Κάτι τέτοιες στιγμές όταν αντικρίζεις φωτογραφίες σαν τις χθεσινές από την δεξίωση που παρέθεσε ο πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας στον Τούρκο πρόεδρο, αντιλαμβάνεσαι πόσο εκτός του...τετραγώνου ήταν αυτό που έπραξες την 13η του Απρίλη.
Όταν δεκάδες χιλιάδες κόσμου όρθωσαν ανάστημα απέναντι στον μόνιμο συνεργάτη της εκάστοτε κυβέρνησης και μόνιμο προσκεκλημένο σε κάθε σημαντικό γεγονός της χώρας, τότε καταλαβαίνεις τι ρίσκα πήρες εκείνο το μεσημέρι.
Ρίσκα που μέχρι σήμερα δεν μας έχουν βγει και πληρώνουμε τις συνέπειες μιας βεντέτας που απαγορευόταν να ανοίξουμε για να έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο.
Διεκδικήσαμε στο Πεδίο έναν Παναθηναϊκό ελεύθερο που θα ένωνε ξανά όλο τον κόσμο του και θα προήγαγε ήθη και αξίες αυτού του Συλλόγου στα πέρατα όλης της γης και βρεθήκαμε με έναν Παναθηναϊκό διαλυμένο -ίσως- όσο ποτέ άλλοτε.
Τολμήσαμε να τα βάλουμε με τα θηρία...γιατί πιστέψαμε πως ο Παναθηναϊκός είναι το πραγματικό θηρίο εγκλωβισμένο σε λευκό κελί.
Πλέον δεν έχει τόσο σημασία όλοι να καταλαβαίνουν τι συμβαίνει...η ιστορία γράφει και τα γεγονότα μαρτυρούν την αλήθεια που δεν αποκαλύπτεται.
ΥΓ: Μόνο περηφάνια για εκείνο το μεσημέρι. Γιατί αποδείξαμε πως για την αγάπη μας δεν λογαριάζουμε τίποτα.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου