Η μεταγραφή του Αγκάμεζ στον Ολυμπιακό και το σοκ που ακόμη ένας μεγάλος παίκτης που λατρεύτηκε στον Σύλλογο εξαγοράζεται για κάποια αργύρια, μας οδήγησε στις ίδιες σκέψεις που κάνουμε ανελλιπώς τα τελευταία χρόνια.
Που είναι εξαφανισμένοι οι λεφτάδες Παναθηναϊκοί; Γιατί έχουν αφήσει τον Σύλλογο στην τύχη του και κανένας δεν αντιδράει;
Η απάντηση είναι απλή και σίγουρα δεν αρέσει.
Είναι εξαφανισμένοι μαζί με τους απανταχού Παναθηναϊκούς. Έχουν αφήσει τον Σύλλογο μόνο του, όπως και οι εκατομμύρια Παναθηναϊκοί ανά τον κόσμο.
Αυτή είναι η μοναδική αλήθεια και δεν διαβάζεται, ούτε χωνεύεται εύκολα.
Ο Σύλλογος με την πτώση της πολυμετοχικότητας του 2008 και την κορύφωση της οικονομικής κρίσης στην χώρα μας βρέθηκε μπροστά σε μια μεγάλη ευκαιρία και αντιμέτωπος με μια ιστορική πρόκληση. Να στηριχθεί στην δύναμη του κόσμου του και να απαλλαχθεί από τον κάθε μεγαλοεπιχειρηματία. Να έχει οικονομική υγεία μέσω του κάθε ανώνυμου Παναθηναϊκού και να μην εξαρτάται από τις δουλειές, τις φιλίες και τις ορέξεις του κάθε επώνυμου.
Εμείς προτιμήσαμε δυστυχώς το δεύτερο.
Άλλοι θέλουν τον Αλαφούζο να βάζει πλάτη, άλλοι θέλουν τον Πατέρα να επιστρέψει, άλλοι θέλουν την οικογένεια Βαρδινογιάννη να επανέλθει στο προσκήνιο, άλλοι θέλουν τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο να πάρει την ΠΑΕ, άλλοι θέλουν τον Πολέμη να πάρει ένα τμήμα του ερασιτέχνη...
Με άλλα λόγια όλοι θέλουν έναν...μπαμπά να βάζει τα λεφτά και να τον κριτικάρουν. Δεν θέλουν να είναι παρόντες, δεν θέλουν να στηρίζουν τον Σύλλογο.
Είναι στον καναπέ τους και ενίοτε στο γήπεδο ,όπως και οι λεφτάδες Παναθηναϊκοί. Είναι παράνοια να τους βρίζουμε που δεν αναλαμβάνουν τμήματα όταν τόσοι εκατομμύρια Παναθηναϊκοί ψάχνουν δικαιολογίες για να μην βάζουν τα λεφτά τους και όχι για το αντίθετο!
Είναι άκρως λυπηρό αυτό που συμβαίνει γιατί δείχνει την γύμνια του κόσμου μας. Όπως δεν μπορείς να τραγουδάς συνθήματα που δεν σε εκφράζουν, έτσι δεν μπορεί να δηλώνεις και Παναθηναϊκός όταν δεν είσαι γραμμένος στον Ερασιτέχνη που είναι το ύψιστο Παναθηναϊκό "πρέπει".
Ο κόσμος μας στερείται κουλτούρας και νοοτροπίας κι ας μην αρέσει σε πολλούς. Είναι κατάντια να έχουμε φτάσει σε τέτοιο σημείο και ακόμη να ψάχνουμε το πορτοφόλι κάποιου άλλου για να σωθεί ο Σύλλογος.
Πως ακριβώς διαφέρουμε όταν συμπεριφερόμαστε στον Σύλλογο μας όπως όλοι οι υπόλοιποι;
Πως είμαστε η δύναμη του όταν απέχουμε συνειδητά;
Δεν μας εκφράζει ο ένας, δεν μας εκφράζει ο άλλος και δεν κοιταζόμαστε ποτέ στον καθρέφτη να δούμε αν μας εκφράζει στην τελική ο Παναθηναϊκός.
Ζητείται άμεσα νοοτροπία κύριοι. Θεωρούμε γραφικό και ποταπό να είμαστε μέρος του Παναθηναϊκού Αθλητικού Ομίλου, καταλαβαίνετε για τι αρρώστια μιλάμε;
ΥΓ: Κι αν τέτοιου είδους κείμενα τα έχετε βαρεθεί απλά δείτε την κατάντια μας σε αριθμούς. Πόσοι έχουν γραφτεί στον Ερασιτέχνη και πόσοι από αυτούς πλέον είναι οικονομικά εντάξει.
ΥΓ2: Βλέπεις την Λεωφόρο και το ΟΑΚΑ να γεμίζουν και σε πιάνει η ψυχή σου όταν σκέφτεσαι πως το 95% δεν είναι καν γραμμένοι στα μητρώα του Συλλόγου. Σε πιάνει μεγαλύτερη στεναχώρια όταν βλέπεις τον Τάφο και την Κυψέλη να τιγκάρουν με ούτε τους μισούς να είναι επίσης.
ΥΓ3: Δείτε πόσοι Παναθηναϊκοί που γνωρίζετε είναι γραμμένοι στον Ερασιτέχνη και βγάλτε τα συμπεράσματα τους. Αν δεν είναι, μην τους ρωτήσετε γιατί. Μπορεί να φρίξετε με τις απαντήσεις που θα πάρετε.
ΥΓ5: Δεν γράφεσαι στον Ερασιτέχνη για καμία Θύρα 13 όπως δεν πας στο γήπεδο για κανέναν Αλαφούζο και Γιαννακόπουλο. Ακόμη και να μην νιώθεις Θύρα 13, είσαι Παναθηναϊκός. Για τον Παναθηναϊκό γράφεσαι!
ΥΓ13: http://panathinaikos1908.gr/melos.php
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου