Τα top του 2014


Το 2014 φεύγει, το 2015 έρχεται. Μια χρονιά που βρήκε τον Παναθηναϊκό με ένα Κύπελλο στο ποδόσφαιρο, ένα νταμπλ στο μπάσκετ και γενικότερα όλο τον Σύλλογο ένα βήμα παραπέρα στην φάση ανασυγκρότησης που βρίσκεται σε όλα τα τμήματα επενδύοντας στα νέα παιδιά.

Μια χρονιά που είχε τις καλές τις, είχε και τις κακές της. Κοινή συνισταμένη τα συναισθήματα που μας δημιούργησε η αγάπη μας για τον Σύλλογο, αλλά και οι σκέψεις ύστερα από κάποια γεγονότα.

14 στιγμές λοιπόν μέσα στο 2014. 
Θα μπορούσαν να μπουν κι άλλες, αλλά επέλεξα τις 14 πιο έντονες κατά την προσωπική μου άποψη.


1. Η ΤΡΙΑΡΑ ΣΤΟ ΦΑΛΗΡΟ


2 Mαρτίου: Με μια εμφάνιση για σεμινάριο, η ομάδα του Αναστασίου πετυχαίνει την μεγαλύτερη σε εύρος νίκη της με 0-3, μέσα στο Καραϊσκάκη με σκόρερ τους Πράνιτς, Μπεργκ και Αμπέϊντ. Με την λήξη του ματς η Λεωφόρος και το Ιπποκράτειο γέμισαν κόσμο που περίμεναν να υποδεχτούν την αποστολή, κάτι που εν τέλει έγινε λίγη ώρα αργότερα στο Κορωπί. Από τις πιο σημαντικές νίκες στην Ελλάδα, στην ιστορία του τμήματος, αφού η νέα ομάδα μας νίκησε με τον πλέον απόλυτο τρόπο την παράγκα του Β.Μαρινάκη που ξεφτιλίστηκε στα τελευταία λεπτά δίνοντας ανύπαρκτο πέναλτι στον Ολυμπιακό μπας και τον έβαζε ξανά μέσα στο παιχνίδι.


2. ΣΤΟΝ ΤΕΛΙΚΟ ΜΕ ΤΡΕΛΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΛΙΑ


16 Απριλίου: Η νίκη που θα έδινε την πρόκριση στον τελικό του Κυπέλλου, στον επαναληπτικό με τον Όφη στην Λεωφόρο (είχαμε χάσει 1-0 στην Κρήτη) ήταν μονόδρομος. Ομάδα και κόσμος απέδειξαν με τον πλέον εμφατικό τρόπο πως το είχαν καταλάβει και η Λεωφόρος θύμισε κάτι από τα παλιά. Οι παίκτες μας δεν άφηναν τους αντιπάλους να πάρουν ανάσα και ο κόσμος...έβραζε. Κρεμασμένοι στα κάγκελα και με τρέλα στο μάτι να φωνάζει όλο το γήπεδο "γαμήστε το παράρτημα να πάμε τελικό". Μόνο αυτό. Και όσο περνούσε η ώρα και δεν ερχόταν το δεύτερο γκολ της πρόκρισης, το κλουβί γινόταν όλο και μεγαλύτερη κόλαση για τους παίκτες του Όφη. Αυτήν την ατμόσφαιρα θέλουμε στην Λεωφόρο σε κάθε παιχνίδι. Για αυτήν την ατμόσφαιρα γυρίσαμε. Με αυτήν την ατμόσφαιρα χτίζονται μύθοι.


3. ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΙΣ ΚΟΥΠΕΣ ΜΕ ΤΕΣΣΑΡΑ


26 Απριλίου: Με μια απόλυτη εμφάνιση, ο Παναθηναϊκός σκόρπισε τον Πάοκ επικρατώντας με 4-1 στο ΟΑΚΑ σηκώνοντας το 18ο Κύπελλο της ιστορίας του και με τον κόσμο να παραληρεί στην εξέδρα. Η άπειρη και φθηνή ομάδα που απαρτιζόταν από πιτσιρικάδες και πολλοί την είχαν ρίξει στην Β Εθνική, επέστρεφε στις κούπες τρομάζοντας κόσμο και αφήνοντας πολλές υποσχέσεις για το μέλλον. Πάρτι είχε και εκτός γηπέδου με τον κόσμο να φοράει τα πράσινα και να μην σταματάει λεπτό να τραγουδάει έχοντας απέναντι του επιτέλους και τους αντίπαλους οπαδούς.


4. BREAK ΣΤΟ BREAK KAI...CARAVEL


1 Ιουνίου: Tην Πέμπτη ο Ολυμπιακός έκανε break στο ΟΑΚΑ και με μια νίκη στο Σεφ σήκωνε το πρωτάθλημα. Την Κυριακή ο Παναθηναϊκός απαντούσε με δικό του break στο Φάληρο κάνοντας το 2-2 και σηκώνοντας τρεις μέρες μετά το 34ο πρωτάθλημα της ιστορίας του, επικρατώντας του Ολυμπιακού με ακόμη έναν τρόπο στα playoff. Μετά το break είχε το γνωστό ραντεβού στο Caravel όπου για τρίτη σερί σεζόν ο κόσμος γέμιζε τους γύρω δρόμους του ξενοδοχείου στήνοντας το δικό του πάρτι. Caravel-Σεφ-Caravel...μια ιεροτελεστία.


5. Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΕΠΕΣΤΡΕΨΕ


20 Μαρτίου: Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς επιστρέφει για πρώτη φορά στο ΟΑΚΑ σαν αντίπαλος 21 μήνες μετά την αποχώρηση του από την ομάδα όπου μεγαλούργησε για πάνω από μια δεκαετία (13 χρόνια) και το κλειστό γκρεμίστηκε στο "Ομπράντοβιτς πόρο πορόμ πομ πέρομ περόμ". Άλλοι να κοιτάνε αμήχανα, άλλοι να μην σταματάνε το χειροκρότημα και άλλοι βουρκωμένοι να προσπαθούν να καταλάβουν γιατί ο Ζοτς προχώρησε αριστερά από την φυσούνα και όχι δεξιά και για ποιο λόγο εκτυλίσεται αυτό το κακόγουστο αστείο. Μακράν η πιο συγκινητική στιγμή και δύσκολη επιστροφή στον μπασκετικό Παναθηναϊκό...


6. ΠΙΟ ΕΝΙΑΙΟΣ ΚΑΙ ΑΔΙΑΙΡΕΤΟΣ ΑΠΟ ΠΟΤΕ


3 Φεβρουαρίου: Σε μια πολύ οικογενειακή ατμόσφαιρα, ο Παναθηναϊκός γιόρτασε στον Τάφο του Ινδού τα 106 χρόνια ιστορίας του με τον κόσμο, τον Ερασιτέχνη, την ΠΑΕ και και την ΚΑΕ να είναι παρόντες. Ένα γεγονός ασυνήθιστο για τον Σύλλογο που μια ζωή τρώγεται με εσωτερικά προβλήματα. Πιο ενιαίος και πιο αδιαίρετος από κάθε άλλη φορά με τις διοικήσεις να έχουν επικοινωνία μεταξύ τους και ο Σύλλογος να τραβάει κοινή γραμμή σε ζητήματα όπως το γηπεδικό. Και για αυτήν την ενότητα (έστω κι αν δεν είναι απόλυτη) ευθύνεται ο κόσμος και η Θύρα 13 που ανέλαβε τα ηνία του Ερασιτέχνη και έφερε ΠΑΕ και ΚΑΕ πιο κοντά.


7. ΟΙ ΚΟΥΠΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΜΕΤΡΗΤΕΣ


9 Φεβρουαρίου: Ο Παναθηναϊκός νικάει στο ρελαντί τον Άρη με 90-52 και κατέκτησε το 15ο Κύπελλο, με τον τελικό να διεξάγεται στο Ηράκλειο της Κρήτης και την πολιτεία για ακόμη μια φορά να παρουσιάζεται ανίκανη να φιλοξενήσει κόσμο και των δύο ομάδων. Λυπηρό επίσης που το Ελληνικό μπάσκετ πλέον δεν έχει δυνατές, ιστορικές ομάδες όπως ο Άρης και οι τελικοί πέραν αυτών με τον Ολυμπιακό, είναι τυπικές διαδικασίες χωρίς ίχνος σασπένς.


8. ΟΙ ΟΠΑΔΟΙ...ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΤΙΣ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ


4 Μαίου: Ο κόσμος μας ζήτησε από την διοίκηση να δώσει εισιτήρια στους Παοκτζήδες, οι δύο ΠΑΕ ήρθαν σε συνεννόηση για κάθοδο των Θεσσαλονικιών στην Αθήνα και...το πείραμα απέτυχε. Οι "οπαδοί" του Πάοκ πίστεψαν πως θα κάνουν το χρέος τους αν σπάσουν 100 καθίσματα και πετάξουν 10 φωτοβολίδες, η Αστυνομία παρέμεινε απούσα ώστε να πετύχει τον σκοπό της και μερικοί δικοί μας (γιατί κάποιοι άλλοι μάταια προσπαθούσαν να συνεννοηθούν με τους...χούλιγκανς σε ανθρώπινη διάλεκτο) μπούκαραν στο γήπεδο για να απαντήσουν. Το οπαδικό κίνημα σε πλήρη παρακμή και η πρωτοβουλία της Θύρας 13 να πάει την φάση ένα βήμα παραπέρα, δυστυχώς δεν είχε ανταπόκριση.


9. ΜΕΙΟΝ 30 ΒΑΘΜΟΙ ΚΕΛΣΙΟΥ


25 Απριλίου: Τα τελευταία λεπτά του πέμπτου προημιτελικού στην Μόσχα κόντρα στην ΤΣΣΚΑ βρήκαν την ομάδα μας να παραπαίει στο παρκέ, γνωρίζοντας την ήττα με 74-44, αντί να διεκδικεί την πρόκριση της στο Final 4 του Μιλάνου. Μια μαύρη βραδιά με την...κατάρριψη αρνητικού ρεκόρ συγκομιδής πόντων.


10. Η ΝΤΡΟΠΙΑΣΤΙΚΗ ΕΚΔΡΟΜΗ ΣΤΟ ΕΣΤΟΡΙΛ


2 Οκτωβρίου: Μια από τις πιο μαύρες σελίδες στις Ευρωπαϊκές παρουσίες του Παναθηναϊκού ήταν αυτή στην Πορτογαλία, όταν η ομάδα πήρε στο χαλαρό την άγνωστη Εστορίλ και η...εκδρομή έφερε την ντροπιαστική ήττα με 2-0, η οποία ουσιαστικά μας μείωσε κατά πολύ και τις ελπίδες μας για κάτι καλό στην συνέχεια.


11. Η ΠΙΟ ΜΑΓΚΙΚΗ ΠΡΟΚΡΙΣΗ


9 Οκτωβρίου: Έχουμε νικήσει με κάθε τρόπο τον Ολυμπιακό στο μπάσκετ, αλλά με τις συνθήκες του φετινού προημιτελικού στο Κύπελλο ποτέ ξανά. Όλα τα προγνωστικά ήταν εναντίον μας και σχεδόν κανένας Παναθηναϊκός δεν πίστευε στην πρόκριση. Νέος προπονητής, νέα άπειρη ομάδα, πρώτο ματς της σαιζόν, άδειο ΟΑΚΑ, τραυματισμοί βασικών μας... Τα πάντα ήταν εναντίον μας. Κι όμως καταφέραμε να τους κερδίσουμε και με αυτόν τον τρόπο (77-76). Στα τελευταία λεπτά του ματς το iq του Διαμαντίδη χτύπησε...πράσινο και στο κάρφωμα του Μπατίστα όλοι οι Παναθηναϊκοί χτυπιόντουσαν σαν τρελοί για την πιο επική πρόκριση της ιστορίας των μεταξύ μας ματς.


12. H TΡΕΛΑ ΠΑΕΙ ΣΤΗΝ...ΘΥΡΑ 13


27 Νοεμβρίου: Ο Παναθηναϊκός χάνει 2-1 στο δεύτερο ημίχρονο από την Ντιναμό στην Μόσχα σε ένα αδιάφορο βαθμολογικά παιχνίδι και οι μάγκες που ταξίδεψαν για το τριφύλλι, δείχνουν πως από τρέλα δεν στερούνται καθόλου. Γυμνοί από την μέση και πάνω σε θερμοκρασία υπό του μηδενός και το τραγούδι συνεχίζεται με μεγαλύτερη ένταση. Η φωτογραφία έκανε τον γύρο του κόσμου και θα μείνει στην ιστορία μέχρι την επόμενη. Γιατί η τρέλα για το τριφύλλι δεν σταματάει ποτέ...


13. O ΠΗΧΗΣ ΑΝΕΒΗΚΕ


18 Σεπτεμβρίου: Πρεμιέρα Ευρωπαϊκού ομίλου στην Λεωφόρο και η Θύρα 13 δεν γινόταν να μην αναλάβει δράση. Με μια υψηλού επιπέδου χωρογραφία σε ιδέα και εκτέλεση, τίμησε τον ιδρυτή του Συλλόγου και έδειξε έτοιμη να ανεβάζει συνεχώς τον πήχη, στο πέταλο όπου ξεκίνησαν οι χωρογραφίες στην Ελλάδα. Αρκεί να βοηθάει η ομάδα και ο κόσμος να γεμίζει πιο συχνά το πέταλο.


14. ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ OLE ΓΙΑ ΠΑΡΑΜΟΝΗ


24 Απριλίου: Για ακόμη μια σεζόν, ο Παναθηναϊκός στο βόλεϊ αντρών μπήκε στην διαδικασία των play out για να σωθεί. Τελικά παρέμεινε στην Α1 αφού νίκησε σε ένα επεισοδιακό ματς την Παναχαϊκή στην γεμάτη Κυψέλη. Ελπίζω να μην χρειαστεί να ξαναπαίξουμε στην ιστορία μας αγώνες παραμονής και να μην ξαναδούμε ole επειδή καταφέραμε να μην πέσουμε.

Σχόλια

  1. Για μένα Πρες , το 1 το 3 το 4 και το 13 είναι τα σημαντικότερα.
    Τα υπόλοιπα είναι σημαντικά , αλλά αυτά τα 4 ξεχωρίζουν.



    Το 1 είναι μακράν η μεγαλύτερη επιτυχία του Παναθηναϊκού εκτός
    έδρας επί του αιώνιου , αν δεν κάνω λάθος από το 1961 , σε ένα τελικό κυπέλλου
    που τον είχαμε κερδίσει με 4-1 , στο Καραϊσκάκη. Τα υπόλοιπα μεγάλα σκορ που είχαμε
    πετύχει κατά καιρούς , εναντίον του Θρήνου , όπως το 4-0 το 1986 ή το 4-1 το
    1987 ή το 3-0 το 1991 ήταν , ή σε τελικούς κυπέλλου , ή σε ματς πρωταθλήματος
    που είχαμε από κοινού έδρα , το ΟΑΚΑ. Συνεπώς , ως επιτυχία παραμένει μοναδική
    και θα είχε διευρυνθεί αν ο διαιτητής σφύριζε το κανονικό ενενηντάλεπτο + λεπτά
    καθυστερήσεων.



    Το 3 επίσης είναι μεγάλη επιτυχία γιατί τα νέα παιδιά της Ακαδημίας
    , που θα οδηγούσαν την ομάδα στην Β Εθνική , -σύμφωνα με την γνώμη ορισμένων
    φωστήρων του πληκτρολογίου που το παίζουν ειδήμονες επί αθλητικών- , μαζί με ορισμένους καταξιωμένους παίκτες , που
    έκαναν restart στην καριέρα τους με την ομάδα μας , κατέκτησαν το Κύπελλο νικώντας τον ΠΑΟΚ με το εμφατικό 4-1. Μεγάλη
    νίκη και μεγάλη εμφάνιση που πιστοποίησε την δυναμική της ανανέωσης που έγινε
    στον Παναθηναϊκό την χρονιά 2013-2014. Μαζί με αυτό να τοποθετήσουμε και την
    κατάκτηση της 2ης θέσης στο πρωτάθλημα που οδήγησε στα πλέι οφ του
    Τσάμπιονς Λιγκ.



    Σε αυτά τα 2 , τη νίκη με 3-0 επί του ΟΣΦΠ εκτός και το 4-1
    επί του ΠΑΟΚ στο τελικό του κυπέλλου θέλω να γράψω κάτι:

    Αυτή η σχετικά νέα ομάδα , δεν θα κέρδιζε τίποτα , αν δεν
    επιστρέφαμε στην Λεωφόρο , αν δεν είχαμε νέο προπονητικό και αν δεν υπήρχε στήριξη
    από τον κόσμο. Θυμάμαι τα πρώτα ματς στη Λεωφόρο με μικρομεσαίους αντιπάλους , όπως
    την Βέροια ή τον Πανθρακικό που τα χάσαμε. (Η ισοπαλία στη Λεωφόρο ισούται με ήττα).
    Είχα πικραθεί πολύ , θεωρούσα ότι η ομάδα ήταν κατώτερη των προσδοκιών μου , στις
    κερκίδες κάποιοι έλεγαν ότι ο Αλαφούζος αγόρασε παίκτες από το κάτω ράφι , συνεπώς
    υπήρχε μια αγωνία μέσα μου , για το τι μέλλει γενέσθαι. Τότε , στο τρένο της επιστροφής
    στο σπίτι μου βρήκα έναν οπαδό , και του εκμυστηρεύθηκα τις αγωνίες μου. Μου είπε
    να στηρίξω στην ομάδα ότι και αν γίνει , ακόμη και αν όλα πάνε ανάποδα. Έτσι
    και έγινε. Το έγραψα , συνέχεια στο μπλογκ σου Πρες , ώστε να το πιστέψει ο κόσμος
    και να στηρίξει την ομάδα. Η στήριξη βοήθησε τους παίκτες να πιστέψουν στον
    εαυτό τους και να δομήσουν χαρακτήρα ομάδας που θα κάνει πρωταθλητισμό.



    Θυμάσαι με την Λεωφόρο; Εδώ και πόσα χρόνια πίεζα να φύγουμε
    από το ΟΑΚΑ; Από το 2008 , έβλεπα ότι το ΟΑΚΑ και ο Βοτανικός ήταν λάθος λύσεις
    για τον Παναθηναϊκό. Πίεσα μέσω των γραπτών μου για επιστροφή , έτσι εδώ και ένα χρόνο βρισκόμαστε ξανά στα άγια
    χώματα της Λεωφόρου και όπως βλέπεις η ομάδα έχει αναστηθεί. Για φαντάσου να παίζαμε
    στο ΟΑΚΑ με τα πιτσιρίκια , με ελάχιστους οπαδούς που να βράζουν για την κατάντια
    της ομάδας. Για φαντάσου , να είχε κατεδαφιστεί η Λεωφόρος , και να βρισκόμαστε
    στη θέση των οπαδών της ΑΕΚ , που προσπαθούν να πείσουν το Δήμο Φιλαδέλφειας να
    τους φτιάξει γήπεδο. Θα βιώναμε δραματικές και ίσως τραγικές καταστάσεις για το
    μέλλον του συλλόγου.



    Για το 4 θεωρώ ότι η δύναμη των οπαδών μπορεί να αλλάξει το
    αποτέλεσμα ενός αγώνα. Η παρουσία της θύρας 13 στην προπόνηση των παικτών του Παναθηναϊκού
    , επέφερε θετικά αποτελέσματα στην αγωνιστική συμπεριφορά τους κερδίζοντας τον
    ΟΣΦΠ. Επέφερε μεγαλύτερη αυτοσυγκέντρωση
    και ψυχικά αποθέματα που απαιτούνταν ώστε να κερδηθεί ένα τόσο δύσκολο και κρίσιμο
    ματς.



    Για το 13 , η θύρα 13 με τις χορογραφίες της έγινε γνωστή σε όλο τον κόσμο μέσω της σελίδας
    των Ultras. Χορογραφίες , πανό , συνθήματα που έδειξαν την δύναμη του κόσμου
    του Παναθηναϊκού , πολλές φορές περνώντας και κοινωνικά μηνύματα.



    Αυτά , Καλή Χρονιά σε όλους και ευτυχισμένο το 2015.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου