Κρεμασμένοι πίσω από τους πάγκους για την πρόκριση

Aν και οι καλύτερες φάσεις ανέκαθεν γινόντουσαν αυθόρμητα, για πηγαίντε το μυαλό σας 11 χρόνια πίσω...

Χειμώνας 2005 και ο Παναθηναϊκός υποδέχεται τον Άρη για το πρωτάθλημα και οι διαιτητές αποφασίζουν να κάνουν ροντέο το ματς και με το έτσι θέλω να δώσουν στην ομάδα της Θεσσαλονίκης την ευκαιρία να φύγει με το διπλό από το ΟΑΚΑ.


Το κλειστό ήταν μισοάδειο...Σάββατο απόγευμα και το τμήμα πόλο έδινε ένα πολύ σημαντικό αγώνα στο κολυμβητήριο δίπλα με την Θύρα 13 να δίνει βάση ορθώς σε αυτό το ματς και όχι στου μπάσκετ. Αυθεντική οπαδική κουλτούρα. Το ματς με τον Πάοκ στο πόλο τελειώνει νικηφόρα και στο ημίχρονο γίνεται η άφιξη του κόσμου στο κλειστό.

Ο Παναθηναϊκός πάει στα αποδυτήρια με 4 πόντους πίσω και ο κόσμος αναλαμβάνει χωρίς πολλά πολλά δράση. Αυθόρμητα και Παναθηναϊκά. Αφήνει την γωνιά του πετάλου και στήνεται πίσω από τους πάγκους με μοναδικό σκοπό να λυγίσει με την φωνή του τους παίκτες του Άρη. Ούτε ψευτομαγκιές, ούτε γαυροτρομοκρατίες. Κατάθεση λαρυγγιών και η ομάδα στο τελευταίο δεκάλεπτο τελειώνει την αντίπαλη ομάδα, με τον κόσμο να κρέμεται στο κάτω μέρος της κερκίδας και να μην σταματάει λεπτό τα συνθήματα. Η Θύρα 13 πήρε το ματς απλά κι ωραία.

11 χρόνια μετά παίζεται η πρόκριση στον τελικό. Πιθανότατα η ομάδα να κερδίσει τον Άρη στο ρελαντί. Όμως κι εμείς έχουμε ανάγκη να ζήσουμε ξανά τέτοιες στιγμές...