Η αξία της σταθερότητας είναι πολύ σημαντικό πράγμα. Αυτό ακριβώς μας θύμισε ξανά η ομάδα του Γιοβάνοβιτς, που αν και βρέθηκε πίσω στο σκορ από την Άεκ, πρόλαβε να γυρίσει τούμπα το ματς με δύο καθαρά πέναλτι και να πάει στα αποδυτήρια με το 2-1.
Έτσι, το τριφύλλι εκμεταλεύτηκε την νέα γκέλα του γαύρου και πήγε την διαφορά στο +4, μέσα σε μια Λεωφόρο που έβραζε και…απαιτούσε το αυτονόητο, την κατάκτηση του Πρωταθλήματος.
Προφανώς, το 4Χ4 δεν σημαίνει ούτε για αστείο πως ξαφνικά γίναμε το φαβορί. Όμως δείχνει ότι οι τωρινές συνθήκες ευνοούν για να μπει ο Παναθηναϊκός (σοβαρά) ξανά στην διεκδίκηση του πρωταθλήματος μετά από χρόνια.
Κι αν ο Σεπτέμβρης, γίνει Νοέμβρης και ο Νοέμβρης, Μάρτης…αντιλαμβάνεστε όλοι τι πανδαιμόνιο θα επικρατεί σε όλα τα επίπεδα του Συλλόγου. Η ΠΑΕ θα…βαράει τα εισιτήρια στα ύψη και αυτά θα εξαφανίζονται πριν βγουν στην πώληση.
Τα ερωτήματα που προκύπτουν, μετά την ματσάρα με την Άεκ, είναι δύο.
Έχουμε την ποιότητα για να βγούμε πρώτοι; Ξεκάθαρα ναι.
Έχουμε το βάθος; Μάλλον όχι. Η ομάδα θέλει 2 μεταγραφές που θα βρίσκονται στο βασικό rotation για να μην βρεθεί προ εκπλήξεως, εάν δει βασικούς της παίκτες να απουσιάζουν.
Ελπίζω αυτές να συμβούν, έστω και στις 3 μέρες που απομένουν.
ΥΓ: Εάν ήταν ο Σιδηρόπουλος, θα σφύριζε ποτέ το πρώτο πέναλτι; Κι αν το σφύριζε, θα έδινε καπάκια το δεύτερο; Η απάντηση είναι αυτονόητη και η νίκη που πέτυχε η ομάδα πριν το παιχνίδι με την ανατροπής του προκλητικού ορισμού, σημαντική.
ΥΓ2: Γκάνεα είπαμε; Γκάνεα είπαμε.
ΥΓ3: 4Χ4 με το αναπληρωματικό αμυντικό δίδυμο.
ΥΓ4: Πόσες φορές έχουμε δει τόσο πάθος στην ομάδα τα τελευταία χρόνια;
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου