Με γλυκό τρόπο και την κατάκτηση του League Cup ολοκληρώθηκε μια αποτυχημένη χρονιά, χθες στο ΟΑΚΑ, επικρατώντας και στον δεύτερο τελικό του γαύρου (3-2).
Κακά τα ψέματα, όσο κι αν πρέπει να κοιτάμε μπροστά, το φιάσκο της Ευρώπης με έχει επηρεάσει σε τέτοιο βαθμό που είναι σαν να μου ρούφηξε κάθε συναίσθημα για τα εναπομείναντα παιχνίδια της σεζόν.
Αυτό, όμως, δεν αναιρεί πως τα τελευταία 4 χρόνια, η ομάδα του Ανδρεόπουλου έχει ανέβει επίπεδο, διεκδικεί όλους τους τίτλους και το ρόστερ της αποτελείται από παίκτες ποιότητας. Κάτι τέτοιο σημαίνει πως και την νέα χρονιά το τριφύλλι θα κοιτάξει να κατακτήσει όλους τους εγχώριους τίτλους και να ανεβάσει το ταβάνι του στην Ευρώπη (ελπίζω, όχι ρίχνοντας πάλι τον εαυτό του διοργανώσεις, μπας και τσιμπήσει μια διάκριση).
Το δεύτερο θετικό έχει να κάνει με την ανταπόκριση του κόσμου που πήγε κατά χιλιάδες στο ΟΑΚΑ και έχει καταφέρει κι αυτός να παγιώσει μια κατάσταση και να μην προκαλεί πλέον εντύπωση, όταν μαζεύεται τόσος κόσμος στον τελικός της τρίτης εγχώριας διοργάνωσης.
ΥΓ: Ο...Μικάελσεν του βόλει αποχαιρετά μετά από μια πενταετία και σίγουρα θα έχει πλέον την δική του, ξεχωριστή θέση στην ιστορία του τμήματος, αφού συνέβαλε κι αυτός στα μέγιστα για την επιστροφή του στους τίτλους.
ΥΓ2: Η επιστροφή Πρωτοψάλτη για 2 χρόνια, μόνο αισιόδοξους μπορεί να μας κάνει.
ΥΓ3: Εκ των υστέρων, ο δεύτερος ημιτελικός έκανε μπαμ πως έπρεπε να γίνει στο ΟΑΚΑ, αφού η διοίκηση του Συλλόγου ήταν ανίκανη να διαχειριστεί μια τέτοια, ιστορική, κατάσταση.
ΥΓ4: Αν και άλλα χρόνια, αλλά ρόστερ, άλλα Ευρωπαϊκά στάνταρντ και άλλος βαθμός δυσκολίας, αυτή η ομάδα μπορεί να θεωρείται κάλλιστα πιο επιτυχημένη και από τις ομαδάρες του Βλάση, από πλευράς συγκομιδής τίτλων.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου