Αναλυτικά η συνέντευξη του με τα μέρη που αφορούν τον Παναθηναϊκό:
«Δεν είχα βλέψεις να παίξω στην Εθνική. Όσο βιάζεσαι δεν είσαι έτοιμος να αντιμετωπίσεις πράγματα. Yπήρξαν σημαντικές στιγμές γιατί παίζαμε για την επιβίωσή μας, ενώ συγκλονιστικό ήταν εκείνο το ματς με τον Μακεδονικό. Εκείνη την χρονιά έφυγα από τον Πανιώνιο και πήγα στον Παναθηναϊκό. Ο Πανιώνιος για μένα είναι οικογένεια. Μεγαλώσαμε στη Νέα Σμύρνη. Ήταν να φύγω από την προηγούμενη χρονιά για τον Παναθηναϊκό. Ο Παναθηναϊκός ενδιαφέρθηκε για μένα και είχα υπογράψει από καιρό πριν, ενώ με τα λεφτά που θα έπαιρνε εκείνη την εποχή ο Πανιώνιος θα έλυνε προβλήματα του. Πολλοί δεν ήθελαν να φύγω, είχα πάρει όμως την απόφαση και πίστευα πως βοήθησα και τον Πανιώνιο με αυτόν τον τρόπο».
Ο Δημήτρης Σαραβάκος αποκάλυψε τις πρώτες του επαφές με τους Βαρδή και Γιώργο Βαρδινογιάννη, αλλά και το δέος που ένιωσε για τον Παναθηναϊκό:
«Δεν πήγα τραυματίας. Είχα ένα μικρό πρόβλημα, δεν ήταν κάτι σοβαρό. Είχα την πρώτη μου επαφή με τον Βαρδή Βαρδινογιάννη. Το καλοκαίρι είχα τη συνάντηση με τον Γιώργο. Όλοι όταν γίνεται μία μεταγραφή είναι αισιόδοξοι. Τον θεωρώ πολύ σπουδαίο άνθρωπο. Εγώ όταν πήγα στον Παναθηναϊκό ένιωσα δέος. Το πρώτο πράγμα που έκανα όταν πήγα στην προπόνηση ήταν να φιλήσω το έμβλημα. Δεν ήμουν Παναθηναϊκός, δεν ήμουν τίποτα αλλά στη συνέχεια τον λάτρεψα. Εγώ ήμουν ο εαυτός μου. Δεν υπάρχει παίκτης ή προπονητής που να έχει μόνο καλά ή μόνο κακά. Η πρώτη μου προετοιμασία δεν θα την ξεχάσω ποτέ. Ειδικά στη Νάουσα, πολύ σκληρή. Απίστευτα σκληρή αλλά φοβερό αποτέλεσμα.
Αν δεν κάνω λάθος εκείνη την χρονιά, ήμασταν μέσα και στους τρεις στόχους και τον τελευταίο μήνα τα χάσαμε και τρία. Στην Ευρώπη βέβαια πήγαμε πολύ καλά και δεν τα καταφέραμε απέναντι στη Λίβερπουλ που μετά πήγε στον τελικό του Χέιζελ. Θα μπορούσαμε να πάρουμε και το πρωτάθλημα αλλά η Ευρώπη μας κόστισε. Ο κόσμος ήταν ευχαριστημένος και ας μην πήραμε πρωτάθλημα. Τεράστια πρόκληση. Ήμουν στο δωμάτιο με τον Γιάννη τον Κυράστα. Πάντα με συμβούλευε. Την ημέρα του παιχνιδιού ήθελε να με πειράξει επειδή δεν ήμουν ενδεκάδα. Κατέβασα το κεφάλι. Μας ακύρωσε στο ματς με τη Λίβερπουλ ένα γκολ, ενώ είχαμε ένα δοκάρι. Ο επαναληπτικός ήταν ένα αξέχαστο παιχνίδι. Όλοι οι παίκτες τότε πιστεύαμε σε κάτι. Οι παίκτες της Λίνφιλντ ζητούσαν αυτόγραφα από εμάς. Στο Μπέλφαστ έγινε η ανατροπή και πήραμε την πρόκριση. Δεν μπορούσαμε να πιστέψουμε ότι θα αποκλειστούμε.
Δεν χρειάστηκε να προσαρμοστώ στον Παναθηναϊκό. Δεν θυμάμαι πολλά πράγματα. Όταν παίρνεις ένα πρωτάθλημα τα άσχημα αποτελέσματα τα ξεχνάς. Έχει μεγάλο αντίκτυπο να κερδίζεις τον Ολυμπιακό. Ο Παναθηναϊκός είναι τεράστιος σύλλογος. Θυμάμαι με τον Πανιώνιο 55.000 κόσμο στο ΟΑΚΑ. Ο τελικός με τον Ολυμπιακό ήταν ένα αποτέλεσμα που έμεινε στην Ιστορία. Δεν ξέρω γιατί αλλά είχα εύκολο το γκολ με τον Ολυμπιακό. Είχα σίγουρα και μεγαλύτερο κίνητρο για να ικανοποιήσω τον κόσμο».
Για τα ματς με τη Γιουβέντους και την ευρωπαϊκή πορεία, ο Σαραβάκος είπε:
«Φοβερή πρόκριση κόντρα στη Γιουβέντους, τότε πέτυχα ένα από τα πιο ωραία γκολ της καριέρας μου. Πολύ ωραίο γκολ και δύσκολο. Ο κόσμος το έχει κρατήσει στις μνήμες και μου λέει για αυτό το γκολ. Μετά πάμε στο εκτός, φοβερή ατμόσφαιρα, οι παίκτες της Γιουβέντους ήταν σίγουροι για την πρόκρισή τους. Προηγηθήκαμε, μετά έδειξε την μεγάλη του αξία ο Καμπρίνι όμως τελικά εμείς πήραμε την πρόκριση. Είχα ζητήσει τη φανέλα του Καμπρίνι, κατεβαίνοντας στη φυσούνα με περίμενε εκεί για να μου δώσει τη φανέλα του. Στο αεροδρόμιο είχε πολύ κόσμο. Δεν ένιωσα ποτέ λαϊκός ήρωας. Ήμουν παίκτης του Παναθηναϊκού και ο κόσμος αναγνώριζε την αξία μου. Ο κόσμος του Παναθηναϊκού είναι πολύ αυστηρός κριτής. Εγώ πέρασα από πολλά στάδια. Εφιαλτικό το βράδυ με την Χόνβεντ. Δεν υπήρχαμε στο γήπεδο. Εγώ πίστευα στην ανατροπή. Το πιστεύαμε γιατί βλέπαμε ότι δεν είχαμε να αντιμετωπίσουμε ομάδα τεράστια. Ήταν περίπου σαν εμάς. Στον επαναληπτικό ήταν 2-0 στο ημίχρονο. Ήρθε το τρίτο γκολ και ήμασταν σίγουροι. Μετά ήρθε ένα πάγωμα και μετά βάλαμε άλλα δύο γκολ και ήρθε η πρόκριση. Θαύμα δεν ήταν γιατί δεν ήταν μεγαθήριο. Δεν πήγαν καλά τα πράγματα με την Μπριζ. Δεχθήκαμε δύο χαζά γκολ και μετά το 2-2 τα πράγματα ήταν δύσκολα. Παρ’ όλα αυτά, είχαμε την ευκαιρία με ένα δοκάρι που θα άλλαζε τα πράγματα.
Κάθε παιχνίδι έχει την δική του σημασία. Ήταν στο Κύπελλο απέναντί μας ο Ολυμπιακός του Κοσκωτά. Παιχνίδι με πολλή ένταση. Λέγανε πράγματα για τον Σαργκάνη που διαψεύστηκαν μετά. Αυτό είναι ίσως παιχνίδι με μεγαλύτερη αξία από το 4-0. Ξεκίνησα με τον Θανάση τον Δημόπουλο σαν δίδυμο μετά ήμουν και με τον Βαζέχα. Είχαμε πολύ καλή συνεργασία με τον Κριστόφ.
Για την Ευρωπαϊκή καριέρα:
«Επίσημα, δεν ήρθε ποτέ πρόταση για μένα από το εξωτερικό. Τότε δεν ήταν απωθημένο. Ο Παναθηναϊκός είχε τόσο συχνή παρουσία στην Ευρώπη που δεν μου έλειπε. Αν έπαιζα τώρα τότε ναι θα μου έλειπε.»
Για την ιστορία με τον Κοσκωτά:
Γίνεται η βράβευση από τον ΠΣΑΠ. Βραβεύομαι εγώ, ο Ζάετς και ο Αναστόπουλος. Τελειώνει η εκδήλωση και κατεβαίνω. Νιώθω ένα χέρι να με σκουντάει. Ήταν ο Κοσκωτάς που μου είπε «εγώ εσένα θα σε κάνω δώρο στον γιό μου». Χαμογέλασα και έφυγα. Μετά από μήνες μέσω άλλων με πλησίασε. Έγινε μία προσφορά, από αυτά που μου έδινε ζήτησα τα μισά στον άνθρωπο του Παναθηναϊκού για να μείνω. Το ποσό φάνηκε υπέρογκο στον άνθρωπο. Υπήρχε θυρίδα, είχα ένα κλειδί εγώ και ένα η άλλη πλευρά. Είδα μπροστά μου τα λεφτά, παθαίνεις ένα σοκ. Δεν πιστεύεις ότι υπάρχουν αυτά τα λεφτά. Το πρωτοέμαθε ο Βαρδής και με ρώτησε αν είναι αλήθεια όσα λέγονται. Moυ είπε πως κι αυτός στην θέση μου το ίδιο θα έκανε. Μετά μίλησα και με τον Γιώργο. Βρήκαμε τρόπο επιστρέφοντας εγώ την προκαταβολή που είχα πάρει για να λυθούν όλα. Δεν έχω κρατήσει τίποτα από εκείνη την ιστορία, όλα ήταν παρελθόν. Αγωνιστικά δεν ένιωσα ποτέ ότι έφυγα. Ήταν μία συμφωνία που δεν ολοκληρώθηκε. Κάθε εμπόδιο για καλό. Μία συμφωνία που δεν ολοκληρώθηκε. Ο κόσμος πρέπει να σκεφτεί ότι σε εκείνον τον τελικό είχα συμφωνήσει με τον Ολυμπιακό και του έβαλα γκολ.
Για την περίοδο με τον Όσιμ:
Οι χρονιές του Όσιμ ήταν οι χειρότερες για μένα. Δεν μπορώ να το εξηγήσω. Πολύ ιδιόρρυθμος άνθρωπος. Την δεύτερη χρονιά του Όσιμ τελειώνει το συμβόλαιό μου στον Παναθηναϊκό. Ένιωθα τον εαυτό μου ότι μπορούσα να δώσω ακόμα πράγματα αλλά εγώ πίστευα ότι με αδικούσε η συμπεριφορά του. Δεν ήταν θέμα αγωνιστικό, ήταν προσβλητική η συμπεριφορά του. Δεν μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου εκτός τελικού. Δεν του είχα πει κάτι. Δεν έχω μπει ποτέ σε γραφείο προπονητή για να ζητήσω λόγο. Δεν έμεινα μετά γιατί δεν μου έγινε ποτέ πρόταση για να ανανεώσω. Ό,τι έκανα στην καριέρα μου το έκανα μόνος μου.
Για την μετακίνησή του στην ΑΕΚ είπε:
«Αφού υπέγραψα είπα ότι θα περιμένω μέχρι την τελευταία μέρα αν θα με πάρει ο Παναθηναϊκός. Πήγαινα να υπογράψω στην ΑΕΚ και ακόμα περίμενα τηλέφωνο. Δεν μπορεί να έχεις προσφέρει τόσα πολλά και να έχεις αυτή την αντιμετώπιση. Δεν είχα πρόταση από τον Παναθηναϊκό. Ένιωθα γεμάτος. Ο Μπάγεβιτς είχε παίξει ρόλο. Δεν φοβόμουνα τις αντιδράσεις, έγινε κάτι χωρίς να το θέλω».
Για την φάση του πέναλτι που αστόχησε κόντρα στον Παναθηναϊκό φορώντας τη φανέλα της ΑΕΚ:
«Δύσκολη βραδιά όταν έπαιξα κόντρα στον Παναθηναϊκό. Δεν ένιωσα ποτέ μου ότι έχω φύγει από τον Παναθηναϊκό. Τουλάχιστον στο κομμάτι του κόσμου. Δεν περίμενα να ακούσω αυτό το σύνθημα. Θα σταθώ στο τι με ρωτούσε ο κόσμος αν το έκανα επίτηδες. Ποτέ δεν θα άφηνα τον εαυτό μου να εκτεθεί. Ήταν μια κακιά στιγμή. Μετά που το σκέφτηκαν δεν θα έπρεπε να πάω να το χτυπήσω. Θέλω να ξέρει ο κόσμος ότι δεν το έκανα σκόπιμα».
Για την αναγνώριση από έχει από τον κόσμο σε κάθε γήπεδο, ο «μικρός» τόνισε:
«Παίζαμε πρόσφατα Κύπελλο στην Καρδίτσα και είδα μεγάλους ανθρώπους να με χειροκροτούν. Από την μία ένιωσα πολιτικός από την άλλη πίστεψα ότι κάτι έχω κερδίσει όλα αυτά τα χρόνια. Έβλεπα ότι σαν προπονητής δεν θα το έχω. Δεν θα πήγαινε πουθενά. Εκτός από το ταλέντο μου ό,τι έχω πετύχει το οφείλω σε έναν άνθρωπο, την μητέρα μου. Για μένα ο Παναθηναϊκός είναι ιστορία, είναι κόσμος που ακολουθεί. Αυτό το τριφυλλάκι στο στήθος είναι ό,τι πιο σημαντικό. Όποιος καταλάβει τι σημαίνει αυτό, θα καταλάβει τι σημαίνει Παναθηναϊκός».
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου