Επειδή (παρα)έγινε λογικό, ας μην καταντήσουμε παράλογοι...


 Ας συμφωνήσουμε στα βασικά πριν διαφωνήσουμε...

Το ποδόσφαιρο πλέον έχει γίνει χρηματιστήριο και οι επιτυχίες συσχετίζονται με τα οικονομικά μιας ΠΑΕ πολύ περισσότερο σε σχέση με παλιά.

Οι ποδοσφαιριστές θέλουν να πάνε σε μεγαλύτερα πρωταθλήματα, να αγωνιστούν σε καλύτερες συνθήκες και να κυνηγήσουν την Ευρωπαϊκή διάκριση, παρά να μείνουν πιστοί σε μια φανέλα.

Οι μεταγραφές δεν γίνεται να είναι μόνο αφίξεις αλλά πρέπει να υπάρχουν και αναχωρήσεις, καθώς το μοντέλο του λεφτά που τα σπρώχνει δεν υφίσταται πλέον, ειδικά όταν στο εξωτερικό έχουν μπει επικίνδυνα μεγάλα πορτοφόλια.

Τα συμφωνήσαμε; 

Ας διαφωνήσουμε τώρα στα υπόλοιπα...

Είμαστε οπαδοί. Αγαπάμε την ομάδα μας και θέλουμε να πηγαίνει καλά.

Δεν γίνεται να πανηγυρίζουμε που πουλήσαμε ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα (αν όχι το μεγαλύτερο) που έχουμε δει από τις ακαδημίες μας τον 21ο αιώνα, πριν καν τον απολαύσουμε, επειδή πανηγυρίζουν τα ΜΜΕ που τα πηγαίνουν καλά με την ΠΑΕ που τους ταΐζει με αποκλειστικά.

Δεν γίνεται να νιώθουμε χαρούμενοι που πουλάμε παίκτες, ενώ την ίδια στιγμή έχουμε ξεχάσει πως είναι να σηκώνεις ένα πρωτάθλημα.

Δεν μπαίνουμε στο transfermarkt για να δούμε τα ρεκόρ πωλήσεων. 

Στα συνθήματα μας δεν φωνάζουμε πως θέλουμε το κλαμπ μας να μετατραπεί σε πρωταθλητή πωλήσεων.

Δεκτόν, ότι έχουμε φάει όσα σκατά δεν φανταζόμασταν την τελευταία δεκαετία και έχουμε καταντήσει κατά καιρούς να παριστάνουμε τους λογιστές/δικηγόρους/γιατρούς/μυστικούς πράκτορες, αλλά ως ένα σημείο.

Το τριφύλλι μας έπεσε πάνω στον Αλαφούζο (ή το άντιστροφο ή το παρέδωσαν, όπως θέλετε πείτε το) και έριξε με βίαιο τρόπο το ταβάνι μας, οπότε φυσιολογικό να μετράμε αλλιώς τα πράγματα και να τα εκλογικεύουμε, αλλά λίγο φρένο γιατί θα είμαστε πρωταγωνιστές στο θέατρο του παραλόγου.

Οπαδοί είμαστε. Κι αν η παρουσία μας και η γενικότερη ενασχόληση μας δεν είχε ως μόνο κριτήριο την αγάπη μας για τα χρώματα και το έμβλημα, τότε τα γήπεδα που αγωνιζόμασταν θα ήταν εδώ και χρόνια άδεια γιατί αυτοί που σήμερα μας ζητάνε να σκεφτόμαστε με λογική επιχειρήσεων, αύριο που θα θέλουν τα λεφτά των εισιτηρίων τους θα ζητάνε να πράττουμε με βάση την αγάπη για τον Σύλλογο.

Οπαδοί είμαστε...και αυτό που νιώθουμε σήμερα είναι αγωνία εάν θα κερδίσουμε τον Όφη την Κυριακή και σίγουρα όχι χαρά που πουλήσαμε τον Αλεξανδρόπουλο για 4.5 εκατομμύρια και υψηλά ποσοστά μεταπώλησης...

Σχόλια