Aκόμη μια σεζόν ξεκινάει. Πόσες πέρασαν και πόσες ακόμη θα έρθουν...
Ακόμη μια με τον Σύλλογο να συνεχίζει να πέφτει και την ψυχολογία του κόσμου του όλο και πιο κάτω...
Ίσως και αυτό να είναι το ζητούμενο...
Ο Σύλλογος να ξεφτιλιστεί, ο κόσμος να σπάσει σε 1013 κομμάτια...
Ίσως εκεί να βρίσκεται και η ουσία...ο Παναθηναϊκός να είναι δέσμιος προσώπων και αντιλήψεων...
Χίλια πόσα ίσως...
Εκεί που δεν υπάρχει αμφιβολία είναι στην κάψα μου να περάσω ξανά το κατώφλι του Ναού και να αντικρίσω για ακόμη μια φορά τις πράσινες φανέλες με το τριφύλλι στο στήθος...
Εκεί που με παρασέρνει η καρδιά...γιατί τα πιο τρελά όνειρα είναι εκείνα που δεν πεθαίνουν ποτέ...
Παναθηναϊκός-Καμπάλα λοιπόν και το ταξίδι δεν ξεκινά, ούτε σταματά πουθενά...
...γιατί και στο τοπικό να βρεθεί το τριφύλλι, ο μόνος "φόβος" θα είναι να μην το καψουρευτούμε περισσότερο!
ΔΙΠΛΑ ΣΤΟΝ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟ
ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΑΛΑΦΟΥΖΟ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΟΥ.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου