Μάρτη του 2004: Όταν κάηκε η Ν.Σμύρνη με την φωτοβολίδα του.. |
<<Τώρα στα 34 μου βλέπω τα πράγματα διαφορετικά. Τότε που ήρθα στον Παναθηναϊκό ήμουν 24 και ξέρεις πως είναι τα νιάτα. Σε κάνουν να βλέπεις τη ζωή διαφορετικά. Πιστεύω ότι τα λάθη ενός άνδρα είναι αυτά που τον μετατρέπουν σε ώριμο άνθρωπο και καθορίζουν την μοίρα του. Δεν πιστεύω ότι θα άλλαζα κάτι, αν γύριζα τον χρόνο πίσω, διότι μάλλον έτσι ήταν προορισμένη να εξελιχθεί η ζωή μου. Νιώθω υπεύθυνος για όλες τις πράξεις και κοιτώντας τα πράγματα σήμερα, νιώθω ότι οι άνθρωποι στον Παναθηναϊκό ήταν εντάξει απέναντι μου».
Μετά από 10 χρόνια υπάρχουν πράγματα ανεξίτηλα χαραγμένα στην μνήμη του:
«Η καλύτερη μου στιγμή με τον Παναθηναϊκό ήταν όταν κερδίσαμε το νταμπλ. Αξέχαστες στιγμές. Κάθε ομάδα που έπαιζε απέναντι μας ήθελε να αποδείξει ότι έχει την ποιότητα να μας κοντράρει και όλοι οι παίκτες τους ήθελαν να εντυπωσιάσουν στα ματς απέναντι μας. Ο Παναθηναϊκός ήταν η ομάδα με τους περισσότερους οπαδούς και οι πιο πολλοί παίκτες του εκείνη την περίοδο έπαιζαν στην Εθνική ομάδα. Η χειρότερη ήταν όταν εγκατέλειψα την ομάδα. Όλοι ξέρουν πως ήταν η κατάσταση στην ομάδα εκείνη την περίοδο με την υπόθεση ντόπινγκ που αφορούσε εμένα. Η ομάδα σκέφτηκε μόνο την εικόνα της και με άφησε να πολεμάω μόνος μου να αποδείξω πως δεν είμαι ένοχος για οτιδήποτε. Όταν δικαιώθηκα, παραδέχθηκαν ότι έκαναν λάθος, μου ζήτησαν συγνώμη, μου πρόσφεραν ανανέωση συμβολαίου, όμως ήταν πια πολύ αργά».
«Γιατί έφυγα»
«Το καλοκαίρι του 2005 ήρθε στην ομάδα ο Αλμπέρτο Μαλεζάνι. Θυμάμαι ότι στην προετοιμασία, όταν με είδε να προπονούμαι ρωτούσε τους πάντες γιατί δεν παίζω, διότι με θεωρούσε πολύ ταλαντούχο. Κάναμε μεγάλες συζητήσεις μαζί. Του μιλούσα στα ιταλικά και ένιωθα μεγάλη αυτοπεποίθηση. Λίγο πριν τα προκριματικά για τους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ δώσαμε ένα φιλικό με την Ρόμα. Είχα κάνει πολύ καλή προετοιμασία, αλλά έπαιξα μόνο 10 λεπτά. Είχα μία πολύ άσχημη αντίδραση απέναντι του, διότι ήμουν πολύ εκνευρισμένος εκείνη την στιγμή, κυρίως επειδή είχα ακούσει ότι πολλοί σκάουτ από ιταλικές ομάδες είχαν έρθει να με δουν σε εκείνο το ματς. Ο προπονητής έκρινε ότι η συμπεριφορά μου δεν ήταν η πρέπουσα και με τιμώρησε. Τώρα καταλαβαίνω πως η αντίδραση του ήταν σωστή.
Το δεύτερο μου λάθος σε ότι αφορά την σχέση μου με τον Μαλεζάνι ήταν πως μετά από μία σειρά από άσχημα παιχνίδια, όταν οι πιο σημαντικοί παίκτες της ομάδες έπεισαν τον προπονητή και την διοίκηση ότι πρέπει να επιστρέψω στην ομάδα και να πάρω μία δεύτερη ευκαιρία, εγώ αρνήθηκα. Ένιωθα ότι με ήθελαν πίσω στην ομάδα, μόνο και μόνο επειδή η ομάδα δεν έπαιζε καλά. Σκεφτόμουν: “γιατί δεν μου έκαναν έστω ένα τηλέφωνο, όταν η ομάδα έπαιζε καλά;”. Τώρα αντιλαμβάνομαι τα λάθη μου. Θέλω να πω ότι οι άνθρωποι στον Παναθηναϊκό, αν εξαιρέσουμε τους χειρισμούς τους στην υπόθεση ντόπινγκ, ήταν σωστοί και δίκαιοι απέναντι μου. Εκείνη την περίοδο με την υπόθεση ντόπινγκ έλεγαν στα Μ.Μ.Ε ότι δεν είχαν καμία σχέση μαζί μου και με άφησαν μόνο να αποδείξω ότι είμαι αθώος. Όταν το ιατρικό πόρισμα έδειξα ότι δεν χρησιμοποιούσα καμία παράνομη ουσία. Μετάνιωσαν και είπαν ότι με αδίκησαν. Μου πρότειναν νέο συμβόλαιο, αλλά αρνήθηκα και αποφάσισα να φύγω».
«Δεν προσποιήθηκα ποτέ»
Ακόμα και σήμερα κάποιοι ισχυρίζονται πως ο Ρουμάνος ήταν λάτρης της… λούφας. Ενοχλήσεις όλη την εβδομάδα και «βάλε με να παίξω» την Παρασκευή. Ο ίδιος δίνει μία διαφορετική εκδοχή: «Ποτέ δεν προσποιήθηκα κάποιο τραυματισμό ούτε είχα κάποιο πρόβλημα από το ιατρικό τιμ του Παναθηναϊκού. Δεν είμαι ο τύπος του παίκτη που δεν του αρέσει να προπονείται. Οι τραυματισμοί είναι φυσιολογικοί και μέρος του παιχνιδιού για ένα παίκτη που αθλείται και προπονείται κάθε μέρα».
Οι προτάσεις από το εξωτερικό
Θα μπορούσε σήμερα να λέει πως φόρεσε την φανέλα μίας ομάδας της ευρωπαϊκής ελίτ; Θα μπορούσε. Με αποδείξεις και στοιχεία: «Στην πρώτη μου σεζόν στο Τσάμπιονς Λιγκ με τον Παναθηναϊκό, ο ατζέντης μου είχε συζητήσεις με μερικές από τις κορυφαίες ευρωπαϊκές ομάδες. Τότε ήμουν 24 ετών. Φυσικά και με ενδιέφερε. Αλλά ο Παναθηναϊκός αρνήθηκε όλες τις προτάσεις με ένα μεγάλο ΟΧΙ. Ήθελαν να μείνω στην ομάδα και να βγάλω όλο μου το ταλέντο εκεί. Όταν πήγα στην Ουτρέχτη, ξέρω ότι υπήρχαν επαφές με μεγάλες ομάδες (σ.σ. Άγιαξ, Αϊντχόφεν), όμως δυστυχώς τραυματίστηκα ξανά και…».
«Θα γύριζα μόνο…»
«Από τον σημερινό Παναθηναϊκό, ξέρω ότι βλέπω από στιγμιότυπα στην τηλεόραση, επειδή έχω χάσει τις επαφές μου με τους ανθρώπους με την ομάδα. Μπορώ να πω ωστόσο ότι δεν έχω δει ποτέ οπαδούς σαν κι αυτούς του Παναθηναϊκού. Είναι φανταστικοί. Είναι οι καλύτεροι κι αυτό είναι κάτι αξέχαστο που θα το κουβαλάω σε όλη μου την ζωή. Σε όλα αυτά τα χρόνια υπήρξαν κάποιες φήμες για επιστροφή μου στην Ελλάδα (σ.σ. Πανθρακικός. Ατρόμητος), αλλά εγώ δεν είχα ποτέ κάτι επίσημο. Η μοναδική ομάδα για την οποία θα σκεφτόμουν να γυρίσω στην Ελλάδα, για τους οπαδούς, για την ατμόσφαιρα, για το κλαμπ θα ήταν μόνο ο Παναθηναϊκός, αλλά όλα αυτά τα χρόνια δεν είχα κάποια επαφή μαζί τους.».
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου