Συγνώμη, αλλά αυτήν την ομάδα δεν θα την διαλύσουμε εμείς!

Όσο και να πασχίζουν για αυτό στον Πειραιά...

Ο Παναθηναϊκός γνώρισε μια ήττα στην Βέροια από την τοπική ομάδα με 1-0, έχοντας μια αποκαρδιωτική παρουσία στον αγωνιστικό χώρο. Σε ένα ματς αδιάφορο, αφού ο Παναθηναϊκός μέσα σε 2 μέρες έχασε 6 βαθμούς, με τους 3 να τους κλέβουν και τους άλλους 3 να μην τον αφήνουν να τους διεκδικήσει ώστε να μην έχει ούτε την παραμικρή ελπίδα ότι θα μπορέσει να διεκδικήσει το πρωτάθλημα.

Έτσι μετά την ήττα γίναμε μάρτυρες ενός
φαινομένου που παίζει σε επανάληψη δύο δεκαετίες και στο οποίο αρκετές φορές έχουμε συμμετάσχει και εμείς οι ίδιοι. Κάνει η ομάδα μια κακή εμφάνιση, χάνει ένα ματς δίκαια και ξαφνικά όλοι ξεκινάνε να κατηγορούν τους πάντες στο τμήμα. Ξεχνώντας τι έγινε πριν λίγες μέρες. Ξεκινούν τις αγωνιστικές αναλύσεις, ξεχνώντας πως πριν λίγες μέρες δεν ήταν αυτές που σου αφαίρεσαν 6 βαθμούς από το πρωτάθλημα.

Επειδή λοιπόν αυτό το παραμύθι εμένα προσωπικά με έχει κουράσει και μετά από 20 χρόνια πιστεύω πως έχω γίνει σοφότερος (όπως είχε πει κάποτε ένας προπονητής του Ολυμπιακού για κάποια περίεργα αποτελέσματα της ομάδας του...), εγώ την ομάδα αυτήν δεν πρόκειται να την κάψω. Δεν πρόκειται να της ζητήσω ευθύνες για καταστάσεις που δεν είναι υπεύθυνη να αντιμετωπήσει. Αυτήν την ομάδα και αυτόν τον προπονητή που τους γουστάρω με τα καλά και τα κακά τους, δεν πρόκειται να τους "σταυρώσω" και να ξαναπαίξω το τριπάκι που θέλουν να μας βάζουν κάθε χρόνο.

Όταν λέω ανοχή τέλος, αναφέρομαι και σε τέτοιες καταστάσεις.

Ότι ο Παναθηναϊκός από το 1997 έχει πάρει μόλις δύο πρωταθλήματα και τρία κύπελλα δεν ευθύνεται η εκάστοτε ομάδα και προπονητής. Οι ευθύνες είναι συγκεκριμένες και έχουν να κάνουν με τους θύτες και τους ηθικούς αυτουργούς των απίστευτων κατάστασεων που βιώνουμε.

Δεν θα κάτσω λοιπόν να τα βάλω όλα στο μίξερ και στο τέλος της χρονιάς να ψάχνω ευθύνες στην ομάδα για την απώλεια του πρωταθλήματος, ξεχνώντας ότι και φέτος στήθηκαν ολόκληροι μηχανισμοί μέσω δικαστηρίων, διαιτητών, ΜΜΕ και παραρτημάτων ώστε να μην μπορέσει να διεκδικήσει το πρωτάθλημα μέχρι τέλους. Δεν θα στήσω στον τοίχο την ομάδα επειδή οι αρχές του Ελληνικού ποδοσφαίρου δεν της συμπεριφέρονται με τον ίδιο τρόπο όπως τον Ολυμπιακό.

Την ομάδα αυτή θα την προστατέψω. Και θα το κάνω μέσω της στήριξης μου σε όλα τα γήπεδα της Ελλάδας και της κριτικής μου όταν βλέπω ότι τον παίζει, όπως έκανε σε αρκετά ματς φέτος. Για την ομάδα αυτή που στέλνει αισιόδοξα μηνύματα, θα απαιτήσω καλύτερο μεταγραφικό σχεδιασμό το καλοκαίρι ώστε να κάνει το βήμα παραπάνω στην Ευρώπη και να φανεί ακόμη πιο δυνατή εντός Ελλάδας. Αλλά δεν μπορώ να απαιτήσω να κερδίζει και τους διαιτητές και την ομίχλη και τα αθλητικά δικαστήρια. Αν το κάνω αυτό και τις ρίξω φταίξιμο τότε θα μπω στο τριπάκι που μας βάζει χρόνια το σύστημα. Θα γίνει και γω άρρωστος. Και ούτε θέλω, ούτε μπορώ.

Αυτά από την μεριά μου, που πιστεύω αντιπροσωπεύει και αρκετό κόσμο. Αν όμως το κράτος δεν τιμωρήσει και αποβάλει την μαφία από το Ελληνικό ποδόσφαιρο, τότε ο Γ.Αλαφούζος πρέπει να δει πως θα κινηθεί πριν την έναρξη του επόμενου πρωταθλήματος. Γιατί αν συνεχιστεί το ίδιο παραμύθι και του χρόνου, τότε με μαθηματική ακρίβεια η ομάδα του πολύ μικρότερου μπάτζετ που κάνει πλάκα στον Ολυμπιακό, θα διαλυθεί και θα την κάνει μαζικά για άλλες πολιτείες.


ΥΓ: Ο Παναθηναϊκός τα τελευταία δύο χρόνια έχει παίξει 4 ματς με τον ισόβιο πρωταθλητή αυτής της χώρας. Σε κανένα από αυτά δεν παρουσιάστηκε λίγος. Το αντίθετο. Γιατί ξεχνάμε εύκολα και τα ΜΜΕ το εκμεταλλεύονται.

ΥΓ2: Το παραπάνω κείμενο δεν έχει πολλαπλές αναγνώσεις. Άλλο η παράγκα, άλλο η αγωνιστική παρουσία, άλλο οι διοικητικές κινήσεις. Και ας συνδέονται μεταξύ τους σε σοβαρό βαθμό,