Παρακολουθούσα χθες το Άεκ-Σέλτικ και όπως πάντα το μάτι μου πήγε στις κερκίδες. Πολύ έξυπνα η ΠΑΕ Άεκ άνοιξε τις θύρες (δεν ξέρω αν είναι και εντολή της Uefa) που πέφτει ο τηλεοπτικός φακός, ώστε το γήπεδο να φαίνεται όσο το δυνατόν πιο γεμάτο. Μόλις όμως τα πλάνα ξέφευγαν έβλεπες πως θα χαρακτήριζε το χθεσινό ΟΑΚΑ μισογεμάτο στην καλύτερη.
Με τον σχολιαστή και τα sites μετά να αποθεώνουν τον κόσμο της Άεκ για την προσέλευση του μέσα στο καλοκαίρι, το μυαλό μου πήγε σε δύο αντίστοιχα προκριματικά που δίναμε για το Champions League και με σχεδόν ίδιες συνθήκες τότε για τον Παναθηναϊκό, όσον αφορά το γενικότερο κλίμα που υπήρχε (ερχομός της πολυμετοχικότητας, δυνατές μεταγραφές κοκ).
Το πρώτο ήταν τέλη στις 30/7/2008 με την Ντιναμό Τυφλίδας και το δεύτερο στις 19/8/2009 με την Ατλέντικο Μαδρίτης. Και τα δύο ματς ήταν στο ΟΑΚΑ μέσα στο κατακαλόκαιρο.
Και δεν έβγαζε ξανά νόημα...πως γίνεται ο Παναθηναϊκός να έχει πέσει σε τέτοια ανυποληψία, να μην έχει δικό του σύγχρονο γήπεδο, να μην ενδιαφέρεται κανένας να τον πάρει...
Όταν την ίδια στιγμή η Άεκ έχει βρεθεί να έχει παίκτες, να παίρνει κούπες, να σηκώνει ξανά το γήπεδο της και να βγάζει υγεία...
Ναι, την πήρε ο Μελισσανίδης μόλις έπεσε και της σβήστηκαν τα χρέη...εδώ όμως αυτό το επιχείρημα πέφτει πάνω στον...Πάοκ που εμφανίστηκε ο Σαββίδης και τον πήρε με χρέη.
Ενώ, ο Παναθηναϊκός δεν ξέρει πόσα χρωστάει και που...και από τότε που διαλύθηκε η πολυμετοχικότητα δεν έχει υπάρξει ένας άνθρωπος με λεφτά και πρόγραμμα, να ποντάρει στον κόσμο του Συλλόγου και να πει "πάμε να το χτίσουμε σωστά".
Λες και κάνει τζιζ...λες και πρέπει να πορευτούμε με θολά ίσως και αν...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου