Ο Χάτζι που...καθυστέρησε 26 χρόνια!

O καλύτερος Ρουμάνος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών...

Το φιλικό με την Ρουμάνικη Βιτορούλ ξυπνάει μνήμες αφού είναι πολύ πιθανό να δούμε live να πατάει το χορτάρι της Λεωφόρου ένας Χάτζι! Αν και πριν 26 χρόνια ο κόσμος του Συλλόγου δεν είχε την τύχη να δει τον μεγάλο Γκεόργκι Χάτζι με το τριφύλλι στο στήθος, σήμερα ίσως θα δει να αγωνίζεται με την φανέλα της Ρουμάνικης ομάδας τον γιο του.

Όπως είναι φυσικό λοιπόν, αυτό από μόνο του μας αναγκάζει να γυρίσουμε στο παρελθόν και να θυμθούμε μια ιστορία που κατέληξε σε ένα από τα μεγαλύτερα ποδοσφαιρικά απωθημένα. Τότε που ο "Μαραντόνα των Καρπαθίων" ερχόταν στον Παναθηναϊκό και εν τέλει ποτέ δεν ήρθε, αφήνοντας μια πικρία στον κόσμο και μια απορίια για το τι θα μπορούσε να κατακτήσει η ομάδα του Σαραβάκου και του Ρότσα μαζί με τον Ρουμάνο μπαλαδόρο στην σύνθεση της. Μια ιστορία που ακόμη και σήμερα μαθαίνουμε νέα στοιχεία και λεπτομέρειες που δεν γνωρίζαμε..

26 χρόνια πίσω και συγκεκριμένα το 1988 ο Γιώργος Βαρδινογιάννης είναι στα φόρτε του, έχοντας δημιουργήσει μια ομάδα που...ψάχνεται για να κάνει το μπαμ στην Ευρώπη και να κατακτήσει τον πρώτο της Ευρωπαϊκό τίτλο. Οι πολύ καλές σχέσεις που έχει με την εξουσία της Ρουμανίας λόγω Motor Oil, του ανοίγουν μοιραία και πόρτες στο ποδόσφαιρο. Τότε ο Χάτζι ήταν 23 χρονών, είχε συμπληρώσει ένα χρόνο στην πρωταθλήτρια Ρουμανίας Στεάουα Βουκουρεστίου και ήταν ο ιδανικός παίκτης που θα ανέβαζε επίπεδο τον Παναθηναϊκό.

Ο Γ.Βαρδινογιάννης παρών στην στέψη της πρωταθλήτριας Ευρώπης Σ.Βουκουρεστίου το 1986

Οι συζητήσεις λοιπόν είχαν ξεκινήσει ανάμεσα σε Γ.Βαρδινογιάννη, Χάτζι και οικογένειας Τσαουσέσκου και όλα έδειχναν πως είχαν πάρει τον δρόμο τους. Πρωτοσέλιδα σε καθημερινή βάση, έφτιαχναν το κλίμα για την έλευση του μεγάλου Ρουμάνου, δημιουργώντας έτσι την εντύπωση πως η μεταγραφή ήταν κλεισμένη. Αυτή η εντύπωση βέβαια υπήρχε και στο εξωτερικό, αφού ο ισχυρός άντρας της Γιουβέντους Τζιοβάνι Ανιέλι είχε αναφέρει σε δηλώσεις του πως δεν μπορούσε να αποκτήσει τον Ρουμάνο, καθώς ήταν κλεισμένος από τον Παναθηναϊκό στην περίπτωση που αποχωρούσε από την Στεάουα.

Μάλιστα λέγεται πως ο γιος του αρχηγού του κράτους της Ρουμανίας και υπουργός Αθλητισμού Ντίνο Τσαουσέσκου είχε έρθει σε επαφές στην Αθήνα με τον Γ.Βαρδινογιάννη για το συγκεκριμένο θέμα, έχοντας συμφωνήσει στο χρηματικό ποσό και στον τρόπο με τον οποίο θα γινόταν η Ελληνοποίηση του ποδοσφαιριστή.

Σχετικά με το κόστος της μεταγραφής, σύμφωνα με Ρουμάνικα κρατικά έγγραφα τα οποία επικαλέστηκε πρόσφατα το Ρουμάνικο αθλητικό site prosport, ο Γ.Βαρδινογιάννης ήταν διατεθειμένος να δώσει από 2.500.000 δολλάρια έως και 8.000.000 δολλάρια. Πόσα υπέρογκα για εκείνη την εποχή που αν τελικά δινόντουσαν, θα καθιστούσαν την εν λόγω μεταγραφή ως την τρίτη ακριβότερη στην ιστορά του παγκόσμιου ποδοσφαίρου.

Όσον αφορά την διαδικασία ολοκλήρωσης της μεταγραφής, αυτή θα γινόταν μέσω της Ελληνοποίησης, αφού η μητέρα του Χάτζι είχε γεννηθεί στην Θεσσαλονίκη. Μάλιστα το θέμα είχε προχωρήσει τόσο, ώστε ο παίκτης να έχει ήδη αποκτήσει και την Ελληνική υποκοότητα.

Και έτσι όπως όλα ήταν κλεισμένα και έτοιμα για την μεγάλη μεταγραφή, έτσι και ναυάγησε και ο μεγάλος αυτός ποδοσφαριστής δεν ντύθηκε ποτέ στα πράσινα. Το 1990 ο Χάτζι πήρε μεταγραφή για την Ρεάλ Μαδρίτης έναντι 4.300.000 δολλαρίων και ύστερα ακολούθησε μια μεγάλη καριέρα παίζοντας στην Μπρέσια, την Μπαρτσελόνα και την Γαλατάσαραϊ κατακτώντας πολλούς τίτλους.

Η ιστορία αυτή έχει μείνει πίσω στον χρόνο πλέον αφού κοντεύουμε 3 δεκαετίες μετά, όμως δύο πράγματα είναι εκείνα που έχουν την δική τους ξεχωριστή σημασία.

Πρώτον, για ποιο λόγο τελικά χάλασε η μεταγραφή..

Σε πρόσφατες δηλώσεις του σε Μ.Μ.Ε. της Ρουμανίας, ο Γ.Βαρδινογιάννης είχε δηλώσει:

"Γνώριζα την αξία του Χάτζι από τον Βαλεντίν Τσαουσέσκου και με είχαν συμβουλέψει να τον αποκτήσουμε. Το σχέδιό μας ήταν να τον αφήσουμε 1-2 χρόνια στη Στεάουα για να εξελιχθεί και μετά να τον φέρουμε στον Παναθηναϊκό. Προσπαθήσαμε, μάλιστα, να του εξασφαλίσουμε ελληνική υπηκοότητα λόγω και της καταγωγής του. Είχαμε κάνει μία πολύ καλή οικονομική πρόταση. Τα έγγραφα για τη μεταγραφή ήταν έτοιμα το 1988, αλλά δυστυχώς τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν όπως θέλαμε. Μετά ήρθε η επανάσταση στη Ρουμανία και ο Χάτζι επέλεξε να υπογράψει στη Ρεάλ"

Από την μεριά του ο Γ.Χάτζι είχε υποστηρίξει ότι:

"Είχα έρθει με τους γονείς μου και υπέγραψα το συμβόλαιο. Ο Ντίνο Τσαουσέσκου όμως που ήταν υπουργός Αθλητισμού, δεν υπέγραψε ποτέ την άδεια να φύγω από την πατρίδα. Ο κ.Βαρδινογιάννης όμως πίεζε πολύ. Δύο χρόνια κράτησε το φλερτ, αλλά δυστυχώς δεν τα κατάφερε."

Τώρα ποιος ήταν ο πραγματικός λόγος μόνο οι ίδιοι το ξέρουν. Τα λεφτά; Η άρνηση του Τσαουσέσκου; Προβλήματα με την Ελληνόποιηση; Πάντως το μόνο σίγουρο είναι πως όντως ο Παναθηναϊκός ήταν πολύ κοντά στο να φέρει τον Ρουμάνο στην Ελλάδα.

Το δεύτερο στοιχείο που για μένα έχει την αξία του για να συζητιέται μέχρι και σήμερα είναι οι...σκέψεις για το τι πραγματικά θα είχαμε καταφέρει με τον Χάτζι στην ομάδα και αν θα μπορούσαμε να χτυπήσουμε κάποιον Ευρωπαϊκό τίτλο τα επόμενα χρόνια. Μια συζήτηση που έχει βάση και ένα σενάριο άκρως ρεαλιστικό, με δεδομένο και τι ομάδα είχαμε.

Όμως εκεί είναι κι αυτό που συνηθίζω να λέω.. πως οι Βαρδινογιάννηδες ποτέ τους δεν κάνανε την υπέρβαση. Ακόμη και τότε που ήταν η πιο σοβαρή δεκαετία ενασχόλησης τους με την ομάδα, δεν κοιτάξανε να κάνουν το βήμα παραπάνω ώστε να διεκδικήσουμε ένα Ευρωπαϊκό. Και τότε και το 2003 που αντί να δυναμώσουν ακόμη περισσότερο τις υπάρχουσες ομάδες περιορίστηκαν σε φθηνούς και άγνωστους παίκτες ρίχνοντας από μόνοι τους τον πήχη. Και εκεί συγκρίνετε τους με τους Γιαννακόπουλους που ενώ φτάνανε ένα τσακ πριν την κατάκτηση του Ευρωπαϊκού σε Τελ Αβίβ και Σαραγόσα, αντί να ξενερώνουν και να αυτοπεριορίζονται, κάνανε ακόμη ένα βήμα παραπάνω για να το σηκώσουν.

Η ιστορία όπως και να χει έγραψε πως ο Χάτζι δεν ήρθε ποτέ στον Σύλλογο και μαζί με τον Σούκερ ίσως να είναι τα δύο μεγαλύτερα ποδοσφαιρικά απωθημένα...