Όλοι μιλάνε για το νέο γήπεδο της Άεκ στο σπίτι της και είναι φυσιολογικό. Κι αν οι Αεκτζήδες χαίρονται, οι γαύροι βγάζουν κακία, τότε οι Παναθηναϊκοί πικραίνονται...
Όχι επειδή η Άεκ έφτιαξε νέο γήπεδο. Ούτε επειδή οι πιθανότητες να παίξουμε σε ένα νέο φαντάζουν πλέον λίγες (αν και οι λαλίστατοι τους προηγούμενους μήνες εμπλεκόμενοι, έχουν πιει το αμίλητο νερό για τα χρονοδιαγράμματα). Αλλά επειδή το νέο της γήπεδο θα είναι στην γειτονιά της.
Και θα μου πεις, εσύ, πως γίνεται να πονάς με αυτήν την εικόνα, όταν πήγες προ μηνών και ψήφισες να γίνει το νέο γήπεδο στον Βοτανικό...
Είναι αυτό το μότο, που δυστυχώς χρησιμοποιείται κατά το δοκούν και κυρίως από άτομα που έχουν ιδιοτέλεια, ότι το καλό του Παναθηναϊκού είναι πάνω από όλα.
Και για αυτό το καλό, αξίζει να κάνεις θυσίες, που δεν φανταζόσουν ποτέ. Ειδικά, όταν δεν υπήρχε δίλημμα Βοτανικός ή Λεωφόρος και μετά από τόσα χρόνια κανένας δεν βγήκε μπροστά να πολεμήσει για νέο γήπεδο στην Λεωφόρο.
Κι αυτό ακριβώς είναι που πονάει. Πως στην Άεκ υπήρχε ένας Μελισσανίδης από τα μέσα της προ-προηγούμενης δεκαετίας και έλεγε πως είναι εκεί για να το τρέξει. Εδώ, ψυχή...
Κι αυτό πονάει, όσο η παραπάνω εικόνα. Ότι κανένας δεν πίστεψε, δεν θέλησε να το κυνηγήσει και να χαλάσει την εικόνα του. Που και που αερολογίες για να ανέβει η δημοτικότητα και μέχρι εκεί.
Σε κάποιο παράλληλο σύμπαν, ίσως κι εμείς κάπου τώρα να ετοιμαζόμαστε να μπούμε στην Λεωφόρο του επόμενου αιώνα. Αν και ο ρεαλισμός μου φαντάζει πλέον τόσο σκληρός, που ακόμη κι εκεί ζόρικο το κόβω...
Ας ελπίσουμε, πως ότι συνέβη και ότι θα συμβεί, θα επιβεβαιώσει πως έγινε για το καλό του Παναθηναϊκού...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου