Aπο εκεί που το αφήσαμε... |
Δεν μπορούν να θεωρηθούν ως ευχάριστες οι εμπειρίες του Συλλόγου, απέναντι στις Βέλγικες ομάδες μιας και νοκ άουτ ευρωπαϊκές αναμετρήσεις μας έχουν σταματήσει 4 από τις 6 φορές. Απέναντι στην Σταντάρντ καλούμαστε να...φτιάξουμε λίγο αυτήν την παράδοση και να πάρουμε μια πρόκριση που την έχουμε αρκετά μεγάλη ανάγκη.
Στις 25 Σεπτεμβρίου του 1968, η ομάδα του Λάκη Πετρόπουλου ταξίδεψε για πρώτη φορά στην ιστορία της στο Βέλγιο. Αντίπαλος της για την πρώτη φάση του Kυπέλλου Εκθέσεων, η Ντάρινγκ. Αν και η ομάδα ηττήθηκε με 2-1, στην Λ.Αλεξάνδρας κατάφερε να πάρει την πρόκριση για την επόμενη φάση με 2-0.
Οι επόμενοι Βέλγοι έκαναν να έρθουν 11 χρόνια, όταν και η κληρωτίδα του Κυπέλλου Πρωταθλητριών για την δεύτερη φάση, έβγαλε την Μπριζ η οποία μετέπειτα αποδείχτηκε ως κακός μας δαίμονας. Στις 19 Οκτωβρίου του 1977 ηττηθήκαμε στo Jan Breydel με 2-0, σκορ που δεν καταφέραμε να ανατρέψουμε δύο εβδομάδες μετά στην Αθήνα.
Το 1988 και στην θέα μιας μεγάλης ευκαιρίας για έναν ακόμη Ευρωπαϊκό τελικό, η Μπριζ μας προσέφερε την πιο στενάχωρη ανάμνηση που έχουμε από τους Βέλγους. Στις 2 Μαρτίου, σε ένα κατάμεστο Ο.Α.Κ.Α. η γκίνια χτύπησε κόκκινο και οι παίκτες του Βασίλη Δανιήλ δεν μπόρεσαν να υποτάξουν την Μπριζ, κολλώντας στο 2-2. Ο επαναληπτικός στο Βέλγιο και η ήττα με 1-0, μας στέρησε την δυναότητα να διεκδικήσουμε μια Ευρωπαϊκή κούπα, για την οποία δείχναμε ικανοί να την κατακτήσουμε.
Επόμενη αντίπαλος η Άντερλεχτ για τους ομίλους του νεοσύστατου Champions League. Mε δύο ισοπαλίες, καταφέραμε να αποσπάσουμε το πρώτο μας θετικό αποτέλεσμα σε Βελγικά εδάφη. Ισοπαλίες που δεν μας έδωσαν βέβαια την πρόκριση για την επόμενη φάση.
Οκτώβριος του 1994 και η διαδρομή λέει πάλι Μπριζ. Η ομάδα του Χουάν Ραμόν Ρότσα χάνει με 1-0 και ο επαναληπτικός του Ο.Α.Κ.Α. μένει στην ιστορία για τα επεισόδια και όχι για το αποτέλεσμα του αγώνα (0-0).
Τον Φεβρουάριο του 2003, η Άντερλεχτ βρίσκεται στον δρόμο μας για τους 16 του Κυπέλλου Ουέφα. Μια από τις πιο απόλυτες ευρωπαϊκές μας εμφανίσεις, στην Λεωφόρο, μας δίνει την νίκη με 3-0 και την πρόκριση αν και στον επαναληπτικό στο Βέλγιο τα...χρειαστήκαμε αφού γνωρίσαμε την ήττα με 2-0 αγωνιζόμενοι με 9 παίκτες.
Τελευταίο μας αντάμωμα με Βέλγους, ήταν πριν 4 χρόνια όταν μετά την μεγάλη πρόκριση επί της Ρόμα με δύο νίκες, έπεφτε πάνω μας η πιο άσημη, Σταντάρ Λιέγης για τους 16 του Europa League. Μια Σταντάρ που μόνο σαν άσημη δεν έπρεπε να της συμπεριφερθούμε, αφού μας απέκλεισε με την σειρά της με δύο ήττες. Βέβαια η δεύτερη ήττα ήταν διαδικαστική, αφού όλη η δουλειά είχε γίνει στο πρώτο ματς του Ο.Α.Κ.Α. (1-3), όπου εκμεταλλεύτηκε τις συγκυρίες με τους γκολκίπερ μας.
Η παράδοση λοιπόν γέρνει προς την αρνητική μεριά και μετράει 7 ήττες, 4 ισοπαλίες, 2 νίκες και 4 αποκλεισμούς έναντι 2 δικών μας. Καιρός λοιπόν να αρχίζει να φτιάχνει...
Κοιταξτε χλοοταπητα η Λεωφορος στο 3-0 επι της Αντερλεχτ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠουτανογιαννηδες
Και κατι ακομα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ παραδοση αυτη δεν εχει και τοσο μεγαλη σημασια για τον απλο λογο του οτι αρκετα απο τα εντος τα παιζαμε στο γαμημενο το οακα γιατι η δυνατοτερη και πιο διαπλεκομενη οικογενεια στην Ελλαδα "δεν μπορουσε" να φτιαξει καινουριο γηπεδο ή να ανακαινησει τη Λεωφορο.
Αυτο το κρυο χαωδες εκτρωμα (το οποιο οτι δεν κρυβω πως παρολο που το μισω το αγαπω κιολας γιατι εχουμε ζησει μεγαλες στιγμες) μας στερησε πολλες προκρισεις και μεγαλες νικες.
Εδω φτασαμε στο σημειο να μετρανε αηττητα εντος εδρας στην ευρωπη ο αρουλης και ο μπαοκ. Σκεφτειτε ο PANATHINAIKOS τι θα ειχε κανει αν ειχε γηπεδο κλουβι. Οι ελληνικες ή οι τουρκικες ομαδες με το παθιασμενο κοινο αυτο το πραγμα εχουν ως δυναμη τους. Ενα γηπεδο κλουβι.
ΥΓ. Μην παιρνουν αερα οι Βασιληδες των σχολίων και θεωρουν την προκριση δεδομενη. Η ομαδα μας ειναι πολυ χαμηλης ποιοτητας ακριβως γιατι οι πουτανογιαννηδες μας αφησαν διαλυμενους. Οι πιθανοτητες προκρισης ειναι 70-30. Μονο αγαπη για αυτη την ομαδα και αυτον τον προπονητη που με συμβολαια πεινας τιμανε το Τριφυλλι και το κρατανε αξιοπρεπη σε αυτη την αλλαγη σελιδας που επιχειρουμε και στην καμμενη γη που αφησαν οι πουτανογιαννηδες
Για παραδειγμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπριζ 88. Αντερλεχτ, Σαμπντορια, Ερυθρος Αστερας 92. Μπριζ 95. Αγιαξ 96. Αρσεναλ 99 (την ιδια χρονια τεραστια νικη επι της ομαδαρας Διναμο Κιεβου και επαιξε μεγαλο ρολο οτι παιξαμε το ματς στη Ν.Φιλαδελφεια). Λα Κορουνια 2000. Γιουναιτεντ 2001. Βαλενθια 2001. Αμβουργο. Λα Κορουνια 2001. Μπαρτσελονα 2006. Ουντινεζε 2006. Βιγιαρεαλ 2009. Ιντερ 2009. Ρουμπιν, Μπαρτσελονα, Οντενσε, Κοπενχαγη. Και αλλα.
Ολα αυτα τα ματς ειναι εντος εδρας ισσοπαλιες ή ηττες.
Οταν επαιζες Λεωφορο γαμουσες Αιντχοφεν με 4αρα, Αντερλεχτ με τριαρα, Αρσεναλ, Μπαρτσελονα, Σαλκε, Σεβιλλη κλπ.
Mπριζ και Βιγιαρεάλ... πολύ μεγάλες ευκαιρίες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ΥΓ. είναι άξιο συγχαρητηρίων. Έτσι πρέπει να σκεφτόμαστε γιαυτήν την ομάδα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘέλω να γράψω 2 ~3 πραγματάκια , που έχουν σχέση με τον ποδοσφαιρικό Παναθηναϊκό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρώτα από όλα ,εύχομαι καλή τύχη στην ομάδα μας την Τετάρτη το βράδυ. Πιστεύω ότι θα την χρειαστεί γιατί η κλήρωση είναι σχετικά δύσκολη.
Για το ματς με τον Ατρόμητο. Θεωρώ λάθος εκείνους που κατηγορούν την ομάδα ότι δεν
είχε ρυθμό στο 1 ημίχρονο. Οι παίκτες μας δεν έβαζαν τα πόδια τους στην φωτιά ,
απέφευγαν τα σκληρά μαρκαρίσματα , ώστε να μην υπάρξουν τραυματισμοί πριν από
το κρίσιμο ματς με την Σταντάρ.
Όσοι ήσαν στο γήπεδο της Λεωφόρου το έβλεπαν , ίσως είχαν δοθεί εντολές από τον προπονητή
να μην παίζουμε με πάθος και δύναμη και τα πόδια των παικτών να μην μπαίνουν στην φωτιά. Αντίθετα , ο Ατρόμητος έπαιζε με δύναμη , οι παίκτες του έκαναν σκληρά μαρκαρίσματα , δεν είχαν
μπροστά τους κάποιο κρίσιμο ματς.
Παρόλα αυτά , ουσιαστικά μόνο στην περίπτωση του γκολ ο Παναθηναϊκός κινδύνευσε. Οι άλλες περιπτώσεις καθαρίστηκαν με ευκολία από το κεντρικό αμυντικό δίδυμο. Σιγά – σιγά ισορροπήθηκε το ματς από πλευράς μας και συνάμα πετύχαμε την ισοφάριση.
Στο δεύτερο ημίχρονο ο Ατρόμητος πολύ λίγες φορές πέρασε την σέντρα. Οι αλλαγές του Αναστασίου , Καρέλης και Κλωναρίδης με την ταχύτητά τους διέλυσαν την αμυντική γραμμή του Ατρόμητου και κατόπιν αυτών ήρθε και η νίκη με 2-1.
Αυτή είναι η άποψή μου , η ομάδα όπως διατάσσεται από τον προπονητή μας φαίνεται ότι έχει διάρκεια. Στο δεύτερο ημίχρονο κάναμε συνεχή κύματα επιθέσεων , ενώ οι παίκτες του Ατρόμητου τα είχαν φτύσει.
Το δεύτερο πράγμα που θέλω να τονίσω είναι οι θεατές που παρακολούθησαν το ματς στη Λεωφόρο.
Ειπώθηκε και γράφτηκε από πολλούς Παναθηναϊκούς σε διάφορα σάιτ ότι οι 8,000 θεατές που παρακολούθησαν το ματς ήταν λίγοι σε σχέση με το πόσο κόσμο μαζεύονταν σε φιλικά ματς του Παναθηναικού πριν 15 χρόνια.
Προφανώς οι Νόβες και τα άλλα συνδρομητικά κανάλια με τις προσφορές που κάνουν εξαναγκάζουν τον τηλεθεατή να κάθεται στη ζεστασιά του σπιτιού του αψηφώντας την βοήθεια που χρειάζεταιη ομάδα στο γήπεδο.
Έτσι λοιπόν προτιμώ 10,000 φανατικούς οπαδούς , που τρελαίνονται για τον Παναθηναικό , παρά φιλάθλους (ούτε καν οπαδοί ) που τον βλέπουν ως κινηματογραφική ταινία , αδιαφορώντας για την έκβαση του κάθε ματς. Να πάμε στο γήπεδο να βρούμε μια
άδεια θέση να κάνουμε χαβαλέ και όταν
έρθει η ώρα να αποχωρήσουμε.
ΟΙ ΒΕΛΓΟΙ ΜΑΣ ΠΛΗΓΩΝΟΥΝ ΑΛΛΑ ΜΑΣ ΠΛΗΓΩΝΕΙ ΚΑΙ Ο ΠΑΠΑΘΕΩΔΟΡΟΥ ΠΡΕΣΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΓΡΑΨΕΣ ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΚΡΑΙΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΣΕ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ 17 ΕΤΩΝ ΠΟΥ ΤΥΝΧΑΝΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΑΙΚΤΗΣ ΤΟΥ ΠΑΟ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤυνχάνει να είναι και παίκτης μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφήνω το leoforos να το χει πρώτο θέμα. Δεν έχει να κάνει με τον Σύλλογο.