Μια παρατήρηση επειδή τις τελευταίες μέρες έρχονται μηνύματα "αυστηρής κριτικής" περί μη σεβασμού όσων έχει προσφέρει ο Αλαφούζος τα δύσκολα χρόνια της ΠΑΕ και ότι πρέπει να είμαστε πιο...soft.
Ο κάθε άνθρωπος θα αντιμετωπίζεται όπως αντιμετωπίζει τον Σύλλογο. Τα άτομα που απαρτίζουν την ΠΑΕ, θα δέχονται την κριτική που τους αρμόζει βάσει των πεπραγμένων τους. Δεν μπορεί ο κάθε Αλαφούζος να έχει απαίτηση από τον κόσμο να βλέπει τον Σύλλογο ως ιδέα και να ζητάει τα λεφτά του επικαλούμενος την αγάπη αυτή.
Αν και σε έναν "κανονικό" Παναθηναϊκό κανένα πρόσωπο στην διοίκηση δεν πρέπει να είναι αφορμή και αιτία να μην πηγαίνει γήπεδο, δεν μπορεί η σημερινή ΠΑΕ να κάνει επίκληση στο συναίσθημα κάθε τρεις και λίγο για να καλύψει αδυναμίες και λάθη της και την ίδια στιγμή να πράττει με βάση την λογική μιας εταιρίας και των δημόσιων σχέσεων.
Δεν γίνεται να βρίζεις τον Μποροβήλο και να έχεις πάρε-δώσε μαζί του και να δυναμώνεις την ομάδα του.
Δεν γίνεται η Μπαλωμένου -εν δυνάμει πρόεδρος της ΠΑΕ- να κάνει κουβεντούλες με τον Βρέτζο.
Δεν γίνεται ο Σιωπήλης να κάνει πλακίτσες με τον Καραπαππά.
Δεν γίνεται ο Κωνσταντίνου να αγκαλιάζεται με τον Θεοδωρίδη.
Όταν εσύ δεν αντιμετωπίζεις τον Σύλλογο σαν ιδέα αλλά σαν μαγαζί (σιγά-σιγά), τότε γιατί έχεις την απαίτηση να ζητάς από τον κόσμο και να μην δίνεις;
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου