Αδιαφορία

Αυτός είναι το πρόβλημα και όχι η κακή εμφάνιση της ομάδας μας κάποιες Κυριακές.

Αδιάφορη η ομάδα, αδιάφορο αποτέλεσμα, σε ένα αδιάφορο ματς και πρωτάθλημα, αδιάφοροι και εμείς. Για να φτάσουμε σε αυτήν την αδιαφορία ΚΑΙ φέτος, έπρεπε να βιώσουμε μια ελαφρώς διαφορετική παραλλαγή του story "Ο Ολυμπιακός πρέπει να βγει πρωταθλητής". Όσο δεν αλλάζει το Ελληνικό ποδόσφαιρο λοιπόν μην γεμίζετε με απαιτήσεις και αναλύσεις το μυαλό σας, γιατί πολύ απλά και όλα τέλει να πηγαίνουν, θα βρεθεί κάποια...συνθήκη για να σας υπενθυμίσει πως αυτός που φοράει κόκκινα πρέπει να χαίρεται στο τέλος.

Μέχρι λοιπόν να
τελειώσει αυτό το πρωτάθλημα, δείτε το δάσος και μην περιορίζεστε στο δέντρο. Αν ο Τριανταφυλλόπουλος κάνει γκέλες, αν οι παίκτες μας παίζουν χωρίς πάθος, αν ο Καρέλης χάνει εύκολα γκολ, αν ο Μπεργκ είναι δυσαναπλήρωτη απουσία είναι λεπτομέρειες. Γιατί έχουμε παίξει και ματς με τον Τριανταφυλλόπουλο να μην κάνει γκέλες, τους παίκτες μας να παίζουν με πάθος, τον Καρέλη να είναι αποτελεσματικός στις τελικές του, τον Μπεργκ να είναι παρών και τον Παναθηναϊκό να μην τον αφήνουν να κερδίσει, να μην τον αφήνουν να διεκδικήσει το πρωτάθλημα.

Βάλτε τις αγωνιστικές αναλύσεις στον πάγο για του χρόνου στην Ευρώπη. Στην Ελλάδα τα αποτελέσματα δεν τα παίρνουν οι παίκτες και οι προπονητές.

ΥΓ: Το ματς δεν έχει τελειώσει, είναι στο 60' και χάνουμε 1-0. Δεν έχει κάποιο νόημα να περιμένω να τελειώσει ο αγώνας. Αυτή θα είναι η άποψη μου και στο 90'. Αυτή θα είναι και μετά την φιέστα του Ολυμπιακού στο άδειο Καραϊσκάκη.