Με ρεαλισμό στην Ευρώπη

Ο νέος Παναθηναϊκός του Αντρέα Στραματσόνι άφησε καλές εντυπώσεις στο χθεσινό πρώτο σοβαρό τεστ στην Κωνσταντινούπολη απέναντι στην Φενερμπαχτσέ, δίνοντας μια ιδέα στον κόσμο του Συλλόγου για τα πρόσωπα και την φιλοσοφία που θα έχει η φετινή ομάδα.


Με αρκετές αλλαγές από τον περυσινό Παναθηναϊκό, μόλις έναν Έλληνα στο βασικό σχήμα και διαφορετική τακτική, ναι μεν έχασε με 2-1 από τους Τούρκους αλλά έδειξε κάποια καλά και ενδιαφέροντα στοιχεία.

Προσωπικά τέσσερα πράγματα μου κέντρισαν το ενδιαφέρον και έχουν να κάνουν με τους Χουλτ, Λεντέσμα, Ζέκα και το...επιστροφή από τα παλιά αμυντικό σχήμα με 3 στόπερ. Ειδικά το τελευταίο για μένα σηκώνει πολύ κουβέντα και πιθανότατα "προδίδει" την φιλοσοφία του Ιταλού τεχνικού γύρω από τα δύσκολα ματς και δη τα Ευρωπαϊκά.

Όπως είχε αναφέρει και στην προ εβδομάδας συνέντευξη του, ο Ιταλός τεχνικός δεν έχει σκοπό να παίξει επιθετικό και ανοικτό ποδόσφαιρο στην Ευρώπη. Αναγνωρίζει ότι δεν υπάρχει ομοιογένεια και τέτοια φυσική κατάσταση που να του επιτρέπει, να ανεβάζει ψηλά την ομάδα και όπως φαίνεται θα μας γυρίσει 16 χρόνια πίσω, σε ένα σύστημα που η αμυντική γραμμή είχε 3 ή 5 αμυντικούς και έδωσε την δυνατότητα στην ομάδα να πετύχει μεγάλα πράγματα στην Ευρώπη.

Βέβαια για να πετύχει το χθεσινό 3-4-3 (ή 3-4-1-2) υπάρχουν πολλά εφόσον και αν. Θέλει ένα στόπερ που να παίζει κυρίως με το μυαλό και να βρίσκεται λίγο πιο πίσω από τους άλλους δύο κεντρικούς (τύπου Χένρικσεν), πάρα πολλές ώρες δουλειάς για να επιτευχθεί το ύψιστο επίπεδο συνεργασίας μεταξύ αυτής της τριπλέτας και ακραία μπακ τα όποια θα βγάζουν το πιο απαιτητικό 90λεπτο χωρίς να...ιδρώνουν.

Αν ο Στραματσόνι δώσει βάση σε αυτό το σύστημα και το προορίζει για την Ευρώπη (και υπό συνθήκες στην Ελλάδα) τότε κατ'εμέ είναι δεδομένο πως θα μετασχηματίζεται κατά την διάρκεια του παιχνιδιού σε ένα 5-3-2, με τους ακραίους να αναλαμβάνουν όλη την πτέρυγα. Ξαναλέω πως θέλει πολύ καλά πνευμόνια στα άκρα για να μην ανοίγουν τρύπες σε κάθε κατεβασιά του αντιπάλου, αλλά αυτά τα ξέρει πολύ καλύτερα ο Ιταλός και για να παρέταξε έτσι χθες την ομάδα θα είδε ότι έχει τους παίκτες με τα απαραίτητα χαρακτηριστικά για κάτι τέτοιο.

Από τα αριστερά έχει τον Χουλτ, που χθες τον είδαμε να παίζει όλη την πλευρά και προσωπικά να μου αφήνει θετικές εντυπώσεις και πιστεύω αρκετά σε αυτόν, παρά τα "παραπατήματα" του στην αρχή. Ο Σουηδός έδειξε πως έχει τρεξίματα και τεχνική κατάρτιση. Το θέμα είναι πως αυτά δεν έχουν σημασία τώρα αλλά όταν η μπάλα θα βαραίνει και θα κρίνονται πράγματα και συγκεκριμένα σε δύο εβδομάδες.

Ο Παναθηναϊκός των τελευταίων ετών είχε την τύχη να του βγει λίρα εκατό ο Μάρκους Μπεργκ και να έχει στην γραμμή κρούσης μια ισχυρή προσωπικότητα. Αν συνυπολογίσουμε την παρουσία του Λέτο, τότε μπροστά μόνο από ηγέτες δεν πάσχουμε. Εκεί που πονάγαμε ήταν στα μετόπισθεν και εδώ εμφανίζεται ο Λεντέσμα, ο οποίος θεωρώ πως θα αποδώσει. Και χθες έδειξε ότι ανεβάζει την ομάδα και κυρίως έχει τα προσόντα να την "ηρεμεί" με το παιχνίδι του. Πολλοί που τον συγκρίνουν με τον Εσιέν και την αγωνιστική του απραξία τους τελευταίους μήνες, να θυμίσω πως στην περίπτωση του υπάρχει μια ειδοποιός διαφορά, που έχει να κάνει με την προετοιμασία. Ο Γκανέζος δεν έκανε και μπήκε σε φουλ ρυθμούς τον...Οκτώβρη. Κάτι τέτοιο δεν ισχύει με τον Αργεντίνο.

Τελευταίο στοιχείο που μου άρεσε και θεωρώ πως θα εξελίξει την ομάδα είναι ο Ζέκα. Ο Πορτογάλος όλα τα χρόνια (πλην την πρώτης σεζόν με τον Φερέϊρα) ουσιαστικά είναι "το παιδί για όλες τις δουλειές". Τρέχει, μαζεύει μπαλιές, κλείνει τρύπες, μαρκάρει για δύο και δεν του επιτρεπόταν να έχει πιο επιθετικές τάσεις. Αυτό φαίνεται να αλλάζει αφού η παρουσία του Λεντέσμα θα τον απελευθερώσει και θα του επιτρέψει να βγει με την μπάλα πιο μπροστά και να δώσει επιλογές στο δημιουργικό κομμάτι, όπου πάσχουμε.

Γενικά, πλην του Ιβάνοφ, η ομάδα άρεσε. Θα ήθελα να γράψω και για την αδυναμία μου τον Λουντ αλλά το παλικάρι το φάγαμε πέρυσι, οπότε ας μην λέμε πολλά και να δούμε τι μπορεί να προσφέρει. Το καλό είναι πως ο Ιταλός τον πιστεύει.

Ξαναλέω πως ο Στραματσόνι δείχνει να μην ρισκάρει στην Ευρώπη και να το πάει όσο πιο safe γίνεται ώστε να μπει στους ομίλους. Κατάντια να θεωρούμε δύσκολη αποστολή να περάσουμε στο Europa League, αλλά αυτήν την στιγμή μετράνε μόνο τα αποτελέσματα. Και αν δεν κάτσουν και μείνουμε εκτός Ευρώπης ξανά, ούτε που θέλω να φαντάζομαι τι θα γίνει...


ΥΓ: Ο Παναθηναϊκός είναι Ελληνική ομάδα. Είναι αποκρουστικό να μην έχει Έλληνες η ομάδα. Ο κόσμος δεν θα δεθεί με το υπάρχον ρόστερ και αυτό είναι δεδομένο. Η ιστορία έχει δείξει πως μόνο όταν ο κορμός της ομάδας αποτελείτο από Έλληνες, είχαμε επιτυχίες.