Ένας μήνας ικανός να αλλάξει τα επόμενα χρόνια

 Τα ψέμματα τελείωσαν. Ο Παναθηναϊκός πατάει γερά, σε μια εβδομάδα θα ξέρει εάν είναι το μεγάλο φαβορί για τον τίτλο και σε έναν μήνα θα πανηγυρίζει ή όχι για το πρώτο πρωτάθλημα μετά από 13 χρόνια. Ένας μήνας ικανός να αλλάξει τα επόμενα χρόνια του Συλλόγου, να πειράξει το ρου της ιστορίας του...

Δεν είναι ουτοπικό αυτό που λέω. Τα τόσα χρόνια ανομβρίας σε συνδυασμό με την τόση μαχητικότητα που βγάζει αυτή η ομάδα έχουν δημιουργήσει μια συνθήκη που ανάλογα με την κατάληξη, είτε θα μας απογειώσουν στο ζενίθ, είτε θα μας πετάξουν στο ναδίρ. 

Και πριν προλάβουν κάποιοι να υπερασπιστούν την ομολογουμένως γρήγορη πρόοδο επί Γιοβάνοβιτς, να ξεκαθαρίσω δύο πράγματα. Με όρους εποχής Αλαφούζου, ναι θα είναι επιτυχία εάν βγούμε 2οι και χάσουμε το πρωτάθλημα στο νήμα. Ούτε πριν 2 χρόνια, ο Παναθηναϊκός έχανε με 1-4 στην Λεωφόρο από τον γαύρο και ο Γιοβάνοβιτς αναλάμβανε μια καμμένη ομάδα με την εσωστρέφεια να είναι το νο.1 χαρακτηριστικό της. Όμως, με όρους Παναθηναϊκού, εάν ο Παναθηναϊκός δεν ανακηρυχθεί πρωταθλητής θα είναι αποτυχία. Και δεν χρειάζεται περαιτέρω ανάλυση. 

Αυτό το συναίσθημα το έχω νιώσει ξανά και μπορώ να συγκρίνω και βρω ομοιότητες. Την Άνοιξη του 2003, ο Παναθηναϊκός πήγαινε σε do or die ματς στην Ριζούπολη και το στήσιμο της 11ης Μαϊου το πλήρωνε από την επόμενη μέρα και για τα επόμενα χρόνια με κάθε τρόπο, σε κάθε επίπεδο. Ήταν μια ιστορική χρονιά που θα έκλεινε με έναν ιστορικό τρόπο και κατέληξε ως η μεγαλύτερη τραγωδία της σύγχρονης ιστορίας του Συλλόγου.

20 χρόνια μετά, οι συγκυρίες φέρνουν το τριφύλλι αντιμέτωπο με μια συνθήκη ικανή να ρεφάρει εκείνο το βράδυ. Ένα σερί νικών στις τελευταίες 5 αγωνιστικές θα δημιουργήσει άλλους όρους στο παιχνίδι και μπορεί να αλλάξουν την ιστορία των επόμενων χρόνων.

Προφανώς το παρελθόν του Αλαφούζου, που έχει (απο)δείξει πως μπροστά στα προσωπικά του συμφέροντα, ο Παναθηναϊκός γίνεται το πιο χρήσιμο εργαλείο του...δεν γίνεται να μου εμπνέει καμία εμπιστοσύνη. Όμως, σκεφτείτε ο 4ος στα χαρτιά Παναθηναϊκός να πάρει τον τίτλο με νικηφόρα αποτελέσματα απέναντι στους υπόλοιπους, να πάρει το εισιτήριο για τα προκριματικά του Champions League...

Σκεφτείτε μόνο την αναζοπύρωση, ενεργοποίηση ή όπως αλλιώς θέλετε πείτε το, στις τάξεις του κόσμου μας. Σκεφτείτε την θετική αύρα που θα πηγάζει όλο το καλοκαίρι. Σκεφτείτε την μεγαλύτερη άνεση που θα νιώθουν άπαντες στο ποδοσφαιρικό τμήμα...

Η πολυετής αναμονή, η χρόνια συνειδητή ανικανότητα του ιδιοκτήτη της ΠΑΕ και η δυναμική φετινή πυγμή της ομάδας που εμπνέουν τον κόσμο, εάν συνδυαστούν με το πολυπόθητο πρωτάθλημα, τότε ναι, μπορεί και να αλλάξει την νοσηρή κατάσταση που βιώνουμε τόσα χρόνια.

ΥΓ: Το ίδιο θα συνέβαινε και το 2003. Μια τόσο εμβληματική νίκη-τίτλος δεν θα μπορούσε να καλύψει στο ελάχιστο τον ενθουσιασμό του κόσμου και το ντόμινο θετικών εξελίξεων, όσο ανίκανος ή αδιάφορος κι αν ήταν ο ιδιοκτήτης. Πόσο μάλλον τώρα που το παιχνίδι παίζεται με πολύ καλύτερους όρους από τότε.