Το μεγαλύτερο μέρος της χθεσινής νίκης του Παναθηναϊκού στο «αιώνιο» ντέρμπι οφείλεται στον προπονητή της ομάδας μας, που με τρεις απλές αλλαγές έφερε ξανά την κανονικότητα και επανέφερε το «καράβι» σε ήρεμα νερά.
Η έλευση του Μ.Ουζουνίδη τον προηγούμενο Δεκέμβριο μπορεί να μην ήταν ικανή να σώσει την παρτίδα για το πρωτάθλημα, κάτι που ήταν αναμενόμενο, αλλά έφερε αλλαγές που πλέον είναι εμφανέστατες και «χτίζει» από τώρα για την ερχόμενη σεζόν.
Με το ίδιο ρόστερ, που ο προκάτοχος του δεν μπορούσε να κουμαντάρει, καταφέρνει μετά την αλλαγή στις εμφανίσεις της ομάδας, να φέρνει και αποτελέσματα που φτιάχνουν τους πάντες στον Σύλλογο. Μια νίκη απέναντι στον Ολυμπιακό, υπό οποιεσδήποτε συνθήκες, ανέκαθεν αποτελούσε ένα καλό «φάρμακο» για τον Παναθηναϊκό (όπως το ίδιο ισχύει και για τον Ολυμπιακό). Και αυτό το γνωρίζει αρκετά καλά ο κόουτς.
Τρεις απλές αλλαγές λοιπόν ήταν αρκετές για να έρθει το χθεσινό αποτέλεσμα.
1. Έβγαλε εντελώς από το «κάδρο» την διαιτησία. Δεν κάνει δηλώσεις για τους διαιτητές, δεν διαμαρτύρεται και το ίδιο έχει απαιτήσει από τους παίκτες του. Απότελεσμα; Ο Παναθηναϊκός δεν τιμωρείται με αχρείαστες κάρτες για παράπονα εν ώρα αγώνα και δεν αποσπάται η προσοχή των παικτών από ένα ανάποδο σφύριγμα.
Έτσι κι αλλιώς δεν υπήρξε καμία αλλαγή στην συμπεριφορά των διαιτητών και είχαμε πιο δίκαιη αντιμετώπιση, όταν στο πρώτο λάθος σφύριγμα υπήρχαν διαμαρτυρίες.
2. Τους εξήγησε τι σημαίνει ένα Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός. Δεν χρησιμοποίησε οπαδικές ατάκες σαν τον Ιταλό που δεν είχε ζήσει και δεν ήξερε τι είναι αυτό το ματς. Ο Ουζουνίδης έχει ζήσει τόσο την καλή, όσο και την κακή όψη του νομίσματος και είχε το "δικαίωμα" να μεταδώσει τα συν και τα πλην που υπάρχουν από ένα τέτοιο ματς.
Οι παίκτες γνώριζαν ότι τα λόγια του έχουν βάση και είναι από δικά του βιώματα και όχι απλό παπαγάλισμα που του έχει πει η διοίκηση. Αποτέλεσμα; Η ομάδα έβγαλε τόση ψυχή στον αγωνιστικό, όση δεν θυμόμαστε ξανά στο πρόσφατο παρελθόν. Πρώτοι στις φάσεις, ποδοσφαιρικός τσαμπουκάς και άπειρα τρεξίματα.
3. Ήταν ευθύς με την ομάδα από την πρώτη μέρα. Έκανε στην άκρη όσους δεν μπορούσαν να ακολουθήσουν την νοοτροπία του και ήταν ξεκάθαρος πως όλοι οι υπόλοιποι θα υπολογίζονται και θα έχουν τον ανάλογο χρόνο που αξίζουν. Ούτε δημόσιες σχέσεις, ούτε αλοπρόσαλες επιλογές.
Υπολογίζει συγκεκριμένους παίκτες, ζει και πεθαίνει με αυτούς στο γήπεδο. Αποτέλεσμα; Η ομάδα έγινε ξανά ομάδα. Όλοι παίζουν για όλους. Ούτε είναι αδιάφοροι, ούτε κάνουν ενέργειες που μπορεί να κρεμάσουν την ομάδα. Αντιθέτως καλύπτουν τον δίπλα τους και δίνουν το 100% των δυνατοτήτων τους.
Απλές, νορμάλ αλλαγές που με τον Ιταλό ήταν άγνωστες λέξεις.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου