Ήττα του Παναθηναϊκού στην Τρίπολη.Το ποδοσφαιρικό τμήμα ακυβέρνητο. Πρόεδρος ένας παλαίμαχος. Καθημερινές ειδήσεις για νέα χρωστούμενα, νέες αποφάσεις, νέα προβλήματα.
Το ζητούμενο δεν είναι η ήττα σε έναν αγώνα και τα άδεια ταμεία. Το πρόβλημα δεν είναι η έλλειψη ηγέτη.
Το πρόβλημα είναι οι απαιτήσεις. Όταν υπάρχουν δημιούργουν καταστάσεις. Ανεξέλεγκτες που μπορεί να οδηγήσουν μέχρι και σε πορείες δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων. Όταν δεν υπάρχουν, όλα κυλούν ήρεμα.
Οι απαιτήσεις διαφέρουν ανά κοινωνική ομάδα. Εξαρτάται από τις συνθήκες που τις δημιουργούν, την ιστορία που αντιπροσωπεύουν και τα μυαλά που τις μεταλαμπαδεύουν.
Δεν μπορεί κάποιος να τις εξαφανίσει. Δεν μπορεί να κάνει μια κοινωνική ομάδα να τις ξεχάσει. Θέλει κόπο, θέλει τρόπ, μα πάνω από όλα θέλει χρόνο. Δεν επιτυγχάνεται από την μια μέρα στην άλλη.
Η μετωπική σύγκρουση και η ιαχή "σταμάτα να απαιτείς, πάψε να θυμάσαι" συνήθως δεν έχει τα επιθυμητά αποτελέσματα. Υπάρχει ο κίνδυνος να δημιουργηθεί μεγαλύτερη αντίδραση, ισχυρότερη ενότητα στον αντίπαλο πόλο.
Χρειάζονται προσεκτικές κινήσεις για να πετύχεις την απώλεια μνήμης, τον κατακερματισμό της συνείδησης. Πρέπει να προκαλέσεις φόβο που να μην προκαλείται από εσένα, αλλά από τις καταστάσεις που φέρνει η λογική της ζωής. Πρέπει να δημιουργήσεις νέα δεδομένα και οι συγκρίσεις πλέον να μην γίνονται με βάση το καλύτερο δυνατό, αλλά το λιγότερο χειρότερο. Πρέπει να οδηγήσεις τις συζητήσεις στο χθες, στο αύριο, αλλα όχι στο σήμερα.
Πρέπει να επιμείνεις, αλλά μέχρι ένα σημείο. Να αδρανοποιήσεις την κοινωνική ομάδα που έχεις θέσει σαν στόχο και όχι να την νεκρώσεις. Γιατί αν την νεκρώσεις, την έχασες. Και αν την χάσεις, δεν θα υπάρχει λόγος υπάρξης για το παραπάνω πλάνο.
Αν κερδίσεις το παιχνίδι και δεν υπάρχουν απαιτήσεις, θα έχεις ένα κοινό που θα βολεύεται με αυτά που θα του δίνεις και θα πιστεύει αυτά που του δείχνεις. Χωρίς να ρωτά, χωρίς να επιμένει, χωρίς να ψάχνει.
Αν το πετύχεις, δεν θα έχεις πλέον έναν αντιδραστικό λαό που δεν συμβιβάζεται και δεν ησυχάζει..
Γιατί όταν έχεις να κάνεις με έναν λαό που μιλάει για ιδέες, γνωρίζεις πως αυτή η συζήτηση είναι επικίνδυνη καθώς δεν έχει όρια...όταν τον πείθεις η συζήτηση να εξελιχθεί με νούμερα, συν και πλην τότε μόλις του χάραξες και μέτρα για να τον διαχειρίζεσαι πιο εύκολα.
ΥΓ: Τα πάντα είναι θέμα οπτικής και κουλτούρας. Τι πρεσβεύουμε και τι θέλουμε να βλέπουμε...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου