάποιες σκέψεις για όλα αυτά που βιώσαμε όλη την χρονιά από το καλοκαίρι μέχρι και χθες.

     Το καλοκαίρι όπου η αρχή ήταν πολύ δύσκολη καθώς πολλοί ήταν αυτοί που μας είχαν καταδικασμένους στέλνοντας μας ακόμα και στην Β'Εθνική.Όλοι εκτός από μερικούς χιλιάδες τρελούς που στήριξαν αυτή την ομάδα όλη τη χρονιά.Που αγκάλιασαν τα παιδιά.Τα δικά τους παιδιά.Αυτά που έχουν μεγαλώσει μέσα στον Παναθηναϊκό και μάχονται για τον Παναθηναϊκό. Μαζί με τους ξένους που ήρθαν στην ομάδα οι οποίοι μέσα σε λίγο διάστημα έγιναν πιο Έλληνες και πιο Παναθηναϊκοί από πολλούς άλλους δήθεν.
     Με αυτή τη στήριξη όμως και χωρίς την γκρίνια,την εσωστρέφεια και την μεμψιμοιρία του παρελθόντος φτάσαμε να πανηγυρίζουμε μια κατάκτηση κυπέλλου με 4άρα μάλιστα απέναντι στον ΠΑΟΚ και να βρισκόμαστε ταυτόχρονα ένα βήμα πριν τα προκριματικά του Champions League διαψεύδοντας όλους εκείνους που έφερναν την καταστροφή.Πάνω απ'όλα όμως ζήσαμε στιγμές πρωτόγνωρες για τον Παναθηναϊκό. Βλέπαμε την ομάδα να χάνει βαθμούς από κάτι Βέροιες και κάτι Πανθρακικούς μέσα στη Λεωφόρο και όχι μόνο να μην ακούγεται ίχνος αποδοκιμασίας αλλά να έχουμε αποθέωση και συνθήματα στήριξης από όλο το γήπεδο.Ο κόσμος που στήριξε την ομάδα σεβάστηκε πάνω απ'όλα τις προσπάθειες όλων μέσα σε αυτή αλλά και κάτω από ποιες συνθήκες έγιναν αυτές οι προσπάθειες.Με ομάδα νέα ,φτιαγμένη από την αρχή και μέσα σε ένα περιβάλλον εχθρικό όπως είναι αυτό του Ελληνικού ποδοσφαίρου που ότι έχει να κάνει με τον Παναθηναϊκό προσπαθεί να το εξοντώσει και να το εξαφανίσει.Χάρη σε αυτή τη στήριξη όμως έφτασαν εδώ που έφτασαν τα παιδιά δίνοντας ένα μάθημα ότι όταν υπάρχει υγεία στην ομάδα και ο κόσμος είναι κοντά τους τότε όλα γίνονται ακόμα και με λίγα λεφτά.
      Για να μπορέσει όμως ο κόσμος να έρθει κοντά στην ομάδα χρειάστηκαν κάποιες κινήσεις της διοίκησης καθ'όλη τη διάρκεια της χρονιάς.Μια διοίκηση η οποία τα τελευταία δύο χρόνια που έχει αναλάβει τις τύχες του Παναθηναϊκού έχει δείξει ότι έχει την ικανότητα να πιάνει τον παλμό του κόσμου,ξέρει τι θέλει ο απλός ο Παναθηναϊκός οπαδός.Σταμάτησε να είναι ένα κλειστό club για λίγους που ήθελε τον φίλαθλο απλό παρατηρητή και άνοιξε τις πόρτες του για αυτούς που στηρίζουν την ομάδα.Άνοιξε της πόρτες του γηπέδου μέσω των ξεναγήσεων που διοργάνωνε η Παναθηναϊκή Συμμαχία σε κάθε εντός έδρας αγώνα του Παναθηναϊκού,άνοιξε τις πόρτες του προπονητικού κέντρου το οποίο έπαψε να αποτελεί άβατο πλέον και γενικά έκανε κινήσεις που καψουρεόυν τον απλό φίλαθλο και τον κρατάνε κοντά στην ομάδα.Υπάρχουν άνθρωποι μέσα στην ΠΑΕ νέοι ,καταρτισμένοι με όρεξη για δουλειά και φρέσκες ιδέες που πραγματικά κάνουν άψογα την δουλειά τους και αυτό φαίνεται κάθε εβδομάδα και περισσότερο.
     Η χθεσινή κίνηση των παικτών μετά την λήξη του αγώνα αποτελεί μια κίνηση αναγνώρισης και ανταπόδοσης της στήριξης που τους έχει χαρίσει ο κόσμος όλη τη χρονιά.Είναι κάτι που ποτέ δεν νιώσαμε άλλες χρονιές από τους ακριβοπληρωμένους....παικταράδες που με βαριά καρδιά και ύφος μπλαζέ σήκωναν με δυσκολία τα χέρια τους για να χειροκροτήσουν τον κόσμο.Αυτή την νοοτροπία τους είχε περάσει η διοίκηση όμως και αυτό έκαναν κι αυτοί.
    Αυτό είναι το μεγάλο κέρδος του φετινού Παναθηναϊκού. Τα χαμογελαστά πρόσωπα που βλέπεις στα πέριξ του γηπέδου ,την στήριξη που υπάρχει στις εξέδρες και το δέσιμο ομάδας και κόσμου.Πάνω σε αυτά θα πατήσει ο Παναθηναϊκός και θα συνεχίζει να χτίζει αυτό που ξεκίνησε από πέρυσι.Ελάτε λοιπόν κοντά σε αυτά τα παιδιά και να είστε σίγουροι ότι δεν θα χάσετε....