Θέση για το μέλλον του Παναθηναϊκού πήρε ο αποκλεισμένος Αρειανός, Μιχάλης Λεάνης, ξεκαθαρίζοντας πως αν η ΠΑΕ Παναθηναϊκός δεν καταλήξει στα χέρια των Βαρδινογιάννηδων ή του Γιαννακόπουλου τότε θα καταλήξει στα βράχια.
Δεν ξέρω εάν την ώρα που έγραφε το παρακάτω κείμενο είχε την αίσθηση για το μέγεθος της ομάδας που αναφερόταν, αλλά είναι τουλάχιστον περίεργο πως γίνεται ακόμη μια...δημοσιογραφική πένα να αφουγκράζεται την άποψη πως ο Σύλλογος που προσφέρει διαχρονικά στην Ελλάδα τις μεγαλύτερες επιτυχίες στο ποδόσφαιρο (προ, επί και μετά Βαρδινογιάννηδων) θα διαλυθεί...πως ένας Σύλλογος με ιστορία 110 ετών και εκατομμύρια φίλους από πίσω του θα χαθεί...
Μπορεί να μπέρδεψε τον Παναθηναϊκό με τον Άρη (που είναι εξίσου κρίμα τα όσα τραβάνε οι φίλοι του) ή να μπέρδεψε τους Παναθηναϊκούς με τους γαύρους...
Τέτοιου είδους διλήμματα είναι αστεία...πως ο Παναθηναϊκός θα σωθεί μόνο από δύο ανθρώπους, αλλιώς τέλος...όπως αστείο είναι πως περίμενε την σημερινή ημέρα να ανεβάσει το κείμενο του για να μείνει στην κορυφή του Gazzetta, ελέω απεργίας και μη ροής των ειδήσεων...
Αναλυτικά το κείμενο:
«Ο Σπύρος Θεοδωρόπουλος είναι ο πρώτος επιχειρηματίας αναγνωρισμένης αξίας που στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου κατάφερε να «καεί» σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα!
Μιλάμε σε λιγότερο από 24 ώρες. Πραγματικό ρεκόρ! Αμφιβάλλω δε, αν στο μέλλον καταφέρει να το καταρρίψει άλλη προσωπικότητα ανάλογης οικονομικής εμβέλειας!
Γιατί δεν αναφερόμαστε σε ένα επιχειρηματία αγνώστων , σκιωδών ή σκοτεινών δραστηριοτήτων , από τους πολλούς που κατά καιρούς παρέλασαν από το ελληνικό ποδόσφαιρο , αλλά σε μια προσωπικότητα γνωστή και επώνυμη στους επιχειρηματικούς κύκλους , προσωπικότητα κύρους , γνωστός άλλωστε στην Παναθηναϊκή οικογένεια.
Ακόμα πιο γνωστό το γεγονός ότι κάθε χρόνο κατέθετε και καταθέτει, το ποσό των 500.000 ευρώ στον κουμπαρά της Παναθηναϊκής Συμμαχίας.
Με δεδομένα λοιπόν το κύρος , την προσωπικότητα και την οικονομική επιφάνεια του επιχειρηματία είναι αδύνατον να μην δεχθούμε ότι για το Τριφύλλι «κάηκε» εντελώς άδοξα, με τρόπο μάλιστα επιπόλαιο , ένα σημαντικό χαρτί, ένα βαρύ χαρτί, το οποίο με προσεγμένες και μελετημένες κινήσεις θα μπορούσε να παίξει πρωτεύοντα ρόλο όσον αφορά την δρομολόγηση εξελίξεων στις δύσκολες αυτές οικονομικές συνθήκες για τον σύλλογο.
Τώρα μάλιστα που όλοι οι μεγαλόσχημοι έχουν εξαφανιστεί από προσώπου γης ή παρακολουθούν τα γεγονότα πίσω από τις κουίντες με τρόπο άκρως διακριτικό , χωρίς διάθεση να παρέμβουν ή να αναλάβουν πρωτοβουλίες.
Μια λανθασμένη εκτίμηση της κατάστασης , σε συνδυασμό με την εσφαλμένη εφαρμογή ενός σχεδίου από μεριάς Θεοδωρόπουλου ήταν αρκετές για να χαθεί μια σημαντική ευκαιρία για τον σύλλογο και συγχρόνως να τρωθεί το κύρος του επιχειρηματία.
Είναι «άτιμο τρένο» αυτό το ποδόσφαιρο ιδιαίτερα στην χώρα μας όπου λειτουργεί-όπως λειτουργεί- με τους δικούς του νόμους και κώδικες συμπεριφοράς.
Δεν φτάνουν μόνο οι αγαθές προθέσεις , η θέληση, η επαγγελματική πείρα ή η αναμφισβήτητη οικονομική επιφάνεια ενός επιχειρηματία , ως βασικές προϋποθέσεις ανάληψης μια ΠΑΕ , αλλά κυρίως να γνωρίζεις από πρώτο χέρι τα κατατόπια , την πιάτσα , να έχεις συγκεκριμένο πλάνο και στρατηγική στις κινήσεις σου αλλά και στις επαφές σου ώστε να μην βρεθείς να χρωστάς πριν ακόμα δώσεις έστω και ένα ευρώ και όντας διατεθειμένος να πληρώσεις.
Όπως τώρα που ο Θεοδωρόπουλος βρέθηκε ο άνθρωπος «χρεωμένος» και μόνο στην προσπάθεια του να βοηθήσει τον χρεωμένο Παναθηναϊκό.
Κανένας φυσικά δεν είναι σε θέση , ούτε έχει το δικαίωμα να αμφισβητήσει τις προθέσεις του επιχειρηματία αλλά ανεξάρτητα των προθέσεων η όλη ιστορία έτσι όπως εξελίχθηκε επιβεβαιώνει την έλλειψη συγκροτημένου σχεδίου ανάληψης καθηκόντων και διάσωσης της ομάδας.
Όπως ήταν φυσικό κι επόμενο τώρα οι εικασίες έχουν την τιμητική τους. Ο Θεοδωρόπουλος εικάζουν ότι ενοχλήθηκε από την δημοσιότητα που πήρε το θέμα.
Δεν θα μπορούσε όμως να γίνει διαφορετικά. Τον Παναθηναϊκό πήγε να βοηθήσει. Εδώ ο Τσάκας που δεν τον γνώριζε ούτε ο …εαυτός του, εμφανίστηκε κάποτε στα γραφεία της ομάδας με μια πλαστική σακούλα από την μπουτίκ του συλλόγου κι έγινε ολόκληρος ντόρος, όχι ένας επιφανής επιχειρηματίας όπως ο Θεοδωρόπουλος.
Μετά για την απόλυτη μυστικότητα του σχεδίου , των επαφών και των κινήσεων και όλα τα σχετικά υπεύθυνος πάλι ήταν ό ίδιος ο «πράσινος» παράγοντας.
Γνώστης της δυναμικής του συλλόγου αν δεν ήθελε να ανοίξει επικοινωνιακά το θέμα έπρεπε να βρει τρόπους να το διασφαλίσει. Άλλοι πάλι εικάζουν ότι τον ενόχλησε η στάση κάποιων παλαιμάχων και οι διαρροές από μεριά τους.
Αλλά κι αυτοί δεν μπούκαραν σαν καταληψίες στο ραντεβού. Προσήλθαν μετά από δική του πρόσκληση. Για την προσωπικότητα του καθενός όφειλε να γνωρίζει πριν τους καλέσει.
Άλλο ενδεχόμενο είναι η αρνητική στάση των φίλων της ομάδας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όταν πληροφορήθηκαν πως για την ανάληψη πρωτοβουλιών από μεριάς επιχειρηματία, βασική προϋπόθεση ήταν να συνδράμουν κι αυτοί με τον οβολό τους.
Λογικό κι επόμενο όμως να συναντήσει αρνητική συμπεριφορά. Οι «έχοντες» και «κατέχοντες» , από πολλά έως λίγα, φίλοι του Τριφυλλιού , το συγκεκριμένο έργο το έχουν ξαναδεί.
Αποδείχθηκε δε αναποτελεσματικό μετά την ομολογία μάλιστα του εμπνευστή του, τού ίδιου του Γιάννη Αλαφούζου, ότι το εγχείρημα απέτυχε! Το ένας μπροστά και χιλιάδες από δίπλα με το χέρι στην τσέπη είναι κάτι ξένο με την ελληνική ποδοσφαιρική πραγματικότητα.
Συγκεκριμένα για τον Παναθηναϊκό αυτή την περίοδο ό ένας θα πρέπει να είναι πολλοί ώστε οι υπόλοιποι με το χέρι κι αυτοί στην τσέπη να γίνουν περισσότεροι. Αλλά οι φίλοι του Τριφυλλιού πληροφορήθηκαν την ύπαρξη ενός μπροστάρη , όχι μιας ομάδας επιχειρηματιών και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να παγώσει και τις όποιες καλές προθέσεις από μεριάς τους.
Έτσι έχει μάθει ο κόσμος, έτσι τον έχουν εκπαιδεύσει. Μετά δεν υπάρχει ανάλογο πετυχημένο παράδειγμα επί ελληνικού εδάφους. Δεν φταίει ο κόσμος, ούτε ο Θεοδωρόπουλος , μόνο που ο τελευταίος όφειλε να γνωρίζει εκ των προτέρων την νοοτροπία του κόσμου από την στιγμή που προετοίμαζε την εμφάνιση του και την σχετική πρόταση.
Αν τώρα, του την «έπεσαν», να βάλει χρήματα να σωθεί ο σύλλογος κι αυτό πάλι είναι ένα κομμάτι της νοοτροπίας. Δεν είναι κάτι ξένο.
Στο ελληνικό ποδόσφαιρο δεν έχει θέση το: «όλοι μαζί στο μαγαζί»! Ως είθισται και ως μοντέλο επιτυχημένο προβάλλεται αυτό που στο μαγαζί κουμάντο κάνει ένας με τα λεφτά του. Αυτό ήταν και παραμένει το διοικητικό μοντέλο των επιτυχιών.
Και όταν δεν υπάρχει ο ένας να αναλάβει τα χρέη τότε η πρακτική στο ελληνικό ποδόσφαιρο λέει ότι η λύση είναι μια και δοκιμασμένη! Χωρίς συναισθηματισμούς η ομάδα να οδηγηθεί στα βράχια μέχρι να εμφανιστεί ο ένας να πάρει το τσακισμένο σκαρί και από κουφάρι για όσο χρόνο χρειαστεί να το ξαναφτιάξει καράβι ταξιδιάρικο!
Αυτός ήταν μέχρι τώρα ο κανόνας για όλες τις ομάδες. Το καλό με την περίπτωση Θεοδωρόπουλου ήταν ότι βοήθησε τους ονειροπόλους να προσγειωθούν. Έδωσε κατά κάποιο τρόπο τέλος στα οράματα και τις φαντασιώσεις.
Καιρός λοιπόν, από την μία, να αναλάβουν όλοι τις ευθύνες τους. Κι αυτοί που έβαλαν χρήματα και χρωστάνε ή έχουν δεσμευθεί ότι θα βάλλουν κι άλλα , κι αυτοί που δεν έχουν βάλει , κι αυτοί που μπορούν να βάλουν άλλα δεν βάζουν και κρύβονται κι αυτοί που έβριζαν και έδιωχναν παράγοντες!
Και από την άλλη, καιρός να κατανοήσουν οι φίλοι του Παναθηναϊκού ότι οι λύσεις είναι συγκεκριμένες.
Ή ομάδα πάει στα βράχια ή επιστρέφει η οικογένεια Βαρδινογιάννη ή πάλι βρίσκουν τρόπο να αναθερμανθεί το ενδιαφέρον του Δημήτρη Γιαννακόπουλου.
Διαλέξτε και πάρτε!»
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου