Η ομάδα με τα 6 αστέρια...

 

Αυτή η ομάδα λοιπόν που κουβαλάει 6 αστέρια στην βαριά φανέλα της...

...δεν νοείται να χάνει και να ξαναχάνει από το Περιστέρι.

...δεν επιτρέπεται να δουλεύει το αύριο, αδιαφορώντας εάν θα ξεφτιλιστεί σήμερα.

...δεν είναι λογικό να παλεύει για την πρόκριση στους τελικούς του πρωταθλήματος και τις ίδιες μέρες να παίζει το Ευρωπαϊκό Final 4.

Εδώ και καιρό έχουμε παραδεχτεί πως η χρονιά είναι καμμένη και ο ντροπιαστικός...στόχος είναι να κλείσει όσο πιο αναίμακτα γίνεται. Όμως, όταν χάνεις με 15 πόντους από το Περιστέρι σε ημιτελικό πρωταθλήματος, τότε δεν το λες και αναίμακτα...

Η ομάδα με τα 6 αστέρια λοιπόν, δεν πρέπει να βλέπει Περιστέρια, να μην καθαρίζει τους ημιτελικούς και να μην βρίσκεται σε Ευρωπαϊκές πόλεις κυνηγώντας το 7ο.

Του χρόνου λογικά προς αυτήν την κατεύθυνση θα βαδίσουμε, αλλά σήμερα χάσαμε 73-58 από την ομάδα του Σπανούλη...

ΥΓ: Ο Αταμάν και η ομάδα που θα φτιάξει, θα κληθεί να αντιμετωπίσει -αγωνιστικά- την ομοιογένεια του γαύρου και το μέταλλο νικητή που έχει φτιάξει. Τα πολλά λεφτά δεν φέρνουν απαραίτητα τις επιτυχίες και το έχουμε δει όταν οι Αγγελόπουλοι τα έσκαγαν αλλά η καλοκουρδισμένη μηχανή του Ζοτς δεν νικιόταν. Επειδή λοιπόν το έχουμε δει το έργο από την καλή, ας έχουμε κατά νου εκείνα τα χρόνια για να μην το δούμε κι από την ανάποδη.