Mεγάλη ομάδα, μεγάλη ιστορία, μεγάλος κόσμος χωρίς μεγάλο πορτοφόλι |
Επί οικογένειας Βαρδινογιάννη πάντοτε λέγαμε πως ο Παναθηναϊκός είναι μαγαζί γωνία και αν αποφασίσουν να πουλήσουν την ΠΑΕ, τότε θα κάνουν ουρές έξω από τα γραφεία μεγάλα ονόματα για την αγορά της. Το καλοκαίρι του 2008 όντως εμφαίστηκαν πολλοί δυνατοί "συμπαίκτες" και μπήκανε δεκάδες εκατομμύρια στα ταμεία της ομάδας.
Το πείραμα της
πολυμετοχικότητας απέτυχε, οι Βαρδινογιάννηδες δώσανε τις μετοχές τους στον Γιάννη Αλαφούζο ώστε να εφαρμόσει ένα νέο μοντέλο ιδιοκτησίας και 4 χρόνια μετά κανένας "λεφτάς" δεν ανοίγει το πορτοφόλι του για τον ποδοσφαιρικό Παναθηναϊκό.
Μάλιστα η απουσία αυτή όταν συνδιάζεται με την μοναδική εκδήλωση ενδιαφέροντος από τον Τσάκα μαζί με τους πρίγκιπες και πριγκίπισσες, κάνει ακόμη πιο καίριο το ερώτημα και δημιουργεί ακόμη περισσότερες απορίες.
Σύμφωνα με παλαιότερες δηλώσεις του Γ.Αλαφούζου, μόνο ένας επιχειρηματίας είχε εκδηλώσει ενδιαφέρον για αγορά της ΠΑΕ, ο Φιλάρετος Καλτσίδης, αλλά δεν προχώρησε ποτέ σε επίσημη πρόταση.
Προσπάθησα στις απαντήσεις να βάλω αυτές που θεωρώ πως είναι και οι πιο ρεαλιστικές και νομίζω καλύπτουν όλο το φάσμα πιθανών δικαιολογιων.
Έχουμε και λέμε λοιπόν:
(1) Χρέη: Το άνοιγμα της ΠΑΕ πρέπει να κυμαίνεται ανάμεσα στα 10 με 15 εκατομμύρια ευρώ. Ο Γιάννης Αλαφούζος είχε πει πως σε βάθος διετίας (καλοκαίρι 2017) ο Παναθηναϊκός θα ήταν καθαρός, με δεδομένη όμως την παρουσία στους ομίλους του Εuropa League, ενώ αν έβγαινε στο Champions League θα ξεχρέωνε άμεσα.
Το καλοκαίρι του 2012 ο Παναθηναϊκός -όταν και μπήκε ο Αλαφούζος- είχε άνοιγμα πάνω από 45 εκατομμύρια ευρώ και χρέη κοντά στα 30 εκατομμύρια ευρώ.
(2) Οικονομική κρίση/πολιτική αστάθεια της χώρας: Μαζί με την διάλυση της πολυμετοχικότητας, η Ελλάδα είχε ήδη μπει στην πιο επώδυνη οικονομική/κοινωνική κρίση της σύγχρονης ιστορίας της, με την κατάσταση μέχρι σήμερα να πηγαίνει απο το κακό στο χειρότερο αντί να βελτιώνεται. Επιπλέον η πολιτική αστάθεια που είναι αποτέλεσμα των δύο παραπάνω κρίσεων, προφανώς δεν καθιστά την Ελλάδα μια χώρα που προσφέρεται για επενδύσεις, πόσο μάλλον σε έναν χώρο που είναι από τους πιο ...σκιώδης στην πατρίδα μας.
(3) Γηπεδικό: Εν έτη 2015 ο Παναθηναϊκός αγωνίζεται στο απαρχαιωμένο σπίτι του, στην Λεωφόρο. Το καλοκαίρι του 2010 εγκαταήφθηκε το project του Βοτανικού και από τότε η ομάδα συνέχισε να παίζει στο ΟΑΚΑ -που το τιμάει 3 δεκαετίες- και στην Λεωφόρο.
Στην παρούσα φάση η ιδέα του Βοτανικού δεν πρόκειται να προχωρήσει, όσο υπάρχουν άτομα που την σχετίζουν με τους όρους της Διπλής Ανάπλασης και οι δύο προτάσεις που έχουν κατατεθεί να έχουν σχέση με την Λεωφόρο. Η πρώτη είναι του Παναθηναϊκού Κινήματος που μιλάει για ένα πλήρως εκσυγχρονισμένο γήπεδο 44.000 θέσεων και θα φιλοξένει επίσης τα ερασιτεχνικά τμήματα και η δεύτερη με το σουλούπωμα που είχε παρουσιάσει ο Γ.Αλαφούζος και θα έφτανε μέχρι τις 22.000 θέσεις.
Παρόλα αυτά καμιά από τις δύο προτάσεις δεν προχωράει και ο Παναθηναϊκός μένει στάσιμος σε ένα κομμάτι που θα μπορούσε να τον εκτοξεύσει.
(4) Οικογένεια Βαρδινογιάννη: Πολλοί θα χαρακτηρίσουν αυτήν την δικαιολογία ως έναν "μύθο" που απλά βολεύει και αρέσει σε πολλούς. Είτε για να μην χάνεται το μίσος, είτε για να δικαιολογηθούν τα αδικαιολόγητα. Όμως είναι κοινό μυστικό πως πολλοί από τους συμμετέχοντες την περίοδο της πολυμετοχικότητας ειχαν ξεκαθαρίσει την θέση τους πως «δεν θέλουμε να μπούμε στο μάτι της οικογένειας». Μάλιστα αυτή η άποψη είχε εκφραστεί και μετά την περιοδο αυτή.
Μην ξεχνάτε πως μιλάμε για μια από τι2 δύο πιο ισχυρές οικογένειες που μπορούν να επηρεάσουν και να καθορίσουν εξελίξεις σε οποιοδήποτε τομέα της χώρας και μια ενδεχόμενη κίνηση αγοράς της ΠΑΕ από κάποιον άλλο επιχειρηματία μπορεί να μην τους..καθόταν καλά, αφού το αίσθημα εκδίκησης που νιώθουν για την έντονη κριτική που δέχθηκαν τα τελευταία τους χρόνια, είναι πασίγνωστο.
(5) Δυσφήμιση: Καλώς ή κακώς η ενασχόληση με τον Παναθηναϊκό σημαίνει δημοσιότητα και από εκεί που μπορεί να είχες εκκατοντάδες εκκατομύρια και δεν σε ήξερε κανείς, να σε μάθουν μέχρι και στο πιο απόμερο χωριό. Επίσης είναι πολύ πιθανό στα μάτια πολλών επιχειρηματίων, η ανάμειξη τους στο ποδόσφαιρο να θεωρείται δυσφήμιση του ονόματος τους και παράλληλα η δημοσιότητα που θα πάρουν να εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από αγωνιστικά αποτελέσματα, κάτι που πολλοί το θεωρούν ρίσκο και δεν θέλουν να το πάρουν.
Αυτός ήταν και ο κύριος λόγος που η οικογένεια Πολέμη δεν πήγε τον χειμώνα του 2011 να πάρει την ΠΑΕ.
(6) Διαφθορά Ελληνικού ποδοσφαίρου: Ο χώρος αυτός θεωρείται πλέον από τους πιο βρώμικους. Μηδέν αξιοπιστία, πολλαπλά εμπόδια για να πετύχεις και για έναν "λεφτά" καθόλου παράλογο να θεωρείται χάσιμο χρόνου και χρημάτων που στο τέλος είναι πολύ πιθανό να μην έχουν και κανένα αποτέλεσμα και απλά να πέσουν μέσα σε μια μεγάλη τρύπα. Έτσι όπως είναι διαμορφωμένο το Ελληνικό ποδόσφαιρο δεν μπορεί για κανένα λόγο να αντιμετωπιστεί ως μια σοβαρή επένδυση.
Σήμερα για να κοντράρει κάποιος τον Ολυμπιακό του Μαρινάκη και των δεκάδων σίγουρων εκατομμυρίων του Champions League πρέπει να κάνει γερό μπάσιμο.
(7) Μη κερδοφόρα ασχολία: Είναι από σπάνιο έως απίθανο να ασχοληθεί κάποιος με τον Ελληνικό ομαδικό αθλητισμό και να βγάλει λεφτά. Αδύνατον. Όποιος μπαίνει, ξέρει εξαρχής πως το κάνει για χ,ψ,ω λόγο αλλά σίγουρα όχι για να βγάλει λεφτά. Ούτε καν για να ναι ίσια βάρκα, ίσα νερά. Είναι δεδομένο πως θα μπει μέσα και στην περίπτωση αυτή αν δεν πέσεις σε περίπτωση τρέλας Γιαννακόπουλων, τότε στυγνά επιχειρηματικά να το δει κάποιος, δεν είναι ελκυστικό το μπάσιμο στο ποδόσφαιρο.
Αυτές κατ'εμέ είναι οι πιο σημαντικές δικαιολογίες που μέχρι και την ώρα που μιλάμε κανένας δεν κάνει κίνηση να αγοράσει την ΠΑΕ. Αν και θεωρώ πολύ λογικές όλες τις παραπάνω δικαιολογίες για να μην θεωρείται στην παρούσα φάση ελκυστικός ο Παναθηναϊκός, δεν μπορώ να αποδεχτώ ότι μια ομάδα με εκατομμύρια κόσμου, μεγάλη ιστορία και σήμα κατατεθέν της πρωτεύουσας μιας χώρας (παίζει κι αυτόν τον ρόλο του) δεν μπορεί να γλυκαίνει έναν επιχειρηματία Έλληνα ή μη.
Για μένα ο νο1 λόγος που δεν μπαίνει κάποιος είναι η κατάσταση που επικρατεί στην χώρα και σε δεύτερο βαθμό το γηπεικό και η έλλειψη προοπτικής που υπάρχει στο θέμα αυτό.
Επίσης αν καθήσετε και σκεφτείτε όλες οι απαντήσεις είναι αλληλένδετες μεταξύ τους και η μια φέρνει την άλλη, αλλά σίγουρα θα υπάρχει το νο1 σημείο που θα κάνει...τζιζ για να αγοράσει κάποιος την ΠΑΕ.
Αν έχετε κάποια διαφορετκή άποψη, μοιραστείτε την γιατί μιλάμε για το πλέον σημαντικό ερώτημα που απασχολεί τον Σύλλογο.
ΥΓ: Προσωπικά θα ξαναπώ πως το μοντέλο λαϊκής βάσης είναι το ιδανικό. Δυστυχώς -όσο και να μην αρέσει- ο κόσμος του Συλλόγου φάνηκε πολύ λίγος και (απ)έδειξε πως θέλει η ομάδα του να κρέμεται από τα κέφια ενός επιχειρηματία. Πολύ κακή νοοτροπία για έναν κόσμο που θέλει ο Σύλλογος του να είναι περήφανος και με πραγματικά ξεχωριστή κουλτούρα.
Και όσοι βάζουν σαν δικαιολογία τον Αλαφούζο, τότε είναι ακόμη πιο λίγοι γιατί πολύ απλά κι αυτός περαστικός είναι, ενώ η ιδέα της λαϊκής βάσης θα μπορούσε να αλλαξει προς το πολύ καλύτερο την ιστορία μας. Προφανώς στην Μπαρτσελόνα που ξεπερνάνε τα 150.000 -και είναι η αποθέωση αυτού του μοντέλου ιδιοκτησίας- έχουν πιαστεί μαλάκες...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου