Λένε πως ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός και με το πέρασμα του ανακουφίζει κάθε πόνο, μουδιάζει κάθε συναίσθημα. Στις περισσότερες κατστάσεις, στους περισσότερους ανθρώπους κάνει την δουλειά του. Ξεκουράζεται ο νους και ηρεμεί η ψυχή από γεγονότα που πόνεσαν βαθιά. Αυτό όμως συμβαίνει συνήθως και όχι πάντα. Σίγουρα ο χρόνος δεν πέτυχε τίποτα όσον αφορά την Ριζούπολη, 14 χρόνια μετά.
Η συνέντευξη του Α.Μπασινά επιβεβαίωσε το αυτονόητο. Όσο ζούμε θα θυμόμαστε, όσο υπάρχουμε σε τούτο τον κόσμο δεν θα μπορούμε να ξεχάσουμε. Όμως, ενώ κυλάει ο χρόνος έχουμε την ευκαιρία να μαθαίνουμε πράγματα από εξομολογήσεις των πρωταγωνιστών και από τα ίδια τα γεγονότα, όπως εξελίσσονται. Ίσως να μην τα μάθουμε όλα πότε αλλά βλέπουμε, καταλαβαίνουμε και παράλληλα συνεχίζουμε να πονάμε.
Η Ριζούπολη δεν βαφτίστηκε τυχαία αποφράδα ημέρα. Ήταν ίσως η πιο μαύρη στιγμή του συλλόγου γιατί δεν έχασε έναν αγώνα και ένα πρωτάθλημα. Έχασε πολύ περισσότερα σε όλα τα επίπεδα, αλλοίωσε τον ίδιο τον Σύλλογο κα τον κόσμο του, δρομολόγησε εξελίξεις με τα αποτελέσματα τους να τα βιώνουμε μέχρι σήμερα. Με άλλα λόγια, μετά την Ριζούπολη δεν ήταν τίποτα το ίδιο. Ούτε θα είναι ξανά.
Ο Μπασινάς επανέλαβε τα γνωστά και αποκάλυψε πράγματα που ξέραμε αλλά δεν θέλαμε να πιστέψουμε...
...ότι ο Παναθηναϊκός ήταν άτυχος. Η καλύτερη ομάδα των τελευταίων δεκαετιών είχε την πιο άνιωθη διοίκηση που μπορούσε να της τύχει. Ένα σύνολο ποδοσφαιριστών με επαναλαμβανόμενες επτυχίες στην Ευρώπη που είχαν ρεαλιστικές ελπίδες για έναν Ευρωπαϊκό τελικό στο άμεσο μέλλον διαλύθηκε εκ των έσω και η αποδόμηση της ξεκίνησε από τις 11 Μαϊου του 2003. Μια ευθυνόφοβη διοίκηση που αρνήθηκε να προστατέψει την ιστορία του Συλλόγου για να μην βάλει σε κίνδυνο τα λεφτά του Champions League προτίμησε να βαφτίσει ως υπεύθυνους τους παίκτες της και να έχει απομακρύνει τον βασικό κόρμο μέσα σε δύο χρόνια.
...ότι οι επαγγελματίες αθλητές δεν έχουν αξιοπρέπεια. Ο αρχηγός της Ριζούπολης δεν πτοήθηκε από όσα γίνανε σε εκείνο το ματς και λίγες ημέρες μετά όχι μόνο δεν αρνήθηκε να συζητήσει το ενδιαφέρον του Ολυμπιακού για την απόκτηση του, αλλά εν έτει 2017 να δηλώνει ξεκάθαρα ότι θα έκανε το δρομολόγιο προς τον Πειραιά με μεγαλύτερη άνεση από ότι 5 χρόνια μετά. Τι κι αν ο Ολυμπιακός του έκλεβε τον ιδρώτα και δεν μπορούσε να κατακτήσει ένα πρωτάθλημα, τι κι αν βίωσε το απόλυτα οργανωμένο έγκλημα στην Ριζούπολη...ο επαγγελματισμός του καταπατούσε κάθε ίχνος αξιοπρέπειας και δεν θα μπορούσε το ενδιαφέρον του Ολυμπιακού στην πιο αναίμακτη περίπτωση να μην αποτελεί ένα μέσο "εκβιασμού" για όσο το δυνατόν καλύτερο συμβόλαιο με τον Παναθηναϊκό.
...ότι ο Σ.Κόκκαλης ήθελε διακαώς τις «κότες» και τους «λούζερς» στην ομάδα του. Τον Νικοπολίδη και τον Κωνσταντίνου τους πήρε. Τον Μπασινά παραλίγο. Στον Λυμπερόπουλο είχε καταθέσει πρόταση και στον Καραγκούνη ενδιαφέρον. Έβρισκε πρόσφορο έδαφος να κλέβει τον Παναθηναϊκό και να του δημιουργεί προβλήματα γεμάτα εσωστρέφεια και εν τέλει κατάφερε με την Ριζούπολη την διάλυση του.
Όσο περνάει ο καιρός θα μαθαίνουμε κι αλλά. Μπορεί κάποτε να ακούσουμε και τις απόψεις του Φιλιππίδη, του Ζάετς, του Ζαβραδινού και να δούμε τι μήνυμα τους είχε δοθεί από την οικογένεια Βαρδινογιάννη και αν γνώριζαν από πριν τι ετοίμαζε ο Κόκκαλης...
ΥΓ: Και όμως ο Μπασινάς είχε το θράσος πριν λίγες εβδομάδες να κάνει κήρυγμα στην Θύρα 13 για τις αποδοκιμασίες κατά των Βαρδινογιάννηδων. Αυτός που συζητούσε με τον Ολυμπιακό μετά την Ριζούπολη, αυτός που συμφώνησε λίγα χρόνια αργότερα μαζί τους να κουνάει το δάχτυλο σε αυτούς που είναι τόσα χρόνια στα γήπεδα, να ακολουθάνε το «τριφύλλι».
ΥΓ2:Ο Τζίγγερ είχε μια συγκεκριμένη νοοτροπία στον τρόπο διοίκησης του στον Παναθηναϊκό. Ξεπερνώντας τα βασικά ότι δεν του άρεσε η ενασχόληση του με την ομάδα, πίστευε στην πίστη και όχι στα παζάρια. Όταν ο Νικοπολίδης είχε ξεκινήσει τις συζητήσεις με τον Ολυμπιακό από τα μέσα της σεζόν 03/04 αποφασίστηκε ο παραγκωνισμός του. Καθόλου απίθανο να γνώριζε ότι οι ίδιες συζητήσεις είχαν γίνει και με τον Μπασινά και να οδηγήθηκε ετεροχρονισμένα στην εκδίκηση του. Τον θεωρώ τον βασικό υπεύθυνο για το σημερινό κατάντημα του Παναθηναϊκού, όμως στο συγκεκριμένο ζήτημα δεν το θεωρώ λάθος του.
ΥΓ3: Η συγκεκριμένη ομάδα είχε δεθεί με τον κόσμο από τις Ευρωπαϊκές τις επιτυχίες και τα ζόρια στις Ελληνικές διοργανώσεις. Η συγκεκριμένη ήταν και η τελευταία γιατί είδαμε, πάθαμε και μάθαμε. Καλό είναι και οι πιο νέοι να κόψουν κάθε μορφή προσωπολατρείας και να πάψουν συνθήματα για κάποιον Λέτο, Μπεργκ ή όποιον άλλον έρθει. Η ιστορία μας δίδαξε πως «είναι τρέλα από μόνη της η πράσινη φανέλα» και πως στα μάτια κάθε επαγγελματία αθλητή ο Παναθηναϊκός μετριέται με τα ευρώ και τις προοπτικές που του δίνει.
ΥΓ4: Την Ριζούπολη δεν θα την ξεχάσουμε ποτέ. Αλλά η εκδίκηση θα έρθει. Κάπου, κάπως, κάποτε. Επειδή είναι ό,τι χειρότερο να σου κλέβουν συναισθήματα.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου