Τίποτα καινούριο

Ο Παναθηναϊκός δεν μπόρεσε να σπάσει την έδρα του ΣΕΦ στον πρώτο τελικό, έχασε με 63-58 και πλέον καλείται να ισοφαρίσει την σειρά την Πέμπτη στο ΟΑΚΑ. Το χθεσινό ματς, αν και προσφερόταν για...break, δεν με έκανε πιο σοφό αφού ήταν μια επιβεβαίωση όσων συμπερασμάτων έχω καταλήξει στην διάρκεια της σεζόν και δεν μου προκάλεσαν καμία έκπληξη.

Ποια είναι αυτά...


1. Το σύνολο παικτών που βλέπουμε στην ομάδα μας δεν είναι η ομάδα του Τ.Πασκουάλ. Ο τρόπος παιχνιδιού της ομάδας δεν συνάδει με τον τρόπο παιχνιδιού του προπονητή. Και όσοι έχουν αμφιβολίες, θα το αντιληφθούν το καλοκαίρι με τις ανακατατάξεις και τις αποχωρήσεις που θα υπάρξουν στο ρόστερ.

2.Ο Μ.Τζέιμς δεν άλλαξε τρόπο παιχνιδιού στον Παναθηναϊκό. Έτσι ακριβώς έπαιζε πριν έρθει σε εμάς, έτσι ακριβώς μας «σκότωσε» πέρυσι με την Μπασκόνια και για αυτόν τον τρόπο παιχνιδιού του τον πήραμε. Ζεις και πεθαίνεις με αυτόν. Πιθανότατα παίζει περισσότερο για την πάρτη του, παρά για την ομάδα, αλλά δεν έκανε κάτι διαφορετικό πριν από εμάς.

3. Ο 29 δεν είναι ηγέτης και κάνει πολύ μέτρια σεζόν σε σχέση με πέρυσι. Το υψηλό συμβόλαιο που παίρνει, αν οφείλεται ότι είναι Έλληνας και στην θέση του δεν υπάρχει άλλος ψηλός με εμπειρία επιπέδου Euroleague, βγάζει -κάποια- λογική. Αν το παίρνει λόγω της περυσινής του χρονιάς, τότε κακώς λαμβάνει τόσα χρήματα. Η φετινή του παρουσία στην ομάδα δεν αποτελεί την εξαίρεση αλλά τον κανόνα. Πλην δύο σεζόν, σε τέτοια επίπεδα κυμαίνονταν οι αποδόσεις του. Ηγέτης ήταν στην Μπασκόνια και αυτό για μια χρονιά. Ο Παναθηναϊκός είναι άλλο επίπεδο.

4. Ο Καλάθης δεν είναι επίσης ηγέτης και όποιος ακόμη περιμένει να βρει στο πρόσωπο του, τον νέο frontman θα μείνει στο περίμενε. Είναι χρήσιμος στο παρκέ, κάνει 1000 πράγματα, δεν υπάρχουν άλλοι στην Ευρώπη που να κάνουν αυτά που κάνει, αλλά δεν είναι ηγέτης. Δεν θα πάρει την ομάδα στις πλάτες του σε do or die ματς top επιπέδου. Και αν το κάνει θα είναι η εξαίρεση και δεν θα έχει διάρκεια. Είναι άδικο στα τέλη της δεύτερης σεζόν του να περιμένουμε από αυτόν πράγματα που δεν μπορεί να βγάλει. Ίσως φταίνε τα μηδενικά στο συμβόλαιο του, αλλά και πάλι δεν παύει να είναι άδικο.

5. Ο Παναθηναϊκός σου βγάζει την εντύπωση πως αν κάνει ένα καλό ματς και είναι συγκεντρωμένος στα περισσότερα λεπτά του αγώνα και βρει έναν κακό Ολυμπιακό, τότε είναι αρκετά πιθανό να χάσει. Αυτό δεν υπήρχε παλιά και πλέον έχει να κάνει και με την ψυχολογία. Μέχρι και το κάρφωμα το Μπατίστα τον Οκτώβρη του 14, ένιωθες πως υπάρχει μια θετική αύρα στην ομάδα και ένα κόμπλεξ στους παίκτες του Ολυμπιακού απέναντι μας. Ήξερες ότι ήξεραν πως κάπως θα τους κερδίσεις στο τέλος. Τα τελευταία 3 χρόνια αυτό έχει αλλάξει και πλέον δεν υπάρχει.

6. Οι έδρες δεν λένε τίποτα. Η διαφορά είναι πως το ΣΕΦ στον Παναθηναϊκό δεν έλεγε κάτι εδώ και πολλά χρόνια, ενώ ο Ολυμπιακός δεν κέρδιζε με τίποτα σημαντικό αγώνα στο ΟΑΚΑ. Πλέον αυτό έχει χαθεί. Ο Ολυμπιακός μπορεί να μας κερδίσει στο ΟΑΚΑ. Ακόμη κι αν κερδίζαμε χθες, δεν θα ήταν εύκολο ο Παναθηναϊκός να προστατεύσει την έδρα του.


Συμπερασματικά και χωρίς να θέλω να γίνομαι μάντης κακών, δεν πιστεύω πως μπορούμε να γυρίσουμε την σειρά. Το κομβικό παιχνίδια κατ εμέ ήταν ο πρώτος τελικός. Εκεί αν έκανες την ζημιά, τότε θα είχες την ευκαιρία να πας με καλή ψυχολογία και να κάνεις την Πέμπτη το 2-0. Κι εκεί είχες δύο match ball. Τώρα δεν το πιστεύω για δύο λόγους. Πρώτον γιατί...είθισται η ζημιά να γίνεται στα πρώτα ματς και δεύτερον γιατί νιώθω πως η ομάδα μετά το...βατερλό της Κωνσταντινούπολης η ομάδα κάνει απλά προσπάθεια να μείνει ενωμένη.