Με τα πρώτα τηλεοπτικά σποτάκια για τα νέα διαρκείας να έχουν κάνει την εμφάνιση τους στο κανάλι αυτού που κατέστρεψε τον Παναθηναϊκό και την νέα σεζόν να είναι έτοιμη να ξεκινήσει υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες, η συζήτηση για το ποια πρέπει να είναι η στάση του κόσμου φουντώνει όλο και περισσότερο.
Αν και η πλειοψηφία έχει αποφασίσει σιωπηρά να απέχει από τα μαρτύρια που λαμβάνουν χώρα και αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο κάθε χρονιά στο ποδοσφαιρικό τμήμα, υπάρχει η μερίδα του κόσμου που προσπαθεί ακόμη να αντέξει και να σταθεί δίπλα στην ομάδα.
Όμως πλέον τα διλήμματα είναι πολλά και η λέξη στήριξη αναζητά περισσότερο από ποτέ την κατάλληλη ερμηνεία. Από την μια η συνήθεια και ο τρόπος ζωής που αποκτήσαμε μικροί όταν πρωτογνωριστήκαμε με το τριφύλλι και μας καθιστά «ανίκανους» να του γυρίσουμε την πλάτη απέχοντας από τα γήπεδα, όπου αγωνίζεται και από την άλλη η αηδία που προκαλεί πλέον αυτός που φαίνεται για ιδιοκτήτης και όσοι βρίσκονται σήμερα στην ΠΑΕ που δεν θυμίζει σε τίποτα Παναθηναϊκό.
Το ερώτημα είναι πλέον απλό.
Όσοι μείναμε ακόμη εδώ, τι κάνουμε;
Οπαδός (οργανωμένος ή μη) σημαίνει στήριξη. Ποια είδους στήριξη είναι η καλύτερη για φέτος;
Αυτή που μας θέλει εντός γηπέδου με τα εισιτήρια μας και τα συνθήματα υπέρ της ομάδας και κατά της διοίκησης ή αυτή που μας θέλει εκτός γηπέδου και μηδαμινής οικονομικής ενίσχυσης στην τσέπη του Αλαφούζου (εκτός κι αν δεν συσχετίζονται ούτε στο ελάχιστο τα έσοδα της ΠΑΕ με τα οικονομικά του);
Ποιο θα είναι το πιο αποτελεσματικό μήνυμα που μπορούμε να περάσουμε σαν οπαδοί (ξαναλέω, οργανωμένοι και μη);
Με τα συνθήματα μας εντός γηπέδου ή με συνεχόμενες παρουσίες εκτός αυτού;
Ο καθένας έχει την άποψη του. Το ζητούμενο είναι να επικρατήσει αυτή που θα φέρει άμεσα αποτελέσματα στο αύριο του Συλλόγου.
Ό,τι κι αν συμβεί φέτος, η ουσία κρύβεται στην ενότητα. Σε όλα τα επίπεδα του Παναθηναϊκού κόσμου. Να συμφωνήσουμε πως ο Αλαφούζος αποτελεί καταστροφή για τον Σύλλογο, όσοι και αν υπάρχουν από πίσω του και δρομολογούν αυτές τις εξελίξεις είναι διπλά επικίνδυνοι και πως την δύναμη που έχει ο Σύλλογος την αποκτάει από τον κόσμο του.
Ή παρακολουθούμε τις εξελίξεις και αναμένουμε ή προσπαθούμε να «σπάσουμε τα αυγά». (Με ειρηνικό τρόπο γιατί η βία δεν έχει θέση σε κανένα υγιή εγκέφαλο)
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου