O Eρασιτέχνης φίλε μου Παναθηναϊκέ, για ακόμη μια φορά βγήκε δημόσια και ζήτησε βοήθεια. Για ακόμη μια φορά, τα τελευταία χρόνια. Η μόνη διαφορά είναι πως πλέον ζητάει βοήθεια για την ίδια του την ύπαρξη. Το καράβι μπάζει νερά εδώ και δύο δεκαετίες, δεν βούλιαξε σήμερα ούτε χθες. Η παρακμή της καρδιάς του Συλλόγου έχει ξεκινήσει από τις αρχές της δεκαετίες του 90. Με σταθερά αργό και βασανιστικό ρυθμό...
Τόσα χρόνια κάναμε τα στραβά τα μάτια. Είτε γιατί υπήρχε πάντα ο Παύλος με τον Θανάση να κλείνουν τρύπες και να φέρνουν επιτυχίες εντός κι εκτός συνόρων με το βόλεϊ γυναικών, είτε γιατί υπήρχε ο Βλάσσης που έφερνε τους καλύτερους στο βόλεϊ αντρών. Μόλις έκλεισαν αυτά τα δύο πορτοφόλια η ταχύτητα της πτώσης απέκτησε πιο γρήγορο ρυθμό και μας οδήγησε στο σήμερα.
Σε ένα σήμερα που φέρνει μια διοίκηση να παρακαλάει για οικονομική βοήθεια τον απλό κόσμο του Συλλόγου, ώστε μην βάλουν λουκέτο τα τμήματα. Αυτή είναι φίλε μου Παναθηναϊκέ, η σημερινή πραγματικότητα. Ξεχνάς μονομιάς πρωταθλητισμό και αξιοπρεπείς πορείες στην Ελλάδα, όπως έχεις ξεχάσει την Ευρώπη τα τελευταία έξι. Μαθαίνεις πλέον να παλεύεις για την επιβίωση σου, την ύπαρξη σου. Ξεχνάς το 2010 που μετράγαμε τίτλους και διακρίσεις και περηφανευόμασταν για αυτές. Έφτασε το πλήρωμα του χρόνου για να βάλουμε άλλες προτεραιότητες και να βρούμε άλλους λόγους περηφάνειας, που πρέπει πλέον να στηριχτούν σε πολύ πιο γερά θεμέλια και να σημάνουν την απαρχή μιας νέας εποχής.
Δεν είναι τόσο ντροπή να πέσουν κατηγορίες τμήματα λόγω οικονομικών προβλημάτων, όσο να μην συμμετέχεις εσύ φίλε μου με πράξεις στην διάσωση του πιο σημαντικού κομματιού του τριφυλλιού. Και γίνεται ακόμη μεγαλύτερη η ντροπή, όσο δεν λες να σταματήσεις τις δικαιολογίες, τα παράπονα, τα εφόσον και τα αν και να αρχίσεις να μιλάς με πράξεις ουσιαστικές.
Ο Παναθηναϊκός που ξέραμε μας τελείωσε και όσο πιο γρήγορα το πάρουμε πρέφα, τόσο πιο γρήγορα θα σταθούμε ξανά στα πόδια μας.
Φίλε μου Παναθηναϊκέ, πρέπει να μην λιγοψυχήσεις τώρα και να βρεις το κουράγιο να παραδεχτείς ότι η κατάσταση άλλαξε και καλείσαι πλέον να αποδείξεις ότι αντέχεις να βγεις μπροστά.
Όταν παίζεται η ίδια ύπαρξη του Συλλόγου, τότε δεν παίζουν κανένα ρόλο τα πρόσωπα. Όταν το τριφύλλι πέφτει δεν επιτρέπεται να παρακολουθείς την πτώση του.
Έφτασε η ώρα να την δεις αλλιώς. Ίσως είχε φτάσει εδώ και χρόνια, απλά μαζί εθελοτυφλούσαμε.
Να βγεις μπροστά, να μην περιμένεις άλλο κανένα κάλεσμα, να λειτουργήσεις σαν Παναθηναϊκός και μόνο και να βοηθήσεις στην αλλαγή στάσης μας προς τον Σύλλογο.
Ο Ερασιτέχνης καταστράφηκε γιατί εξαρτιόταν από συγκεκριμένα πορτοφόλια που δίνανε, δίνανε σε ένα βαρέλι δίχως πάτο. Αν ο Παναθηναϊκός πρέσβευε τα ιδανικά που πρεσβεύει ο Ολυμπιακός, τότε θα ήταν άλλη η σημερινή του κατάσταση. Ευτυχώς, κάτι τέτοιο δεν υφίσταται. Έκλεισαν αυτά τα πορτοφόλια, σταμάτησαν και οι επιτυχίες για τον Σύλλογο.
Χρειάζονται γενναίες πράξεις από όλους μας που θα έχουν σαν στόχο, μια και μόνο κατεύθυνση. Την αλλαγή νοοτροπίας μας!
Η νοοτροπία μας να ζητάμε τον πλούσιο Παναθηναϊκό να βάζει τα λεφτά του και να εξαρτώνται ολόκληρα τμήματα από τις ορέξεις και τις δουλειές του μας οδήγησαν εδώ. Ίσως, η νοοτροπία μας να μην περιμένουμε κανέναν και να παίξουμε εμείς τον ρόλο του Μεσία μας φέρει μπροστά σε νέες μελλοντικές επιτυχίες.
Είναι δύσκολο, επίπονο και χρονοβόρο να αλλάξουμε στάση και να αναλάβουμε τις ευθύνες που πρέπει να πάρουμε. Να αντιληφθούμε πως Παναθηναϊκή μας προτεραιότητα πρέπει να είναι η εγγραφή μας στον όμιλο και όχι το εισιτήριο μας για το ματς με τον Ολυμπιακό ή κάποια Ευρωπαϊκή ομάδα. Θέλει θάρρος να βρεις μια διοίκηση Ερασιτέχνη που θα συγκαλέσει έκτακτο Παναθηναϊκό συμβούλιο με παρούσες ΠΑΕ και ΚΑΕ, απαιτώντας τα λεφτά που της αναλογούν και ορίζοντας την εγγραφή στον Σύλλογο ως προαπαιτούμενο για την διάθεση εισιτηρίων σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ.
Φίλε μου Παναθηναϊκέ, οι ταμπέλες μας έφαγαν. Κανένας Γιαννακόπουλος δεν θα μας σώσει και κανένας Αλαφούζος δεν θα μας καταστρέψει. Εμείς, με τις πράξεις μας σώζουμε και και καταστρέφουμε τον Σύλλογο. Εμείς, με την απάθεια μας.
Ας κοιταχτούμε στον καθρέφτη και ας αντιληφθούμε πως πρώτα μπαίνει ο Ερασιτέχνης στις προτεραιότητες μας και μετά όλα τα υπόλοιπα.
Γιατί Π.Α.Ο. σημαίνει Παναθηναϊκός Αθλητικός Όμιλος. Ούτε ποδοσφαιρικός, ούτε μπασκετικός.
Γιατί όταν βοηθάμε τον Παναθηναϊκό, το κάνουμε επειδή αγαπάμε τον Παναθηναϊκό και όχι επειδή στηρίζουμε τον κάθε επιχειρηματία.
Φίλε μου Παναθηναϊκέ, πρέπει να βγεις μπροστά. Τι άλλο πρέπει να συμβεί;
Φτάσαμε στο σημείο μηδέν. Δεν παίρνει άλλη καθυστέρηση για να πράξουμε τα αυτονόητα.
ΥΓ: Δεν είναι μαγκιά να κρίνεις και να γελάς χαιρέκακα για την σημερινή κατάσταση της ιδέας που υποτίθεται πως αγαπάς. Όμως είναι μαγκιά να φας τα σκατά στην μάπα και να παλέψεις για την ιδέα που αγαπάς.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου