Ο Παναθηναϊκός -μετά και τις απουσίες των Παππά, Γκιστ και Μπατίστα- ήταν για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια outsider στους τελικούς. Ούτε σήμερα η ομάδα μπόρεσε να κάνει το κάτι παραπάνω και επιβεβαίωσε πως ήταν λίγη, χάνοντας με 93-74, προσφέροντας στον κόσμο του Συλλόγου μια από τις χειρότερες εν Ελλάδι εμφανίσεις.
Προφανώς επιτρέπεται να
χάσεις το τρίτο πρωτάθλημα σε 18 χρόνια. Δεν μπορείς να το παίρνεις κάθε χρόνο και δεν είναι λογικό να μην έχεις και σκαμπανεβάσματα. Και προφανώς στην όποια στεναχώρια μας έπιασε σήμερα βλέποντας τον αγώνα, δεν είναι εξαιτίας της απώλειας του πρωταθλήματος αλλά της ανυπαρξίας μας σε κάποιο αγωνιστικό πλάνο.
Η ομάδα θα πρέπει να ανασυνταχθεί το καλοκαίρι σε όλα τα επίπεδα και να διακόψει κάθε συνεργασία με ανθρώπους που είναι λίγοι για τον Παναθηναϊκό (παίκτες, προπονητές, scouts).
Η χρονιά κρίνεται ως αποτυχημένη με μόνη χαρά την νίκη επί του Ολυμπιακού στο Κύπελλο στην αρχή της σεζόν. Η ομάδα δεν έκανε ούτε ένα μεγάλο διπλό σε όλη την διάρκεια της σεζόν. Το περιμέναμε μέχρι και σήμερα, αλλά προφανώς δεν ήμασταν ικανοί. Με ένα Κύπελλο, ένα χαμένο πρωτάθλημα και έναν αποκλεισμό με 3-1 στα προημιτελικά της Euroleague δεν μπορούμε να είμαστε χαρούμενοι.
Αλλιώς μάθαμε, αλλιώς το επιτάσσει η ιστορία μας.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου