Kάντε μας περήφανους! |
Το 4-1 της Λεωφόρου ήταν υπεραρκετό για να δημιουργήσει προβλήματα στον Παναθηναϊκό και σε συνδιασμό με την διαφορά δυναμικότητας που υπήρχε με τους Δάνους νίκησε και στην έδρα της Μίντλαντ με 1-2 και σφράγισε το εισιτήριο του για τους ομίλους του Europa League. Μια πρόκριση, η οποία σηματοδοτεί το πρώτο ταξίδι της νέας μας ομάδας που έχει ξεκινήσει να χτίζεται από πέρυσι.
Αν και στην αρχή του ματς τα χρειαστήκαμε αφού η ομάδα μπήκε σαν υπνωτισμένη, αφήνοντας τους Δανούς να κάνουν παιχνίδι και να πατάνε περιοχή με σχετική άνεση, εν τέλει ξυπνήσαμε με το χαμένο τετ α τετ του Ατζαγκούν και από το 20' και μετά αρχίζαμε να ισσοροπούμε το ματς και να μην αφήνουμε τους αντιπάλους να μας κάνουν τόσο εύκολα ευκαιρίες. Ανεξάρτητα από την νίκη και την πρόκριση, η συμπεριφορά αυτή δεν μου άρεσε καθόλου,αφού ήταν...προβληματικό να βλέπεις μια ομάδας αρκετά χαμηλότερης ποιότητας να σε παίζει και να σε έχει βάλει μέσα στα καρέ σου.
Από το 20' και μετά λοιπόν, ανεβήκαμε, κρατήσαμε μπάλα και έχοντας τον χρόνο σύμμαχο μας πήραμε αυτό που θέλαμε. Αρχικά με το γκολ-πολύ όμορφο χτύπημα φάουλ του Νάνο στο 55' και ύστερα με ακόμη ένα όμορφο γκολ, αυτό του Κλωναρίδη που διαμόρφωσε το τελικό 1-2 (είχαν ισοφαρίσει στην ακριβώς προηγούμενη φάση οι Δανοί με πέναλτι, το οποίο έκανε ο Σίλντενφελντ).
Στο σημερινό ματς είδαμε και τους Μπούρμπο και Μπούι. Ο πρώτος στο δεύτερο ημίχρονο πάταγε καλύτερα και προφανώς θέλει παιχνίδια με την ομάδα, αν και να πω την άποψη μου δεν περιμένω και τίποτα το ιδιαίτερο. Μακάρι να με διαψεύσει, αλλά μιλάμε για έναν παίκτη που έχει πατήσει τα 31 του και δεν έχει κάνει τίποτα το ιδιαίτερο στην καριέρα του. Ο Ολλανδός μπήκε σαν αλλαγή στο 60' και είχε δύο φάσεις. Η πρώτη στην άμυνα όπου με κεφαλιά έδιωξε την μπάλα πάνω στην γραμμή και η δεύτερη στην επίθεση όπου δεν κατάφερε να κάνει κοντρόλ και να σουτάρει ενώ ήταν φάτσα κάρτα με το τέρμα.
Ο στόχος επιτεύχθη και η ομάδα μετά από ένα χρόνο απουσίας επιστρέφει στις Ευωπαϊκές διοργανώσεις και σε ομίλους. Ελπίζω μόνο να κάνει και κάτι αξιόλογο, αφού όλες μας οι Ευρωπαϊκές περιπέτειες από την σαιζόν 09/10 έχουν γίνει ...περιπέτειες με την κακή έννοια.
Τώρα έχουμε Πανιώνιο την Κυριακή στην...κλειστή Λεωφόρο για το πρωτάθλημα.
Μίντιλαντ: Χάουγκαρντ, Λάρσεν, Λαούριντσεν, Γιένσεν, Ρόμερ, Σπαρβ (76' Ουζοτσούκου), Πόουλσεν, Άντερσον (58' Ιγκμπούν), Λάρσεν (46' Ονουάτσου), Σίστο, Χασάν.
Παναθηναϊκός: Κοτσόλης, Σίλντενφελντ, Ρισβάνης, Μπούρμπος, Μέντες (79' Δώνης), Λαγός (60' Μπούι), Ζέκα, Ατζαγκούν, Νάνο, Πράνιτς, Καρέλης (65' Κλωναρίδης).
Άμα βρούμε τον περσινό ρυθμό και εχουμε λιγη γαμημενη τυχη στην κληρωση θα τα παμε καλα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Μπούρμπος είναι δεξί μπακ. Δεν προβλέπεται να αφήσει εποχή, όπως λέει και ο press, αλλά δεν έχει σχέση με εκείνο το κρύο αστείο που έπαιξε με τη Σταντάρ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Ζέκα, συνήθως ένα από τους καλύτερους μας παίκτες, ήταν αλλού για πάνω από 60-70 λεπτά. Γι' αυτό είχαμε τόσο κακό ξεκίνημα και συνέχεια.
Άχαρος ο ρόλος του Καρέλη, το παιδί πάλευε μόνος του με 2-3 κάθε φορά. Πάντως τη ζημιά την έκανε, κέρδισε το φάουλ σε καλή θέση και προηγηθήκαμε με εξαιρετική εκτέλεση του Νάνο.
Ο Ατζαγκούν έχει χειρότερα τελειώματα και από μένα. Ή να κάτσει να το δουλέψει ή να πάρει δρόμο το ερχόμενο καλοκαίρι. Αντίθετα ο Κλωναρίδης είναι επιθετικός, κανονικός.
Το "χριστουγεννιάτικο δέντρο" (4-3-2-1) που ξεκινήσαμε ήταν ένα μέγα λάθος του τεχνικού επιτελείου. Θα το πληρώσουμε ακριβά αν ξανακάνουν τέτοιο έγκλημα. Ευτυχώς δεν κοιμούνται, κάπου στο 25° το γύρισαν σε κάτι σαν 4-4-1-1 και ισορροπήσαμε το παιχνίδι.
Η Μίντιλαντ πρέσαρε ψηλά μέχρι το 90. Δεν θα βρεις πολλούς αντιπάλους στο Europa να το κάνουν. Έχει βέβαια πολλά θέματα πίσω, γι' αυτό και έκανε 2 ήττες. Από την άλλη εμείς με το σκορ στο 1-2 και περασμένοι στους ομίλους, κάνουμε καλή ευκαιρία στο 85! Καλό σημάδι για το χαρακτήρα της ομάδας.
Κάτι όχι ευχάριστο. Η ομάδα έχει μεγάλη ανάγκη τον κόσμο της. Πράγμα που δεν χαρακτηρίζει τις ομάδες με βαριά φανέλα. Όσο περνούσε η ώρα βελτιώθηκε στον ψυχολογικό τομέα. Ας ελπίσουμε ότι το ίδιο θα συνεχίσει, παιχνίδι με παιχνίδι.
Σημαντική η νίκη από πλευράς ψυχολογίας μετά την ισοπαλία με τον Λεβαδειακό και τον τραυματισμό του Μπέργκ, αλλά και από βαθμολογικής άποψης στην ευρωπαϊκή βαθμολογία. Μετά την περυσινή απουσία πετύχαμε ουσιαστικά τον βασικό στόχο που ήταν η πρόκριση στους ομίλους του Europa League αν και μένει η πικρία απο τους αγώνες με την Σταντάρ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥ.Γ. Θα έχει ενδιαφέρον το πως θα μπορέσει η ομάδα να ανταποκριθεί στις παράλληλες υποχρεώσεις. Ακόμα και χθες πάντως φάνηκε η απουσία ενός παίκτη που θα κλανει την καλή τελική πάσα, μακάρι έστω και στο τέλος της μετεγγραφικής περιόδου να καλυφθεί η θέση αυτή.
Αν θέλετε τη γνώμη μου σημαντικότερη είναι η έλλειψη παικτών που μπορούν να απειλήσουν με σουτ έξω από την περιοχή. Αν μάλιστα είχαμε την πολυτέλεια να έχουμε 2 τέτοιους ανοίγαμε άμεσα όλες τις κλειστές άμυνες. Είναι και πιο εύκολο αυτό από το να βρεις κάποιον να περνάει τη μπάλα στην τρύπα της βελόνας, αφού οι αντίπαλοι γεμίζουν την περιοχή τους και μας περιμένουν.
ΑπάντησηΔιαγραφή