Nα βρίσουμε τον Πάοκ. Ποιος τον γαμάει τον ύμνο;

Το παιχνίδι τελειώνει και όπως σε κάθε αγώνα αρχίζει να ακούγεται από την κερκίδα περήφανα ο ύμνο του Παναθηναϊκού. Ασχέτως αν πικραθήκαμε από την ήττα, ο ύμνος πρέπει να ακουστεί ακόμη μια φορά.

Όμως όχι.

Την ώρα που τον τραγουδάμε, ΠΡΕΠΕΙ να ακουστεί με μεγαλύτερη ένταση και να "βρωμίσει" αυτό που οφείλουμε να τραγουδάμε πιο δυνατά από κάθε τι άλλο, το
" Γαμιέται ο Πάοκ και η Θεσσαλονίκη".

Βλέπετε για κάποους είναι αδιαπράγματευτό πως το μίσος για τον αντίπαλο δεν πρέπει να ξεχνιέται δευτερόλεπτεο και είναι...μέσα στο πρόγραμμα να καταπατά συνθήματα όπως ο ύμνος του Συλλόγου μας.

Ελπίζω τουλάχιστον να καταλάβανε ,όσοι το κάνανε, τι ΝΤΡΟΠΗ ήταν αυτό το πράγμα...