O εχθρός είναι εντός. Πλέον έχει γίνει κατανοητό και στον πλέον αδαή. Ο Παναθηναϊκός βιώνει τις χειρότερες μέρεσ στην ιστορία του εξαιτίας ενός ανθρώπου που συστήθηκε ως έτοιμος για να πολεμήσει το σύστημα και κατέληξε να είναι το ίδιο σύστημα που όχι απλά πολεμάει, αλλά ταπεινώνει το τριφύλλι. Αυτός ο άνθρωπος έχει όνομα και λέγεται Γιάννης Αλαφούζος.
Την Κυριακή στην Ξάνθη είδαμε μια ομάδα που έβγαλε ψυχή, που έπαιξε όσο μπορούσε, που διεκδίκησε την νίκη και την πήρε. Πρόκειται για μια ομάδα που αποτελείται από τα συντρίμια της περυσινής και προσπαθεί να χτιστεί με αντίπαλο τους περιορισμούς που την φόρτωσε αυτός ο άνθρωπος.
Σε κάθε μάχη, κάθε κόντρα, κάθε τάκλιν θα μπορούσε κάποιος να θεωρήσει πως οι «πράσινοι» είχαν απέναντι τους τον Αλαφούζο, τον Παναγόπουλο, τον Κωνσταντίνου και κάθε άλλο που πολεμάει με λύσσα τόσο καιρό το τριφύλλι.
Σαν να παρέταξε ο Δώνης τους παίκτες του Παναθηναϊκού κόντρα στην διοίκηση του Παναθηναϊκού.
Σαν οι παίκτες να προσπαθούσαν να αποτρέψουν το καταστροφικό έργο όσων είναι (στα φανερά ή όχι) στην ΠΑΕ και εν συνεχεία να τους κατατροπώσουν.
Και κάπως έτσι φτάσαμε στο γκολ ή μάλλον στην γκολάρα του Μπουζούυκη που τίναξε τα δίχτυα του πορτιέρο της Ξάνθης...πόσοι νιώσαμε πως εκείνη την στιγμή ο πιτσιρικάς δεν έσκιζε τα δίχτυα του Αλαφούζου και όσων προσπαθούν να διαλύσουν την ομάδα...πόσοι πανηγύρισαν λίγο πιο έντονα βλέποντας τον «πράσινο μπέμπη» να χαμογελάει έντονα μπροστά στην μιζέρια που προσπαθούν να πνίξουν τον Σύλλογο...
Αυτό το γκολ και αυτές οι αντιδράσεις πρέπει να αποτελέσουν οδηγό μας για την φετινή σεζόν. Ευτυχώς που αυτά ήρθαν από την πρώτη αγωνιστική. Να γίνουμε ασπίδα γύρω από την ομάδα και τα «βέλη» μας να κοιτάνε προς τον Αλαφούζο και τους παρατρεχάμενους του.
Και την επόμενη αγωνιστική να νιώσουμε ξανά αυτήν την γλύκα και στην θέση του Μπουζούκη να είναι ο Εμμανουηλίδης...και ο Αλαφούζος ξανά να μαζεύει την μπάλα από τα δίχτυα του...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου